Απολαυστικός ΚΑΙ εναντίον του Ηρακλή ο Νεμάνια Νέντοβιτς που τις τελευταίες μέρες ξεχνά να αστοχήσει!
Παρότι το μυϊκό του σύστημα είναι… γυάλινο ο Παναθηναϊκός πήρε ευχαρίστως το ρίσκο μαζί του το καλοκαίρι.
Γιατί το έκανε; Γιατί προφανώς έτσι όπως είναι διοικητικά δομημένος και ακολουθώντας την κληρονομιά που άφησαν οι αείμνηστοι Παυλοθανάσηδες ο σύλλογος πρέπει κάθε καλοκαίρι να προσφέρει στους οπαδούς έναν καινούργιο σταρ, ο οποίος μάλιστα να είναι και δύσκολο να αποκτηθεί (Ντομινίκ, Σκοτ, Φάνης, Σάρας, Διαμαντίδης).
Ειδικά επί Παύλου υπήρξαν εποχές που πιστεύαμε ότι πιο πολύ κι από τους σταρ η ομάδα «πουλούσε» στους φίλους της τη δυσκολία απόκτησής τους. Δείτε π.χ τι πανηγύρι στήθηκε από τα ΜΜΕ για να δοθεί έμφαση όχι τόσο στο ότι το κλαμπ απέκτησε τον πιο ταλαντούχο 17άρη του τόπου, αλλά γιατί το deal με τον Λευτέρη Μαντζούκα έγινε κάτω από τη μύτη των Αγγελόπουλων!
Χρόνια τώρα η ΚΑΕ «στήνει» μεταγραφικά σίριαλ, με διάφορα περιπετειώδη κεφάλαια, για να μπορέσει να πουλήσει το φινάλε ως εξωφρενική επιτυχία. Αυτή η επιτυχία φέρνει διαρκείας, εισιτήρια, ντόρο, καζούρα, πομπώδεις τίτλους στα ΜΜΕ αλλά πολλές φορές είναι κι ένα «σφουγγάρι» που σβήνει οτιδήποτε έχει προηγηθεί: η τακτική ακολουθήθηκε πιστά τα πρώτα δύσκολα χρόνια του Παύλου όταν αυτός έφερνε τους παικταράδες αλλά οι κούπες πήγαιναν στους Τόμιτς, στους Σταμάτηδες, στους Νάκιτς και στους Καρατζάδες.
Το πρωτάθλημα των μεταγραφών που οι Γιαννακόπουλοι δεκαετίες έπαιρναν με άνεση έφερνε μια σχετική ηρεμία στους οπαδούς που απογοητεύονταν από την αγωνιστική κυριαρχία των άλλων το χειμώνα, αλλά ευελπιστούσαν κάθε καλοκαίρι πως η επόμενη σεζόν θα βάφονταν πράσινη.
Φέτος η ΚΑΕ μπήκε σε στενωπό κι αβέβαιο μέλλον, ο Νέντοβιτς π.χ. ακριβοπληρώθηκε (με τα σημερινά δεδομένα τα 500 χιλιάρικα είναι πολλα) όμως τα χρήματα που δόθηκαν δεν συγκρίνονται με τις τρέλες που έγιναν παλιότερα για τον «Ζόιντ», τον Ντέγιαν, τον Σισκάουσκας, τον, τον, τον… Εύκολα πάντως ο Σέρβος θα μπορούσε να σταθεί δίπλα τους ως διαλεχτό μέλος του ρόστερ.
Δημήτρης Στρατής
