Αυτό που ενοχλεί, είναι πως με όσα συμβαίνουν εκτίθεται ο Διαμαντίδης. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, βρίσκεται στα τελευταία του χρόνια. Στα καλά του χρόνια εκτός από ανεπτυγμένο του μπασκετικό IQ, στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό και στα σωματικά του προσόντα. Στο άλμα του, στα γρήγορα πόδια. Ο χρόνος αυτά του τα πήρε. Έχει όμως ακόμα δύο, τρία χρόνια που μπορεί να τα παίξει με το μυαλό του, με την εμπειρία του και με την προσωπικότητα του.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Χρειάζεται όμως να προστατευτεί τόσο από την διοίκηση όσο και από τον προπονητή του. Είναι άσχημο για τον ίδιο στο κλείσιμο της καριέρας του, την εποχή που μπορεί να δώσει λιγότερα, να αγωνίζεται στο χειρότερο ρόστερ που είχε συναντήσει σαν μέλος του Παναθηναϊκού.
Ο ίδιος έχει την προσωπικότητα και το δικαίωμα να απαιτήσει στην διοίκηση να δημιουργήσει μία ομάδα που θα μπορεί να τον βοηθήσει, αλλά και να την βοηθήσει. Έχοντας δίπλα του, τους Σλότερ, Νέλσον, Μπλουμς, εκτίθεται καθώς ο Παναθηναϊκός χρειάζεται από αυτόν περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει ο ίδιος αυτήν την εποχή. Γίνεται φανερό πως δεν φτάνει, ότι διαβάζει καλά το παιχνίδι και ξέρει το πώς θα μοιράσει την μπάλα και το που πρέπει να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή οι συμπαίκτες του. Γνωρίζει ότι για να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός απαιτούνται από τον ίδιο περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει, γεγονός που του δημιουργεί νεύρα και βγαίνει μία εικόνα που τον αδικεί.
Ο Ιβάνοβιτς έφτασε στο σημείο, τόσο στο ΣΕΦ όσο και στο ΟΑΚΑ να του δώσει ακόμα και το μαρκάρισμα του Σπανούλη. Επίσης το γεγονός πως γνωρίζει ότι για να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός απαιτούνται από τον ίδιο περισσότερα από αυτά που μπορεί να κάνει, του δημιουργεί νεύρα και βγαίνει μία εικόνα που τον αδικεί. Ο Διαμαντίδης αξίζει και μπορεί να έχει καλύτερο κλείσιμο στην καριέρα του και είναι σε θέση να παίξει σε υψηλό επίπεδο και να κάνει την διαφορά, έχοντας και τους κατάλληλους συμπαίκτες.
