Εσιέν, ο... γιος του Μουρίνιο!

Πριν εμφανιστεί στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή ο Μίκαελ Εσιέν τα είδη του βίσωνα ήταν δύο, ο ευρωπαϊκός και αμερικανικός, ωστόσο για την αφεντιά του καταγράφεται πλέον και ο… αφρικανικός! Κι ας μην περιλαμβάνεται στην πανίδα της μαύρης ηπείρου…

Το προσωνύμιο «βίσωνας», άλλωστε, συνοδεύει εδώ και χρόνια τον Γκανέζο μέσο (που αφίχθηκε χθες το βράδυ στην Αθήνα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού) λόγω του δυναμικού και ορμητικού αγωνιστικού στυλ. Πέραν αυτού, βέβαια, είναι γνωστός και ως… γιος του Ζοσέ Μουρίνιο! Ο Πορτογάλος τεχνικός, άλλωστε, αναπλήρωσε ένα κενό που κουβαλούσε από την παιδική ηλικία ο Εσιέν. Βλέπετε, η σχέση του παίκτη με τον βιολογικό του πατέρα αποκαταστάθηκε μόνο λίγο πριν πεθάνει ο τελευταίος… Και η ειρωνεία της ιστορίας είναι πως το… αίμα του, ο Τζέιμς Εσιέν, υπήρξε παίκτης (λίμπερο) μπροστά από την εποχή του αγωνιζόμενος τη δεκαετία του 1950 στην καλύτερη ομάδα της Γκάνας, την Χαρτς Οφ Οακ.

Η… αντεπίθεση της μητέρας

Ενας αμυντικός, πάντως, που δεν μπόρεσε να ανακόψει την… αντεπίθεση της μητέρας του Μίκαελ, η οποία επίσης βρισκόταν πιο μπροστά από την εποχή της… Γιατί το 1984 όταν ο γιος της ήταν ακόμη δύο ετών, εκείνη προειδοποίησε τον σύζυγό της ότι θα τον παρατήσει και θα αποχωρήσει μαζί με τα πέντε παιδιά της (έχει και 4 κόρες, τις Αλις, Τζίος, Ντιάνα και Γκλάντις) αν δεν χωρίσει τις άλλες τρεις γυναίκες του. Ο Τζέιμς Εσιέν δεν αποδέχτηκε το αίτημα της Αμπα και εκείνη τράβηξε τον δρόμο της μαζί με τα τέκνα της, έχοντας ως μοναδικό άντρα του σπιτιού τον μπόμπιρα Μίκαελ…

Κάπως έτσι δημιουργήθηκε προϊόντος του χρόνου ένα μεγάλο κοντράστ. Από τη μια ο Μουρίνιο που του στάθηκε σαν πατέρας και από την άλλη ο βιολογικός του μπαμπάς, που προσπάθησε δικαστικά να του απαγορέψει να χρησιμοποιήσει το επώνυμό του… «Daddy» αποκάλεσε τον «special one» ο Εσιέν κατά την παρουσίασή του στη Ρεάλ Μαδρίτης (ως δανεικός από την Τσέλσι) το 2012, «son» τον θεωρούσε από τα χρόνια της επιτυχημένης συνύπαρξής τους στους «μπλε» του Λονδίνου ο Πορτογάλος τεχνικός. Δεν δίστασε, μάλιστα, να τον ακολουθήσει και στην Γκάνα για φιλανθρωπικούς σκοπούς, διαπιστώνοντας εκ του σύνεγγυς τι εστί ανέχεια… Στα παράσημα δε του Εσιέν υπάρχει και η δήλωση του Μουρίνιο, «αν θα διάλεγα μόνο ένα άτομο για να πάω μαζί του στον πόλεμο, θα ήταν εκείνος».

Στα χρόνια της ακμής του Εσιέν ταξίδεψε στην Γκάνα -πέραν του Μουρίνιο- και δημοσιογράφος της «Daily Mirror», ο οποίος σοκαρίστηκε μόλις ενημερώθηκε ότι ο πατέρας του παίκτη ζούσε σε κάτω από τσίγκινη σκεπή, λες και είχε σταματήσει για εκείνον ο χρόνος πριν από δεκαετίες… Και προφανώς αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί των ταμπλόιντ η δήλωση «έχω να δω τον Μίκαελ πάνω από 15 χρόνια και να του μιλήσω άλλα 6, γιατί δεν έχω πια τον αριθμό του. Οχι μόνο δεν προσπάθησα να τον καταστρέψω, όπως λέει, αλλά δεν μου στέλνει πια ούτε λεφτά για να ζήσω. Η μητέρα του έκανε τα πάντα για να με απομακρύνει από αυτόν. Είναι ψέματα ότι μου έχτισε σπίτι με τρία δωμάτια και ότι πληρώνει τα φάρμακα και τη νοσηλεία μου».

