Παίζοντας με τη φωτιά σε κάθε ματς!

Πολλοί πειραματισμοί στα φιλικά από τον προπονητή, αυτό που δεν αλλάζει με τίποτα είναι το να σκοράρει ο Παναθηναϊκός παραπάνω από μία φορά, αν ποτέ σκοράρει τρις στο γκαζόν και στις εξέδρες μπορεί και να…λιποθυμήσουν από ευτυχία!

Επιπλέον κάτι που πια παρατηρείται σε κάθε αγώνα είναι η αδυναμία να ελεγχθούν οι στημένες μπάλες του αντιπάλου.

Όταν δεν μπορείς να μπεις στην αντίπαλη περιοχή και ο χρόνος περνάει, μοιραία έρχεται το πατροπαράδοτο σύστημα του… σταυρού. Δηλαδή σε κάθε σέντρα του αντιπάλου και με δεδομένη την απουσία του ηγέτη Σένκεφελντ κάνεις τον σταυρό σου η μπάλα να χτυπήσει κάπου αλλού εκτός από πόδι/κεφάλι και να μην πάει στα δίχτυα.

Αμυντικά το τριφύλλι (με τον αρχηγό του σε φάση επανένταξης) δεν έχει κανένα σημείο αναφοράς, για να δικαιούται να πιστεύει πως μπορεί να συγκρατήσει ακόμα και μια μέτρια επιθετικότητα των αντιπάλων της. Επειδή το ποδόσφαιρο είναι σύνθετο πάντα το νο1 ζήτημα στην Σούπερ Λίγκα είναι πως παίζεις σε ένα πρωτάθλημα που αν δεν καθαρίσεις τα παιχνίδια από νωρίς, ο αντίπαλος σου, ταμπουρώνεται.

Και όσο πιο χαμηλά πάει, μοιραία μικραίνει και τις αποστάσεις των γραμμών και θα πρέπει να έχεις φθάσει την ανάπτυξη σου σε πολύ υψηλό επίπεδο για να δημιουργήσεις φάσεις με κάτω την μπάλα.

Τέτοια πράγματα στο τριφύλλι δεν υφίστανται, συνεπώς δεδομένων των απουσιών πίσω σε κάθε αγώνα, ανεξαρτήτως αντιπάλου παίζεις με τη φωτιά.

Δημήτρης Στρατής