Οι σοφτ χαφ και η... μη εξέλιξη του Μπουζούκη

Ο Παναθηναϊκός από το 2020 και μετά (επί Γιώργου Δώνη) είχε κάποιες σταθερές στο παιχνίδι του.

Το πρέσινγκ, η πίεση στη μπάλα, στηρίχτηκαν πολύ από το δίδυμο Κουρμπέλη-Ανουάρ που είχε στη διάθεσή του ο προπονητής.

Οι Σένκεφελντ, Πούγγουρας μπορούσαν να ακολουθήσουν μια συνολική πίεση στη μπάλα των συμπαικτών τους και να την υποστηρίξουν. Είδαμε πως όταν ανέβαιναν ψηλά τα στόπερ οι επιθέσεις έβγαιναν πιο εύκολα. Το γεγονός αυτό ομόρφυνε την εικόνα της ομάδας που στον πρώτο γύρο δεν βλεπόταν. Αποφασίζοντας αλλαγές (προπονητή, παικτών) ήταν γνωστό πως για μια ακόμα σεζόν έπρεπε να κάνεις υπομονή.

Οι πράσινοι είχαν ένα ντισαβαντάζ το καλοκαίρι, είναι τελείως καινούργια ομάδα. Το κακό είναι πως το ελληνικό πρωτάθλημα είναι εύκολο, δεν προσφέρεται για συμπεράσματα καθώς κερδίζεις χωρίς να χρειάζεται να ζοριστείς. Φανταστείτε τι σκέψεις περνούν από τον οργανισμό σήμερα με το 0/5 που έρχεται να προστεθεί στην ανομβρία τίτλων των περασμένων δεκαετιών.

Ο Μπόλονι παρέλαβε ομάδα χωρίς αρχές και δεδομένα στο παιχνίδι της, οι ρόλοι δεν είναι διακριτοί, συνολικά έχει κακή λειτουργία, σημαντικός παράγοντας γι αυτό είναι ο συντηρητικός τρόπος που παίζουν οι κεντρικοί χαφ.

Ο Μαουρίτσιο είναι ένα καθαρό οκτάρι που παρότι έχει φυσικές δυνάμεις σπάνια ασχολείται με τα υπόλοιπα καθήκοντα του και περιορίζεται στο να αναλαμβάνει την κυκλοφορία μπροστά από την άμυνα δημιουργώντας ένα soft δίδυμο μαζί με τον Κουρμπέλη που ανασταλτικά σε καμία περίπτωση δεν είναι Σιμάο ή Ζέκα.

Ο Παναθηναϊκός έχει την ατυχία να μην έχει εξελιχθεί ο Γιάννης Μπουζούκης. Πριν δύο χρόνια έπαιζε τη θέση του επιτελικού χαφ όπως επιτάσσει το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Δημιουργικός, κουβαλούσε μπάλα και συνεργαζόταν παίζοντας το ένα, δύο με τους εξτρέμ, έχει καλή κάθετη πάσα και πόδια που του επιτρέπουν να απειλεί.

Το κυριότερο είναι πως μιλάμε για καθαρό χαφ, δηλαδή για ποδοσφαιριστή που εύκολα μπορεί να παίξει και δίδυμο με ένα αμυντικό χαφ και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να δουλέψει το κορμί του ώστε να μπαίνει με δύναμη στις φάσεις. Έχοντας τον άξονά του δυσλειτουργικό προφανώς ο Παναθηναϊκός θα είχε θέματα μεταβαίνοντας από τη μία εποχή στην άλλη…

Δημήτρης Στρατής