Καλώς να ορίσει ο Χουανκάρ, μακάρι να αποδειχθεί κομβικός σαν τον συμπατριώτη του Νάνο Γκονζάλες που ήρθε αθόρυβα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2013 και μέσα σε λίγους μήνες αποτελούσε το καλύτερο αριστερό μπακ της λίγκας.
Περιμένουμε να δούμε πως θα τον εντάξει ο Πογιάτος στο σύστημα, μιας κι αναφερθήκαμε στο τελευταίο μπαίνουμε στα μέσα Σεπτέμβρη κι ακόμα ουδείς ξέρει τι τακτική θα εφαρμόσει ο προπονητής.
Ο άνθρωπος δούλευε χρόνια στις ακαδημίες της Ρεάλ πάνω σε παραλλαγές του 4-3-3 κι εδώ διαβάζουμε, ακούμε, μαθαίνουμε ότι θα κοιτάξει να “μπασταρδέψει” την διάταξη, “τρώγοντας” ένα πλάγιο, βάζοντας αριστερά Καρλίτος ή Μακέντα.
Τώρα που είναι ακόμα νωρίς κι η έλλειψη φυσικής κατάστασης κάποιων ποδοσφαιριστών είναι εμφανής, το να παίξεις με δύο επιθετικούς και κάμποσους μπαλαδόρους δίπλα τους χωρίς έφεση στο κυνήγι του αντιπάλου είναι ρίσκο. Ποδοσφαιρικά οι παραλλαγές του 4-3-3 χωρίς τα κατάλληλα φουλ μπακ είναι παρακινδυνευμένες, αλλά εδώ που τα λέμε στην Ελλάδα τα εξτρέμ που θα σε εκθέσουν δεν είναι πολλά κι ίσως η συγκεκριμένη τακτική σε κάποια ματς βγει.
Η ανανέωση του Μακέντα ίσως να μπέρδεψε τα πράγματα στο μυαλό του Πογιάτος που στις διακοπές του ενδεχομένως σχεδίαζε κι οραματιζόταν αλλιώς την ομάδα. Τώρα καλείται να διαχειριστεί επαγγελματίες (κι όχι παιδαρέλια στη Μαδρίτη).
Μέχρι στιγμής ο κόουτς έχει μια ομάδα που ο μοναδικοί χαφ που τρέχουν είναι Σερπέζης και Αλεξανδρόπουλος. Το κακό για τον ίδιο είναι πως όταν ξεκινήσει η σεζόν είναι υποχρεωμένος να παρουσιάσει ένα έτοιμο σύνολο και μέχρι σήμερα είναι φανερό πως κάμποσοι δεν έχουν βρει το ρόλο τους γιατί δεν υπάρχουν κεντρικοί χαφ που θα επιτρέψουν να κλειδώσεις τον άξονα και να πας σε λογική ποδοσφαίρου που θα δώσει δυνατότητα να μοιράσεις πόστα και αποστολές.
Δημήτρης Στρατής
