Από τον Πεσέιρο… στον Στραματσόνι

[ads]

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά ούτε θα είναι προφανώς η τελευταία που ένας προπονητής επιθυμεί να στηριχθεί στο κλασικό 4-4-2 ως σχηματισμό του Παναθηναϊκού.

[ads]

Παρά ταύτα έχουν περάσει οκτώ ολόκληρα χρόνια από τότε που οι «πράσινοι» είχαν ως σήμα κατατεθέν στους αγωνιστικούς χώρους τη συγκεκριμένη διάταξη και δη από την εποχή του Πορτογάλου Ζοσέ Πεσέιρο (σεζόν 2007-8).

Ο Πεσέιρο είχε παρουσιάσει πριν από οκτώ χρόνια μία σφιχτή ομάδα που έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος αλλά κατέρρευσε στο τέλος της σεζόν, ανοίγοντας τον δρόμο για την πολυμετοχικότητα, ενώ στην Ευρώπη είχε αποκλειστεί στους «32» του τότε κυπέλλου UEFA με δύο ισοπαλίες από τη μετέπειτα φιναλίστ Ρέιντζερς.

Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Πορτογάλος είχε ως βασικούς τους Βύντρα, Νίλσον, Γκούμα, Μόρις στην άμυνα, Μάτος και Τζιόλη στα κεντρικά χαφ, τους Καραγκούνη και Ιβανσιτς στα δύο άκρα και τους Ν” Ντόι και Σαλπιγγίδη (ή Παπαδόπουλο) επιθετικό δίδυμο. Ο Πορτογάλος τεχνικός «πάτησε» στο 90% των αγώνων του στο 4-4-2 με τα χαφ στην ευθεία, έχοντας τον Καραγκούνη ως «μπαλαντέρ», ο οποίος ενίοτε «τραβιόταν» πιο ψηλά και πιο κοντά στους επιθετικούς. Σε ορισμένους αγώνες επέλεγε και 5ο χαφ, «θυσιάζοντας» έναν «κυνηγό».

Πέραν του Πεσέιρο, τη συγκεκριμένη διάταξη χρησιμοποίησε επίσης και ο Ζεσουάλδο Φερέιρα αλλά στο πλαίσιο διάφορων «πειραματισμών» και δίχως να στηριχθεί σε αυτό το σύστημα, ενώ στο παρελθόν το είχε δοκιμάσει και ο έτερος Ιταλός, ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι.

Ο Μαλεζάνι τη μισή σεζόν της περιόδου 2004-05 επέλεξε το 3-4-3 με τρεις στην άμυνα και τους Βύντρα και Μινχ φουλ μπακ και την επόμενη σεζόν μετά το πρώτο παιχνίδι με τη Βίσλα Κρακοβίας το μετέτρεψε σε 4-4-2, αλλά κατέληξε στο δεύτερο μισό της περιόδου 2005-06 στο 4-3-3.

Πριν από τον Πεσέιρο ο Μουνιόθ
Ο μοναδικός προπονητής τα τελευταία 15 χρόνια που στηρίχθηκε στο 4-4-2 στην ευθεία πριν από τον Πεσέιρο ήταν ο Βίκτορ Μουνιόθ. Ο Καταλανός τεχνικός επιχείρησε εξαρχής να βάλει την ομάδα σε ένα ισπανικό «καλούπι», βασίστηκε στο 4-4-2, αλλά έψαξε πιο πολύ την κόντρα απ” το ποδόσφαιρο κατοχής, θεωρώντας πως δεν είχε τους κατάλληλους παίκτες.

Σε δύσκολα ευρωπαϊκά παιχνίδια αλλά και στα ντέρμπι τροποποιούσε το σύστημα της ομάδας σε 4-4-1-1 με τον «Παπ» πίσω από τον Σαλπιγγίδη. Τη συγκεκριμένη διάταξη ο Παναθηναϊκός την είχε δοκιμάσει και με τον Χανς Μπάκε που ξεκίνησε μεν το πλάνο του με 4-3-3, που είχε δουλέψει καθ” όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, ωστόσο ο σοβαρός τραυματισμός του Εκι Γκονζάλες τον οδήγησε σε τροποποίηση των σχεδίων του.

«Γύρισε» το σύστημα σε 4-4-2 (με εξαίρεση την πρεμιέρα του κόντρα στο Αιγάλεω), αλλά ο Παναθηναϊκός ουδέποτε έγινε πειστικός και αποτελεσματικός, με αποτέλεσμα να φύγει… κυνηγημένος στο αλήστου μνήμης ματς με τη Μέταλουργκ Ζαπορίζιε. Υπενθυμίζεται ότι το 4-4-2 αλλά σε σχήμα ρόμβου, όπως συνέβη με τον Γιάννη Αναστασίου, είχε επιλέξει ο Γιτζάκ Σουμ.

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News