Παναθηναϊκός: Μαρσέλο, Χάμες και η διαφορά με Αϊτόρ

Παναθηναϊκός: Κοκορεύονται οι απέναντι για τις μεταγραφές Μαρσέλο, Χάμες όμως η ουσία είναι πως η Ελλάδα δεν πρέπει να γίνει νεκροταφείο ποδοσφαιριστών όπως είναι τα π.χ Εμιράτα.

Όχι ότι θα μας χαλούσε οι συγκεκριμένοι παίκτες να πρόβαραν τα πράσινα, αλλά επειδή έχουμε κακό παρελθόν (Γκοβού, Εσιέν, Μπουμσόνγκ, Γκαρσία) πρέπει να παραδειγματιζόμαστε.

Το εύκολο είναι να σου προτείνει ένας μάνατζερ έναν χορτασμένο σταρ που ψάχνει για την τελευταία καλή μπάζα της καριέρας του και να τον αποκτήσεις ελπίζοντας να του έχει μείνει λίγη καλή μπάλα ακόμα στο ρεζερβουάρ του.

Το δύσκολο είναι να δημιουργήσεις μια ομάδα σκάουτινγκ που θα σου ανακαλύπτει ταλέντα τα οποία θα αποτελούν οικονομικό κεφάλαιο.

Παίκτες νέους, φρέσκους με μέλλον και φιλοδοξίες. Τέτοια μεταγραφή ήταν του Αϊτόρ.

Ο Ισπανός έχει ταλέντο και προσόντα, το τριφύλλι επένδυσε σε παίκτη που μπορεί να του φέρει πολλά λεφτά στο μέλλον αν δουλευτεί σωστά.

Δημήτρης Στρατής

Παναθηναϊκός: Σπόραρ, το τελευταίο κομμάτι του παζλ

Παναθηναϊκός: Ο Αντράζ Σπόραρ δεν είναι ότι έχει «ματώσει» τα δίχτυα στις πρώτες του εμφανίσεις με την πράσινη φανέλα αλλά οι κινήσεις του είναι εξαιρετικές.

Με τον ΠΑΣ στο 5ο λεπτό με την αλλαγή φοράς του κορμιού του αφήνει…άγαλμα τον προσωπικό του φρουρό αλλά το σουτ που κάνει εξουδετερώνεται.

Στη φάση της σύγκρουσης με τον γκολκίπερ περνά ανάμεσα από τα μπακ και παίρνει θέση εκτέλεσης προ του πορτιέρο που βγαίνει άγαρμπα και τον βγάζει εκτός τροχιάς μπάλας.

Το ξέρει καλά το τόπι ο Σλοβένος, κάνει «μπαμ» από μακριά. Από τη στιγμή που το κλαμπ βρήκε ποιότητα στη σέντρα, στην ανάπτυξη, στις μπούκες από τα πλάγια, το τελευταίο κομμάτι που έλειπε από το παζλ ήταν ο φορ με άριστη γνώση των βασικών που ΔΕΝ θα ήθελε η ομάδα να δουλεύει για εκείνον, χαρακτηριστικό του Καρλίτος και του Μακέντα (λιγότερο).

Ποιοτικά αυτά τα δύο παιδιά αλλά όχι για το σχέδιο που είχε στο μυαλό του ο κόουτς.

Από τη στιγμή που υπάρχουν γερές βάσεις για ποικιλία στην ανάπτυξη ο στράικερ έπρεπε να ήταν παίκτης με τεχνική κατάρτιση που θα γλύκαινε κι άλλο το παιχνίδι συνεργαζόμενος με τους χαφ, που θα είχε την ατομική ενέργεια και την δυνατότητα να πάει στο ένας μ’ έναν. Σαν τον Σπόραρ.

Δημήτρης Στρατής