Παναθηναϊκός: Η περίπτωση Νταμπίζα... διδάσκει!

Πριν την πρόσληψη Γιοβάνοβιτς διαβάζαμε καθημερινά γι’ απόφαση Αλαφούζου να στηριχτεί ο νέος κόουτς από παιδιά του συλλόγου.

Ο Σέρβος ξέκοψε ότι δεν θέλει…πολυκοσμία γύρω του και το πλάνο παραπέμφθηκε στις καλένδες.

Κατά την άποψή μας καλύτερα, αφού όποιος Καραγκούνης, Βαζέχα, Κοτσόλης κι αν ερχόταν, αργά ή γρήγορα θα …καταπινόταν από το κύμα πίεσης που σκεπάζει τις τελευταίες δεκαετίες το τριφύλλι.

Πιθανότατα στο σύλλογο είχαν αποφασίσει να διοικηθεί η ομάδα κυρίως από Παναθηναϊκούς -εξού και η σχεδίαση για στρατολόγηση παλαιμάχων: δεν είναι παράλογο ως επιλογή- πόσω μάλλον όταν η ιδέα μιας ομάδας που είναι πρώτα από όλα οικογένεια είναι κάτι που ο Γιάννης Αλαφούζος ανέφερε πολύ την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε, αυτό άρεσε και στους ανθρώπους που είχαν βάλει χρήματα στην «Συμμαχία».

Αμα το καλοσκεφτούμε, πάντως, τόσα χρόνια την καλύτερη δουλειά παρουσίασε ο Νίκος Νταμπίζας τη σεζόν 2013-2014 που ούτε έπαιξε ποτέ στον Παναθηναϊκό, ούτε σχέσεις είχε μαζί του, απεναντίας το πέρασμά του από τους λιμανίσιους έκανε πολλούς να τον αντικρύζουν εχθρικά.

Τελικά μας έδειξε ότι αυτό που χρειάζεται κάποιος για να πετύχει ως εταιρικό στέλεχος είναι όρεξη, προσπάθεια, ιδέες και κύρος.

Το τι ομάδα είναι, πού έχει παίξει, τι έχει πει ως ποδοσφαιριστής ή στέλεχος, δεν έχουν (μεγάλη) σημασία: αυτό διδάσκει η περίπτωση Νταμπίζα κι αυτό είναι καλό όλοι να θυμόμαστε φέτος για τον κόουτς που έχει συνδεθεί με τον Ηρακλή.

Δημήτρης Στρατής