Νέντοβιτς, Τζάκσον και Φόστερ ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους στο δυνατό τουρνουά του Κάουνας, οδήγησαν όπως έπρεπε την πράσινη επίθεση, αλλά ο Παναθηναϊκός φάνηκε συνολικά πως στην άμυνα δεν είναι έτοιμος. Γράφει ο Νότης Καμπέρης.
Τι είπε ο Γιώργος Βόβορας από την πρώτη στιγμή στη Συνέντευξη Τύπου για το καλωσόρισμα της νέας πράσινης εποχής; «Θέλουμε παίκτες με μαχητικό πνεύμα!». Αυτό το διέκρινα και στην τελευταία περίοδο με τη Ζαλγκίρις, αλλά και στο έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης με την Άλμπα. Κι ας ήταν φιλικά, οι πράσινοι τα διαχειρίστηκαν σαν… επίσημα!
Ξέχωρα από το σημαντικότατο κομμάτι της νοοτροπίας, το ευχάριστο που πηγάζει από τα όσα παρακολουθήσαμε στην Λιθουανία, είναι πως το «Τριφύλλι» δείχνει να διαθέτει ρόστερ με επάρκεια σε ποσότητα, ποιότητα και ισορροπία. Βέβαια, η διάρκεια είναι το «κλειδί» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αλλά φέτος θα κρίνω, πάντοτε, σε συνάρτηση με τα νέα οικονομικά δεδομένα.
Στο επίκεντρο της προσοχής ήταν τα γκαρντ για τον Παναθηναϊκό το φετινό καλοκαίρι. Ο Νέντοβιτς είναι… λίρα εκατό, όταν δεν αντιμετωπίζει προβλήματα (και να ΜΗΝ). Αέρινος στο παρκέ, εκπέμπει σιγουριά και είναι ουσιαστικός. Στον Τζάκσον δεν περιμένει κανείς να δει νέο Καλάθη, αλλά οι 6,5 ασίστ Μ.Ο στα δύο ματς του Κάουνας ήταν στα pros των πρασίνων. Ο Φόστερ με τους 29 πόντους με την Άλμπα σκόρπισε χαμόγελα, ενώ ο Μποχωρίδης είχε θετική παρουσία στο rotation.
Οι τρεις πρώτοι σούταραν από τα 6,75 με συνολικό ποσοστό 55% (16/29) στο Zalgirio Arena. Ειδικότερα, όταν η μπάλα «ζεματάει» σε αγώνες που θα κρίνονται στο… νήμα, αυτός ο παράγοντας θα μετρήσει. Σκεφτείτε πως πέρυσι ο μοναδικός με… έμφυτη την εκτελεστική δεινότητα ήταν ο Ράις (ας ξεχάσουμε… τον Φριντέτ). Και πρόπερσι, πάλι μόνος, ο Λάνγκφορντ.
Προβλήματα που λύνονται εκ των έσω, παρουσίασε το Τριφύλλι στην άμυνα χωρίς – θα λέγαμε – τις υπηρεσίες του Σαντ Ρος, ο οποίος δεν αγωνίστηκε αρκετά το διήμερο για να κριθεί. Δεδομένα, ο Κουβανός θα αποτελέσει τη ραχοκοκκαλιά της πράσινης άμυνας. Είναι και το μεγάλο στοίχημα του κόουτς Βόβορα για να εξελίξει τη θέση των «άσων», όπως είχε ισχυριστεί ο ίδιος.
Ο Παναθηναϊκός έκανε φτηνά λάθη (37 σε 85 λεπτά μπάσκετ), πολλά… δώρα γενικότερα και στα δύο ματς, δικαιολογημένα για τα μέσα Σεπτέμβρη, ενώ δέχθηκε και αρκετά ελεύθερα τρίποντα. Μην σας μπερδεύει το σκορ με τους Γερμανούς, εκείνοι πάντοτε βρίσκουν τον τρόπο να οδηγούν τα παιχνίδια στους… εκατό πόντους!
Γίνεται δουλειά στα ριμπάουντ, προϊόν και της μαχητικότητας που θέλει ο Βόβορας, όπως είπαμε στην αρχή. Ο Ουάιτ δεν έχει προσαρμοστεί ακόμη, αντιθέτως, ο Παπαπέτρου δείχνει σε εξαιρετική κατάσταση. Ο Όγκουστ θέλει κι αυτός τον χρόνο του, αλλά δείχνει βελτιωμένος. Ο Παπαγιάννης σωματοδομικά πέτυχε το ζητούμενο. Μήτογλου και Μπέντιλ θα συνεισφέρουν περισσότερα στο εγγύς μέλλον.
Το καλεντάρι… «τρέχει» και σε δέκα μέρες ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να κατακτήσει το Σούπερ Καπ. Για το «δέσιμο» μέσω της κατάκτησης ενός επίσημου τίτλου, για την ψυχολογία, για την προσθήκη της πρώτης κούπας του θεσμού στην πράσινη τροπαιοθήκη. Το ελληνικό «τρεμπλ» είναι η βάση για τη φετινή σεζόν, οτιδήποτε «παραπάνω» μόνο χαμόγελα θα φέρει!
