Ουάιτ: «Είμαι ενθουσιασμένος που πλέον αποτελώ μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού»

Τις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης του Παναθηναϊκού έκανε ο Οκάρι Ουάιτ.

Ο Ουάιτ μιλώντας στο sdna.gr, αναφέρθηκε στον Δημήτρη Πρίφτη, στο κόσμο του Παναθηναϊκού ενώ είπε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην μητέρα του

Αναλυτικά

-Τελικά η δουλειά έγινε. Είσαι παίκτης του Παναθηναϊκού. Πως αισθάνεσαι;

«Φίλε θα σου πω την αλήθεια. Είμαι ενθουσιασμένος που πλέον αποτελώ μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού. Μια παραδοσιακής υπερδύναμης του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, που αυτή την περίοδο μπορεί να μη βρίσκεται στην κατάσταση των παλαιοτέρων ετών, αλλά είμαι σίγουρος ότι με τις κινήσεις που έχουν γίνει στην ομάδα θα βρει και πάλι τον δρόμο της. Η απόφαση δεν ήταν δύσκολη για να πω το ναι στην πρόταση που μου έγινε, αλλά δεν ήταν και εύκολη. Οι άνθρωποι της ομάδας με προσέγγισαν με πολύ όμορφο τρόπο και αυτό έπαιξε τον ρόλο του. Την ίδια στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει για προπονητή τον Δημήτρη Πρίφτη που θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος που έχω συναντήσει στην καριέρα μου, ενώ για να είμαι απόλυτα ειλικρινείς δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες που δεν θέλουν να αγωνιστούν μπροστά στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Έστω και αν το γήπεδο δε θα είναι γεμάτο λόγω covid».

-Πως βλέπεις μέχρι στιγμής την ομάδα;

«Μέχρι στιγμής η ομάδα έχει κάνει πολύ καλές κινήσεις. Ουσιαστικά, αν εξαιρέσουμε τον Μήτογλου, ένας μεγάλο τμήμα του κορμού από την περσινή χρονιά έχει παραμείνει. Παίκτες με μεγάλη εμπειρία στη διοργάνωση όπως ο Νέντοβιτς και ο Παπαπέτρου, υπάρχει ο Παπαγιάννης και σίγουρα αν τελικά παραμείνει στο ρόστερ και ο Χεζόνια τότε θα είμαστε ακόμα πιο δυνατοί. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να πετύχουμε κάτι καλό. Να έχουμε ανάμεσά μας παίκτες με εμπειρία και όρεξη. Και αυτός είναι και ο προσωπικός μου στόχος. Σαφώς και θέλω να δω την ομάδα να κερδίζει τίτλους στην Ελλάδα και να κάνει το βήμα παραπάνω στη Euroleague, αλλά αν το πάρεις χρονικά ο πρώτος μου στόχος είναι να μπορέσω να «δέσω» με τους συμπαίκτες μου, να βρούμε την κατάλληλη «χημεία» και να παίξουμε το μπάσκετ που μπορούμε. Γιατί ταλέντο έχουμε αρκετό».

-Πιστεύεις ότι θα χρειαστείς χρόνο για να μπορέσεις να ενσωματωθείς με την νέα σου ομάδα;

«Στο κομμάτι αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα που θα έχω δίπλα μου ανθρώπους σαν τον Δημήτρη (σ.σ. Πρίφτη) και τον Βασίλη (σ.σ. Σίμτσακ). Αυτούς τους ανθρώπους, πλέον, τους θεωρώ οικογένειά μου. Με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και δεν είναι τυχαίο αυτό που είχα πει κάποτε ότι αν μια μέρα αποφασίσω να επιστρέψω από την Αμερική για να παίξω μπάσκετ θα το κάνω για τον coach Πρίφτη. Έτσι έγινε με την Ούνιξ και έτσι γίνεται και τώρα με τον Παναθηναϊκό».

-Είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς από τα λεγόμενά σου πως έχει σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τον Δημήτρη Πρίφτη.

«Όντως, τον έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση. Θεωρώ ότι βρίσκεται στην ελίτ των Ελλήνων προπονητών και η αλήθεια είναι πως έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Ο coach είμαι σίγουρος ότι δεν έχει πιάσει ακόμα το ταβάνι του. Όπως και για εμένα έτσι και γι αυτόν ο Παναθηναϊκός θα είναι μια μεγάλη πρόκληση και είμαι σίγουρος ότι θα κάνουμε τα πάντα για να πετύχουμε τους στόχους μας. Μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που δουλεύει, ξέρω πολύ καλά τον τρόπο λειτουργίας του και είμαι σίγουρος ότι έχει τον τρόπο για να πετύχουμε».

