Οι τέσσερις σημαντικότερες αλλαγές του Στραματσόνι

Ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρο πια ότι αρχίζει να (ξανα)γίνεται ομάδα. Οχι επειδή πέρασε νικηφόρα και δίχως κανένα απολύτως πρόβλημα από τη Λιβαδειά, αλλά διότι η αγωνιστική του εικόνα μέσα στο 2016 φέρει τη σφραγίδα του προπονητή της.

Το αποτέλεσμα δεν είναι απαραίτητα ο οδηγός, η αγωνιστική εικόνα όμως είναι. Υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις όπου μπορεί μία ομάδα να κρύψει προβλήματα κάτω απ’ το χαλάκι μετά από μία νίκη και ελάχιστες που η καλή εικόνα δεν θα σε δικαιώσει σε διάρκεια. Σε βάθος χρόνου.

[ads2]

Συγχωρέστε μας αλλά το δοκάρι και μέσα “ομαδάρα”, δοκάρι και έξω “συνονθύλευμα”, δεν ισχύει και το λέγαμε και μετά τη λευκή ισοπαλία με τον Πανιώνιο.

Τα μάτια δεν μπορεί να σε ξεγελάσουν και ο Παναθηναϊκός με τον Στραματσόνι στον πάγκο του είναι ξεκάθαρο ότι έχει ήδη αποκτήσει ταυτότητα, παρότι είναι σαφές ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης, όπως επίσης και αδυναμίες που πρέπει να διορθωθούν. Το είδαμε στη Λιβαδειά, στη Μυτιλήνη, στα Γιάννενα, στη Βέροια, με τον Αστέρα και τον Πανιώνιο, άλλες περισσότερο, άλλες λιγότερο εμφατικά.
Κάθε ομάδα, άλλωστε, βγάζει στο γήπεδο τη δουλειά της στις προπονήσεις.

Ποιες είναι οι σημαντικότερες αλλαγές που έχει επιφέρει η έλευση του Στραματσόνι;

Α)Απόλυτη προστασία στις στημένες φάσεις

Καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας του Αντρέα Στραματσόνι στο τιμόνι του Παναθηναϊκού, ακόμα δηλαδή και στο αρχικό διάστημα όπου φυσιολογικά υπήρξαν σκαμπανεβάσματα και ήττες εκτός προγράμματος (Ηρακλής, Πανθρακικός) ή το “ροκ” ματς με τον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο, ο Ιταλός φρόντισε να προστατέψει την αχίλλειο πτέρνα του: τις στημένες φάσεις. Τομέας όπου είχε μεγάλο πρόβλημα στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά που με την έλευση του Στραματσόνι έχει πάψει να αποτελεί πρόβλημα. Προφανώς και κάποια στιγμή θα δεχτεί γκολ από στημένο ο Παναθηναϊκός, αλλά προς το παρόν διατηρεί τα αμυντικά του στημένα είναι για σεμινάριο. Και δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει παραβιαστεί ακόμα η εστία του μετά από κάποια εκτέλεση φάουλ ή κόρνερ. Οσα γκολ έχει δεχθεί μέχρι σήμερα είναι κανονική ροή αγώνα (από Ηρακλή, Πανθρακικό, Παναιτωλικό και ΠΑΣ Γιάννινα για το Κύπελλο).

Β)”Μπλόκο” στη δημιουργία των αντιπάλων
Μέσα στο 2016 ο Παναθηναϊκός έχει δώσει τέσσερα ματς πρωταθλήματος (Παναιτωλικό, Καλλονή, Πανιώνιο, Λεβαδειακό). Και μόνο σε ένα εξ αυτών είδε την εστία του να παραβιάζεται στον αγώνα με τον Παναιτωλικό στη Λεωφόρο, αμέσως μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος (4 Γενάρη) και με τον Ζέκα απόντα. Αυτό ήταν και το μοναδικό ματς όπου ο αντίπαλος του Παναθηναϊκού μέσα στο 2016 είχε διψήφιες τελικές προσπάθειες (13) και γενικώς υπήρξαν τεράστια ανασταλτικά κενά. Ακολούθησαν ωστόσο σερί αγώνων με μηδέν στην άμυνα και το κυριότερο με ανύπαρκτη απειλεί από τους αντιπάλους του, δείγμα της συνοχής των γραμμών και της τακτικής δουλειάς που γίνεται και αποτυπώνεται και στο γήπεδο. Μην ξεχνάμε επίσης ότι στα τελευταία ματς δεν είχε στη διάθεσή του τον πιο “hot” στόπερ της ομάδας, Σέρχιο Σάντσεθ…

Γ)Κατακόρυφη αύξηση στις τελικές προσπάθειες

Ελάχιστοι το αντιλήφθηκαν αλλά απέναντι στον Λεβαδειακό ο Παναθηναϊκός είχε τις περισσότερες τελικές προσπάθειες (18) τη φετινή σεζόν στο πρωτάθλημα! Μία παραπάνω από τις 17 τελικές του αγώνα με τον Πανιώνιο στη Λεωφόρο που αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επίδοση της χρονιάς, στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι του στο πρωτάθλημα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη οι τελικές ήταν 8, με την Ξάνθη μόλις 5 (παρά τη νίκη με το γκολ του Τελάντερ στο φινάλε), ενώ με τον Πλατανιά στη Λεωφόρο ήταν 7…

Η διαφορά στη δημιουργία, τους αυτοματισμούς και τον ορθολογισμό στο “χτίσιμο” του παιχνιδιού της ομάδας, μέχρι να φτάσει στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, είναι αδιαμφισβήτητη σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.

Συνεπώς, η βελτίωση είναι ξεκάθαρη τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά με τη μαγική λέξη “ισορροπία” να εμφανίζεται μετά από πολύ καιρό…

Δ)Κριτήρια επιλογής παικτών

Το σύνολο είναι πάνω από τα πρόσωπα και ο Στραματσόνι έχει καταστήσει σαφές ότι όποιος δεν μπορεί ή δεν θέλει να υπακούσει στις αρχές του (ανασταλτικά, δημιουργικά και κυρίως τακτικά), δεν έχει θέση στην ομάδα. Εκανε τις εισηγήσεις του, αρκετοί παίκτες αποχώρησαν ή πρόκειται να αποχωρήσουν και συνεχίζει με όσους θεωρεί ότι του κάνουν, έχοντας την απόλυτη στήριξη της διοίκησης. Επέλεξε το σκελετό του συστήματος (4-3-3 που γίνεται 4-2-3-1 αλλάζοντας συχνά το τρίγωνο στο κέντρο στη διάρκεια των αγώνων), πήρε ακραίους επιθετικούς για να το υποστηρίξει, διέκρινε άμεσα την “τρύπα” δεξιά στην άμυνα και πήρε πάνω του τη μεταγραφή του Μέστο.
Επιπλέον άλλαξε τους ρόλους σε Ζέκα και Εσιέν, καθιερώνοντας ως 6άρι τον ακούραστο Πορτογάλο και ως 8άρι τον ποιοτικό Γκανέζο, κίνηση “win-win” που επέφερε ισορροπία και αποτελεσματικότητα στο νευραλγικό χώρο του άξονα της μεσαίας γραμμής όπου επίσης ενισχύθηκε.
Μέσα σε όλα τα παραπάνω, ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τον Καρέλη, έχει τραυματία τον Σάντσεθ και ντεφορμέ τον Νάνο, ενώ έχει εντάξει μέχρι στιγμής μόνο τους Μέστο και Μπουμάλ από τις μεταγραφές του Γενάρη. Οι υπόλοιποι έρχονται…

sdna.gr