Παναθηναϊκός: Η μέρα με τη νύχτα - Τι βλέπουμε στο χορτάρι

Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού ασφαλώς το αλλάζει η δαιμονιώδη φόρμα του Καρλίτος.

Για κάποιον όμως που δεν στέκεται μόνο σε σκόρερ αλλά βλέπει τους αγώνες πιο… πανοραμικά, το τριφύλλι ευχαριστεί τους φίλους του γιατί τους μοιράζει την αίσθηση ότι στη Λεωφόρο είναι σαρωτικό από τα μέτρα που κερδίζει μέσω της κίνησης της εξάδας από το κέντρο και πάνω.

Στην πραγματικότητα τα κερδισμένα μέτρα, την εύκολη κατοχή, τους κενούς χώρους στα πλάγια ο σύλλογος τα αξιοποιεί και από τις κούρσες Κώτσιρα, Φακούντο (δεύτερο σερί καλό παιχνίδι με τον Ιωνικό), Χουάνκαρ που τη μπάλα την… τρώνε, δημιουργώντας υπεραριθμία με τα overlap που έχουμε χρόνια να δούμε.

Πέρσι π.χ ο Λάζλο Μπόλονι τους πλάγιους αμυντικούς τους απαγόρευε να ανέβουν τη σέντρα, με τον Παναθηναϊκό να είναι συγκλονιστικά παθητικός και βαρετός, εγκλωβισμένος σε ένα μόνο τρόπο επίθεσης.

Τύπου πετάμε τη μπάλα μπροστά κι ότι κάνει ο…ενάμιση παίκτης που βρισκόταν πάνω από τη σέντρα.

Φέτος με Καρλίτος, Ιωαννίδη, Παλάσιος να αφήνουν το “κουτί” και να προσφέρουν βοήθειες ως έξτρα χαφ, η ομάδα προσφέρει κενά μέτρα και χώρους για ανεβάσματα παιδιών από τις πίσω γραμμές που μεταφέρουν αρμονικά μπάλα, γεμίζουν την περιοχή και ψάχνουν διαρκώς την σέντρα.

Η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με ότι βλέπαμε προ μηνών, με εκείνο το μονοδιάστατο παιχνίδι ανάπτυξης που δημιουργούσε συνθήκες εύκολα αντιμετωπίσιμης επιθετικότητας από την άμυνα του αντιπάλου.

Δημήτρης Στρατής