Λίγο, πάντως, πριν ο πατέρας αφήσει την τελευταία του πνοή το 2013 πρόλαβε να λύσει τις παρεξηγήσεις με τον γιο (που παλαιότερα είχε χαρακτηρίσει τον γονέα του αυτοεξόριστο θεωρώντας ότι ζει μεταξύ πραγματικού και φανταστικού αρνούμενος βοήθεια) και ο Μίκαελ παραβρέθηκε κανονικά στην κηδεία του.

ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΕ

Ο Μίκαελ δεν ήταν μοναχογιός. Είχε ένα μεγαλύτερο (κατά 15 χρόνια) αδερφό, τον Αλεξ Ακον Εσιέν, ο οποίος έμελλε να σκοτωθεί σε ηλικία 16 ετών από πτώση σε πηγάδι, όταν επιχείρησε να αντλήσει καθαρό νερό για την οικογένειά του. Και εκείνος μάλιστα είχε λατρεία για το ποδόσφαιρο.

ΠΑΡ’ ΟΛΙΓΟΝ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΚΑΙ ΠΑΡΙ

Η διαδρομή της καταξίωσης (Λίμπερτι Προφέσιοναλς, Μπαστιά, Λιόν, Τσέλσι, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν) θα μπορούσε να είχε άλλους σταθμούς για τον Εσιέν, αφού ο διεθνής Γκανέζος φλέρταρε κατά το παρελθόν τόσο με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όσο και με την Παρί Σεν Ζερμέν. Στους «κόκκινους διαβόλους» (όπου έπαιξε το πρώτο του ίνδαλμα, ο Ερίκ Καντονά) δοκιμάστηκε τον Απρίλιο του 2000 (σε φιλικό με τη Ντέρμπι), αλλά επειδή δεν μπορούσε να βγάλει άδεια εργασίας τού προτάθηκε η λύση του δανεισμού στη βελγική Αντβέρπ. Τότε ο ατζέντης του Φαμπιάν Πιβετό (ενέταξε τον παίκτη στο πελατολόγιό του το 1999, όταν τον γνώρισε στο Μουντιάλ U17 της Νέας Ζηλανδίας) φέρεται να τον παρότρυνε: «Πάμε να φύγουμε. Δεν μας σέβονται».

Ο ποδοσφαιριστής, λοιπόν, είχε ως πρώτο ευρωπαϊκό προορισμό την Μπαστιά και το 2003 αποτέλεσε το μήλον της Εριδος για Παρί Σεν Ζερνέν και Λιόν. Η ομάδα του συμφώνησε με τους Παριζιάνους, αλλά εκείνος τους απέρριψε για τα μάτια της Λιόν που «έτρεχε» σερί κατάκτησης πρωταθλημάτων. Μετέπειτα, το 2005, η μεταπήδησή του στην Τσέλσι με 24,4 εκατ. λίρες ξεπέρασε σε κόστος την αντίστοιχη μετακίνηση του Ντιντιέ Ντρογκμπά (έναν χρόνο νωρίτερα από τη Μαρσέιγ με 24 εκατ.) και καταχωρίστηκε ως η ακριβότερη μεταγραφή Αφρικανού ποδοσφαιριστή. Αποτέλεσε μάλιστα και αντικείμενο έρευνας.

ΡΗΞΗ ΧΙΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΓΟΝΑΤΑ

Εκτός από στιγμές δόξας έχει βιώσει και τον εφιάλτη των χιαστών. Στις 5 Σεπτεμβρίου 2008 υπέστη ρήξη στο δεξί γόνατο σε ένα παιχνίδι της Γκάνας με τη Λιβύη για τα προκριματικά του Μουντιάλ. Περίπου 15 μήνες μετά, τον Γενάρη του 2010, έπαθε ρήξη μηνίσκου στο αριστερό γόνατο, που κόστισε την απουσία του από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής. Ο τελευταίος σοβαρός τραυματισμός του καταγράφηκε την πρώτη μέρα της προετοιμασίας της Τσέλσι για τη σεζόν 2011-’12, όταν τον πρόδωσαν οι χιαστοί στο αριστερό γόνατο. Πώς επέστρεψε; Εκείνη την περίοδο έπαιξε σε 14 ματς της Πρέμιερ Λιγκ, σε 3 Κυπέλλου και σε 2 Τσάμπιονς Λιγκ, το οποίο κατέκτησε στο φινάλε η ομάδα του! Το 2012-’13 είχε 20 συμμετοχές με τη Ρεάλ Μαδρίτης στην Πριμέρα Ντιβισιόν, το 2013-’14 μέτρησε 5 με την Τσέλσι στην Πρέμιερ Λιγκ και 7 με τη Μίλαν στη Serie A και το 2014-’15 έπαιξε σε 13 παιχνίδια στο ιταλικό πρωτάθλημα με τους «ροσονέρι» (7 βασικός, 6 αλλαγή).