-Τι θεωρείς ότι μπορείς να προσφέρεις αγωνιστικά στον Παναθηναϊκό;

«Όποιος με έχει δει έστω και λίγο να παίζω έχει καταλάβει ότι αρχικά είμαι ένας παίκτης που του αρέσει να παίζει άμυνα. Νομίζω ότι είμαι πολύ καλός σε αυτό το κομμάτι και μπορώ να δώσω πολλά. Αλλά αυτό που κάνει την διαφορά αυτή την περίοδο της καριέρας μου είναι ότι επειδή είμαι σε μια καλή μπασκετικά ηλικία, δεν είμαι 22-23, έχώ την δυνατότητα να βοηθήσω μέσω των εμπειριών μου. Θεωρώ ότι έχω την εμπειρία που χρειάζεται σε αυτό το επίπεδο για να «οδηγήσω» την ομάδα. Και αυτός ο ρόλος μου αρέσει πάρα πολύ».

-Αν εξαιρέσουμε το ΝΒΑ και συγνώμη αν κάνω λάθος, ο Παναθηναϊκός είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας σου. Νιώθεις έτοιμος;

«Φίλε είμαι πανέτοιμος για την πρόκληση. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει Παναθηναϊκός. Από τότε που έπαιζα στον Άρη. Είμαι διατεθειμένος να κάνω τα πάντα για να πετύχει η ομάδα. Να δώσω τα πάντα. Ότι μου ζητήσουν οι προπονητές μου. Αυτό έκανα πάντα και αυτό θα κάνω».

-Μετά από τόσες φορές που ήρθες κοντά στο να συμφωνήσεις με τον Παναθηναϊκό θεωρείς ότι αυτή η ομάδα είναι το κάρμα σου;

«Δε ξέρω αν είναι το κάρμα μου. Θα μπορούσε να είναι. Η αλήθεια είναι ότι και άλλες φορές στο παρελθόν είχαν γίνει συζητήσεις για να έρθω στον Παναθηναϊκό αλλά στο τέλος η δουλειά δε γινόταν. Το 2016 είχαμε φτάσει πάρα πολύ κοντά σε συμφωνία αλλά στο τέλος δεν προχώρησε. Σημασία έχει ότι τώρα έγινε και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό».

-Ένα από τα μειονεκτήματα που είχε να διαχειριστεί πέρσι ο Παναθηναϊκός είναι πως δεν είχε τη βοήθεια του κόσμου του, μιας και το γήπεδο ήταν άδειο. Φέτος τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Γεύση από τον κόσμο της ομάδας έχει πάρει. Θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα στους οπαδούς του Παναθηναϊκού;

«Η χρονιά θα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Και αυτό ο κόσμος θα πρέπει να το ξέρει. Και θα πρέπει να ξέρει επίσης ότι τον έχουμε ανάγκη. Θα πρέπει να είναι κάθε βράδυ δίπλα μας. Μπορεί να μην έχουμε την δυνατότητα να δούμε ένα γεμάτο γήπεδο αλλά όσοι θα μπορούν να μπαίνουν τους έχουμε ανάγκη. Πέρσι στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα γήπεδα ήταν άδεια. Φέτος τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Ας εστιάσουμε σε αυτό και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού και κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αποδείξει και πάλι ότι είναι ο καλύτερος της Ευρώπης. Μπορεί να είναι υπερβολικό αλλά οι οπαδοί του Παναθηναϊκού όντως μπορούν να αλλάξουν τη ροή ενός παιχνιδιού».

-Ποιος είναι ο άνθρωπος που σημάδεψε την καριέρα σου;

«Η μητέρα μου. Όχι μόνο την καριέρα μου αλλά ολόκληρη τη ζωή μου. Η αλήθεια είναι ότι η σχέση μου με το μπάσκετ ξεκίνησε σε μεγάλη ηλικία και δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή. Η μητέρα ήταν αθλήτρια στίβου και έβαλε και εμένα και τα αδέλφια μου στον αθλητισμό. Από στίβο ξεκίνησα αλλά δε μου άρεσε. Περισσότερο το έκανα για να διοχετεύω την ενέργειά μου στον αθλητισμό και να αποφεύγω τις κακοτοπιές. Στη συνέχεια είπα να δοκιμάσω την τύχη μου στο football. Εκεί τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα, αλλά μέσα σε ένα καλοκαίρι πήρα κοντά στους 15 πόντους ύψος απότομα και δε μπορούσα να παίξω. Δυσκολευόμουνα. Οπότε ευτυχώς στράφηκα στο μπάσκετ».

-Οπότε κάρμα και το μπάσκετ;

«Ναι. Κάρμα. Και αν κρίνω από την πορεία μου ευτυχώς. Από το footballμου έμειναν οι μακρινές πάσες που τις κράτησα και στο μπάσκετ, αλλά η αλήθεια είναι πως θα μπορούσα να πασάρω ακόμα καλύτερα. Και φυσικά δεν θα είχα πετύχει τίποτα από όλα αυτά αν δεν ήταν η η μητέρα μου. Ήταν πηγή έμπνευσης για όλους μας. Μέσα από τον αθλητισμό προσπάθησε να μας χαρίσει μια καλύτερη ζωή. Το λιγότερο που της χρωστάω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber