Οι χαφ αλλάζουν τους φορ
Η έλευση ποιοτικών ποδοσφαιριστών στη μεσαία γραμμή θεωρητικά ευνοεί τους παίκτες που έχουν καθήκον να σκοράρουν.
Πέρσι με την άθλια δουλειά στην προετοιμασία και την συντηρητική τακτική Μπόλονι ένιωθες πως στην ομάδα δεν υπήρχε καν καθαρός στράικερ.
Εκεί ήταν που τα είχε κάνει σαλάτα ο Ρουμάνος. Υπάρχουν πολλά τύπου φορ, δεν είναι υποχρεωτικό για μία ομάδα να έχει στην κορυφή της επίθεσης καθαρό παίκτη περιοχής. Βέβαια όταν κάνεις πρωταθλητισμό (…λέμε τώρα) κι αντιμετωπίζεις ταμπούρια καλό είναι στο ρόστερ να υπάρχει έστω ένας.
Την περασμένη περίοδο έπαιρνες τους φορ και τους έλεγες να παίζουν πλάγια για να ανοίγουν διαδρόμους, το έκανε ο Πογιάτος προσπαθώντας να χωρέσει στην 11άδα Καρλίτος-Μακέντα αλλά και ο Μπόλονι με Καμπετσή και Ιωαννίδη. Αποτέλεσμα, το κλαμπ να δείχνει ότι έπαιζε δίχως καθαρό επιθετικο.
Το παράξενο είναι πως ενώ κάποιοι από τους παραπάνω είναι στράικερ χώρου και τους αρέσει να βγαίνουν εκτός περιοχής και να κάνουν κινήσεις στα πλάγια, δεν είχαν δουλευτεί συνεργασίες μεταξύ αυτών και των πίσω γραμμών.
Όταν ο κυνηγός σου είναι ποδοσφαιριστής που του αρέσει να κινείται εκτός περιοχής κι είσαι ομάδα πρωτοβουλίας φροντίζεις να υπάρχουν αυτοματισμοί, συνεργασίες και κινήσεις από τις πίσω γραμμές για να υπάρχει μόνιμα απειλή στην αντίπαλη άμυνα. Πέρσι δεν κατάφερες να βγάλεις συνεργασίες και κατέφευγες σε πολλές σέντρες κάτι που πιστεύουμε ότι θα αλλάξει με Βιτάλ, Λούντκβιστ και Παλάσιος.
Δημήτρης Στρατής