Η ΝΤΡΙΜΠΛΑ ΜΕ ΤΟ… ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΑΜΟ

Η προσωπική ζωή τού Μίκαελ Εσιέν -όπως και η αγωνιστική του παρουσία- δεν ήταν «αθόρυβη» επί σειρά ετών, ωστόσο όταν καταστάλαξε στην εκλεκτή της καρδιάς του κατάφερε να παντρευτεί μυστικά σε σημείο που τα ΜΜΕ… έχασαν την μπάλα, θεωρώντας ότι επισημοποίησε τη σχέση του με μία πρώην σύντροφό του… Αυτό κι αν ήταν ντρίμπλα! Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.

Μετά τη φοιτήτρια Νομικής Ντέλα Ακούμεϊ, που είχε υποστηρίξει ότι σε τρία χρόνια (2003-’06) ο Γκανέζος σταρ την είχε απατήσει τουλάχιστον 50 φορές, σχόλασε για τον ίδιο λόγο και η σχέση του με τη Λουράτα Μουράτι. Επόμενη… κανάρα στην οποία «πέταξε» ο Εσιέν ήταν η Κάσι Σάμνερ, ακολούθησε η Λέιλα Μπεϊρούθι και, βέβαια, η συμπατριώτισσά του (ηθοποιός) Νάντια Μπουάρι. Με την τελευταία το ειδύλλιο είχε πολλά επεισόδια, ώσπου κυκλοφόρησε ότι παντρεύτηκαν μυστικά στο Λονδίνο το 2012. Μόνο που, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ο «Μιχαλάκης» είχε… αποκαταστήσει την επί χρόνια υπεύθυνη για τη δημόσια εικόνα του, την Ακόσουα Πούνι. Με τη λεγάμενη έχουν αποκτήσει και τρία παιδιά.

ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΟΥ

Με την παρότρυνση της μητέρας του ο Μίκαελ Εσιέν δημιούργησε το δικό του φιλανθρωπικό ίδρυμα (http://www.michaelessiengh.com/foundation/foundation.html η ιστοσελίδα), όπως άλλωστε κάθε αστέρας του αφρικανικού ποδοσφαίρου που μεγαλοπιάνεται, αλλά δεν λησμονεί τις ρίζες του.

«Εγώ ξέφυγα μικρός από τη μιζέρια και πρέπει να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω όσους υποφέρουν από τη φτώχεια στην πατρίδα μου», είχε εξηγήσει το 2008 περιγράφοντας ουσιαστικά και τον σκοπό του. Μεγάλωσε, εξάλλου, στο Αβούτου Μπρέκου (γεννήθηκε στην Ακρα στις 3 Δεκεμβρίου 1982), σε μια περιοχή με λίγες ευκαιρίες ανάπτυξης για τους περισσότερους κατοίκους. Με μια σειρά δράσεων, λοιπόν, προσπαθεί να προσφέρει ελπίδα και έμπνευση στους νέους. Μέλημά του είναι η πρόσβαση των μη προνομιούχων σε βασικές παροχές, όπως καθαρό νερό, υγειονομική περίθαλψη, δημόσιες τουαλέτες, βιβλιοθήκες, ενώ θέλει να ενθαρρύνει τη νεολαία στην ενασχόληση με τα σπορ (διοργάνωση και «κυπέλλου Εσιέν»). Το ίδρυμα στοχεύει επίσης στην ενίσχυση των αγροτών και των γυναικών.

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

2 ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ ΓΑΛΛΙΑΣ (2003, 2004 με Λιόν)
2 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΓΑΛΛΙΑΣ (2003-’04, 2004-’05 με Λιόν)
2 ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΑΓΓΛΙΑΣ (2005-’06, 2009-’10 με Τσέλσι)
4 ΚΥΠΕΛΛΑ ΑΓΓΛΙΑΣ (2006-’07, 2008-’09, 2009-’10, 2011-’12 με Τσέλσι)
1 ΛΙΓΚ ΚΑΠ (2006-’07 με Τσέλσι)
1 ΚΟΜΙΟΥΝΙΤΙ ΣΙΛΝΤ (2009 με Τσέλσι)
1 ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ (2011-’12 με Τσέλσι)

ΑΤΟΜΙΚΕΣ

ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ LIGUE 1 (2005)
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ LIGUE 1 (2003, 2005)
ΑΦΡΙΚΑΝΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ – ΒΡΑΒΕΙΟ BBC (2006)
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΓΚΑΝΕΖΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ (2008)
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΤΣΕΛΣΙ (2006-’07 εναντίον Αρσεναλ, 2008-’09 κόντρα στην Μπαρτσελόνα)
ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΘΝΩΝ ΑΦΡΙΚΗΣ (2008)
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΕΛΣΙ (2007)
11ος ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΩΝ ΑΦΡΙΚΑΝΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