Το θέμα είναι να κατεβάζει τον αντίπαλο στους 70-75 πόντους, γιατί αλλιώς και 80 να σκοράρουν οι πράσινοι δεν σημαίνει ότι θα κερδίσουν κιόλας. Το είδαμε όχι μόνο σε αγώνες Ευρωλίγκας αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Αυτό συμβαίνει γιατί ο κόουτς ακόμα μοντάρει την ομάδα περιμένοντας να δει πότε θα είναι πλήρης, αλλά και γιατί η μέτρια παρουσία Μπράουν και Σλούκα στην επίθεση στο σετ παιχνίδι είναι …τραμπάλα: μια ζέστη μια κρύο.
Ο Επτάστερος έχει παίκτες να τρέξουν και να …δείρουν ψηλούς και περιφερειακούς: το πρόβλημα είναι ότι στην περιφέρεια ο Αταμάν έχει κόσμο πολύ, μπορεί μεν να βρίσκει διαφορετικούς ήρωες ανά βραδιά αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει από την μια στιγμή στην άλλη, δίχως να γίνουν απόλυτα κατανοητοί οι ρόλοι στον καθένα.
Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη τον καλύτερο Σλούκα, τον καλύτερο Μπράουν και τον καλύτερο Γκριγκόνις. Κυρίως όμως πρέπει να βρει άμυνες από τον Καλαϊτζάκη και τον Γκραντ που χθες…κατάπιαν τους Ιταλούς.
Κυρίως πρέπει το κλαμπ να μην παρασυρθεί πιστεύοντας πως η υπεροχή του μπορεί να του δώσει διακρίσεις. Παραδοσιακά μπάσκετ στο μιλητό δεν έχει πέραση στην Ευρωλίγκα. Μπορεί να γίνει σε ένα ματς να κερδίσεις με την φανέλα. Σε τρία δύσκολα. Στο σειρά κρίσιμων αγώνων, αδύνατον!
