Παναθηναϊκός: Χάθηκε η πεπατημένη των golden days

Τα χρόνια του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς δεν μας έμαθαν τίποτα τελικά.

Το μεγάλο συν του Παναθηναϊκού στα «χρυσά» του χρόνια, στο ξεκίνημα κάθε χρονιάς ήταν ότι ένας σημαντικός πυρήνας παικτών συνέχιζε να δουλεύει με τον ίδιο προπονητή για ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρονικό διάστημα, κατάσταση που αυτόματα δημιουργούσε πλεονέκτημα.

Παρότι εκείνοι οι σταρ είχαν πάρει τα πάντα στην καριέρα τους η μέγιστη προσωπικότητα του Σέρβου τους κρατούσε μόνιμα…τσίτα και η ομάδα παρουσίαζε κάθε σεζόν φρέσκο και πεινασμένο σύνολο.

Τα πράγματα άλλαξαν, λεφτά δεν κινούνται πια στο μπάσκετ αλλά ακόμα και με μικρότερο προϋπολογισμό στην Ελλάδα καλύτερο μπάσκετ μπορείς να παίξεις κι όχι να ιδρώνεις εδώ και δυο χρόνια με Λάρισες, Προμηθέες και Λαύρια.

Κάθε προπονητής από τον Ρικ Πιτίνο και μετά αδυνατεί να προσαρμόσει την αγωνιστική του φιλοσοφία στις δεξιότητες και τα προσόντα του δυναμικού που διαθέτει, ενώ η μη επαρκής κάλυψη της θέσης του πόιντ γκαρντ εδώ και μια διετία αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.

Η ολική παρέκκλιση από τη πεπατημένη Ομπράντοβιτς, η «προσαρμογή» σε θέματα που μπορεί να πηγάζουν από την διοίκηση είναι ίδιον του χαρακτήρα των προπονητών που επέλεξε η ΚΑΕ τα τελευταία χρόνια.

Όχι τυχαία, Κάτας, Πρίφτης, Βόβορας ανήκουν στα χαμηλά ράφια της πιάτσας και εύκολα μπορείς να παρακάμψεις τα θέλω και τις επιθυμίες τους. Βγάλτε συμπεράσματα.

Δημήτρης Στρατής

Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber