"Δεν είμαι ο Τιμ Ντάνκαν, αλλά ένας πολεμιστής"

Ο Εστεμπάν Μπατίστα Μπατίστα μίλησε για την επιστροφή του στις διψήφιες εμφανίσεις, το κίνητρο που είχε απέναντι στην Μακάμπι Τελ Αβίβ, τη σχέση που έχει καλλιεργήσει με τους οπαδούς του Τριφυλλιού και βγάζει το καπέλο στον Δημήτρη Διαμαντίδη…

(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});

Αναλυτικά όσα δήλωσε στο sdna.gr:

-Το περίμενες αρκετό καιρό αυτό το βράδυ;

«Η αλήθεια είναι ότι στους προηγούμενους αγώνες δεν ένιωθα απολύτως καλά, ειδικά στην ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Και μπορώ να πω ότι το σκεφτόμουν αρκετά τις προηγούμενες ημέρες ότι χρειαζόμουν ένα ματς για να μπορέσω να επιστρέψω στις καλές εμφανίσεις, με τις οποίες είχα βοηθήσει την ομάδα μου. Το ήθελα πολύ, το έψαχνα και ανυπομονούσα. Η πρεμιέρα του Top16 αποτελούσε μια χρυσή ευκαιρία για το come-back έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και ότι τώρα με χρειάζεται η ομάδα».

-Ολο αυτό το σκηνικό που περιγράφεις θα μπορούσε να αποτελεί για σένα και μια μορφή πίεσης;

«Οχι, δεν ένιωσα πίεση, με την έννοια που δίνεις στη λέξη. Είναι μια πίεση διαφορετική, το να θέλεις να βοηθήσεις τους συμπαίκτες σου και την ομάδα, να αισθάνεσαι ότι μπορείς να δώσεις κάτι σημαντικό στο σύνολο. Ο τραυματισμός μου με πήγε πίσω, αλλά τώρα αρχίζω πάλι να αποκτώ το συναίσθημα ότι μπορώ να περιμένω τα επόμενα ματς με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Αυτό που θέλω είναι η διάρκεια, τόσο για μένα όσο και για τον Παναθηναϊκό. Η διάρκεια χαρακτηρίζει μια ομάδα».

-Το ότι αντιμετωπίσατε μια παραδοσιακή δύναμη, που πέρυσι κατέκτησε την Ευρωλίγκα και μετρά ισάριθμους ευρωπαϊκούς τίτλους με τον Παναθηναϊκό, ήταν αρκετό για να πυροδοτήσει το κίνητρό σας; Συν τοις άλλοις έχεις φορέσει και τη φανέλα της Μακάμπι κατά το παρελθόν…


«Φυσικά, αυτό εξυπακούεται. Αντιμετωπίσαμε τους περυσινούς πρωταθλητές Ευρώπης, οι οποίοι έχουν έξι τρόπαια, όσα δηλαδή και ο Παναθηναϊκός. Πρόκειται για ένα κλασικό ευρωπαϊκό ντέρμπι και για αυτό πιστεύω ότι η νίκη που πετύχαμε είναι μεγάλη. Σεβόμαστε την Μακάμπι και θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινάς το Top16. Με τους οπαδούς στο πλευρό μας ήταν πολύ ευχάριστο που γιορτάσαμε όλοι μαζί μια σημαντική νίκη λίγες ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου».

-Ποιο ήταν το μυστικό που σας βοήθησε να ανατρέψετε το εις βάρος σας σκηνικό; Ηταν μια τεχνική λεπτομέρεια, κάτι που σας είπε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς;


«Το μυστικό ήταν ότι δεν τα παρατήσαμε ποτέ. Ημασταν πίσω στο σκορ για 35 λεπτά, αλλά είχαμε υπομονή, πολεμήσαμε σκληρά και θεωρώ ότι αυτό ήταν το κλειδί, το ότι δεν παραδώσαμε τα όπλα. Αντιμετωπίσαμε μια ομάδα, που παίζει πάρα πολύ γρήγορα και αν τους αφήσεις, από τη στιγμή, που έχουν ταλέντο και ξέρουν να το χρησιμοποιούν, μπορούν να σου κάνουν μεγάλη ζημιά. Ευτυχώς, στα κρίσιμα λεπτά ανακτήσαμε τον έλεγχο του παιχνιδιού, είχαμε ξεκάθαρες αποφάσεις και τα καταφέραμε».

-Από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις σου στον Παναθηναϊκό έδειχνες με τη συμπεριφορά σου ότι δεν θα δυσκολευόσουν να γίνεις αγαπητός στην εξέδρα. Το αποδέχεσαι αυτό, το αισθάνεσαι ή είναι ιδέα μου;

«Κοίτα. Δεν είμαι ο πιο ταλαντούχος παίκτης στον κόσμο. Ποτέ δεν πίστευα ότι είμαι ο Τιμ Ντάνκαν, αλλά έχω έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα, που ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση του κόσμου και του κλαμπ που λέγεται Παναθηναϊκός. Μέσα μου κρύβω έναν πολεμιστή και κάθε βράδυ προσπαθώ να δίνω πάντα τον καλύτερό μου εαυτό. Κάποιες φορές τα καταφέρνω, κάποιες άλλες χρειάζεται να γυρίσω στο σπίτι μου και να κάνω την αυτοκριτική μου, ώστε να ξανασηκωθώ. Ισως αυτό να έχει εκτιμηθεί, τι να πω; Μακάρι».

-Πες μας έναν λόγο που σε κάνει να αισθάνεσαι πραγματικά καλά στον Παναθηναϊκό.

«Βλέπω ότι ο κόσμος δείχνει την αγάπη και την αφοσίωσή του και αυτό είναι πολύ βασικό. Επιπροσθέτως, αγωνίζομαι σε έναν από τους σπουδαιότερους συλλόγους της Ευρώπης. Αρα, το να αποτελείς μέλος αυτής της ομάδας και να βρίσκεσαι καθημερινά εδώ είναι εξαιρετικό συναίσθημα. Ολοι οι παίκτες στην Ευρώπη θα ήθελαν να είναι στη θέση μας και να αγωνίζονται στον Παναθηναϊκό, άρα για μας που το ζούμε είναι κάτι το ξεχωριστό. Το μόνο που πρέπει να μην σταματήσουμε ποτέ είναι να πολεμάμε και να βελτιωνόμαστε ατομικά και ως ομάδα».

-Ολο αυτό το διάστημα έχεις γνωρίσει και συναναστραφεί αρκετά πρόσωπα. Σε ποιον από όλους θα ήθελες να βγάλεις το καπέλο;


«Υπάρχει και ερώτημα; Φυσικά στον Διαμαντίδη! Δεν πρόκειται να πω κάτι διαφορετικό από όλους όσοι έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον αρχηγό του Παναθηναϊκό. Τον θαυμάζω γιατί είναι ο άνθρωπος που είναι και φυσικά για το πόσο σημαντικός παίκτης είναι για την ομάδα μας. Ο Διαμαντίδης είναι το τρίπτυχο άνθρωπος, παίκτης, αρχηγός. Ενα ματς παίξαμε χωρίς αυτόν και χάσαμε. Αυτό τα λέει όλα. Και είναι μεγάλη ευχαρίστηση για μένα που μπόρεσα στην καριέρα μου να αγωνιστώ πλάι σε αυτό τον παίκτη. It’s a pleasure, Mr. Diamantidis»…