(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Η υπόθεση του Σπύρου Ρισβάνη δεν ήταν μία εύκολη διαχείριση από πλευράς Παναθηναϊκού. Σε καμία περίπτωση όσο εύκολη έδειξαν οι “συνοπτικές διαδικασίες”, με τις οποίες επελέγη ο επόμενος επαγγελματικός του σταθμός, με ταυτόχρονη αποδοχή των όρων που συνόδευσαν αυτή την μετακίνηση.
Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε τον χρόνο κατά τον οποίο δημοσιοποιήθηκε η ειλημμένη απόφαση αποχώρησης. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε καταλήξει ακόμη στις επιλογές του για το κέντρο άμυνας, οι πρώτες προσεγγίσεις του σε “βράχους” προσέκρουσαν σε τοίχο και η αδυναμία των φίλων του Παναθηναϊκού στα “προϊόντα” της ποδοσφαιρικές του ακαδημίας -στην μετά Καραγκούνη, Μπασινά, Γκούμα εποχή, για να είμαστε ειλικρινείς- δεν διευκόλυναν επικοινωνιακά τους χειρισμούς.
Ήταν όμως μόνο επικοινωνιακό το παιχνίδι; Η εξέλιξη της υπόθεσης απέδειξε πως όχι. Το αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με την “χρυσή τομή” μεταξύ συλλόγου και ποδοσφαιριστή, εφ’ όσον η συνεργασία τους ολοκληρωνόταν σε έναν χρόνο. Κι αν η πρόβλεψη ρήτρας περί του ενός εκατομμυρίου ευρώ στα ταμεία της πράσινης ΠΑΕ, στο ενδεχόμενο μεταγραφής σε ανταγωνιστική του Παναθηναϊκού ομάδα παραπέμπει σε δικλείδα ασφαλείας και οικονομικού οφέλους, η δυνατότητα του Παναθηναϊκού να ισοφαρίσει οποιαδήποτε προσφορά απόκτησης του Ρισβάνη κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του με τον Πανιώνιο και να τον ξαναφέρει στο Κορωπί δείχνει ότι δεν εξέλιπε η πίστη στην εξέλιξή του.
Για την ακρίβεια, αποδεικνύει ακριβώς αυτό εκ μέρους του συλλόγου, που προφανώς ήθελε να έχει ο ποδοσφαιριστής αγωνιστικό χρόνο σε ανταγωνιστικό επίπεδο και όχι απλή συμμετοχή στα προπονητικά διπλά. Και είναι στο χέρι του να τον αποκτήσει, εφ’ όσον πείσει τον Μαρίνο Ουζουνίδη για την ορθότητα της επιμονής του να τον έχει μαζί του στη Νέα Σμύρνη.
Επικοινωνήσαμε με τον νεαρό κεντρικό αμυντικό, μεσούσης της προετοιμασίας των “κυανερύθρων”, περισσότερο στην προσπάθεια να απαντήσουμε στις απορίες αναγνωστών που εκδηλώνονταν με τη μορφή σχολίων στα σχετικά ρεπορτάζ τον τελευταίο ενάμιση μήνα και τα πρώτα του λόγια δεν ήταν ενθαρρυντικά:
“Συγγνώμη, δεν θέλω να πω τίποτε αυτή τη στιγμή. Θέλω να συγκεντρωθώ στον Πανιώνιο και να δικαιώσω την επιλογή μου. Είναι η πιο σημαντική περίοδος του χρόνου για κάθε επαγγελματία αθλητή και αφιερώνομαι 100% σ’ αυτό”.
Στην ερώτηση εάν ο Παναθηναϊκός αποτελεί παρελθοντικό κεφάλαιο στην επαγγελματική του ζωή, επανέλαβε την αρχική άρνηση για περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά στην επισήμανση ότι οφείλει δυο λόγια στους φίλους της πρώην (πλέον) ομάδας του, που εκδήλωσαν όλο αυτόν τον καιρό την επιθυμία να τον ξαναδούν στα πράσινα, έδειξε περισσότερο συγκαταβατικός:
“Δεν είμαι αχάριστος. Είμαι ευγνώμων σε όλους τους προπονητές μου, από την Ακαδημία μέχρι και σήμερα, γιατί όλοι τους μου έμαθαν πολλά. Ευχαριστώ τη διοίκηση και κυρίως θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο του Παναθηναϊκού, που με στήριξε πολύ στη σύντομη επαγγελματική μου θητεία και με στηρίζει ακόμη και τώρα που έχω φύγει. Αυτό θέλω να το ξέρουν όλοι”.
(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});