Τον χαιρόμαστε στα φιλικά τον Νεμάνια Νέντοβιτς, τρέφουμε γενικά συμπάθεια σε παιδιά που πάλεψαν με ατυχίες χρόνων και μπόρεσαν να σταθούν επάξια στην “πρώτη γραμμή”, αυτός είναι ο λόγος που έχουμε μέσα στην καρδιά μας και τον Μίλος Βούγιανιτς για όσα θαυμαστά έκανε το 2007!
Αυτή η φυσική ικανότητα του Σέρβου να τρέχει το γήπεδο και να εκτελεί σε μηδενικό χρόνο είναι προς το παρόν η ραχοκοκαλιά της παναθηναϊκής transition offense που φέτος έχει ενισχυθεί με την παρουσία ενός παίκτη με την ικανότητα του “πλάβι” σ’ αυτό τον τύπο τελειώματος.
Το κενό του Τζίμερ Φριντέτ πιθανότατα να καλυφθεί άμεσα αν κι ο Μάρκους Φόστερ εξακολουθεί να σουτάρει με καλά ποσοστά. Σ’ αυτή την περίπτωση το καλό pefrormance του Αμερικανού θα δώσει την ευχέρεια στον κόουτς να καλύψει το κενό ανακατεύοντας την τράπουλα ώστε να μη μείνει “ρηχός” στο “2” ρίχνοντας και τον Μάρκους στην εξίσωση, ενώ μην ξεχνάμε την ευχέρεια Τζάκσον στην εκτέλεση, ο τελευταίος ουσιαστικά είναι scoring guard, παγιδευμένος σε κορμί άσου.
Όλοι οι παραπάνω μπορούν ν’ “ανοίξουν” το γήπεδο και να σουτάρουν, όλα είναι θέμα λειτουργικότητας κι αφορούν διατάξεις, αντιπάλους και συγκεκριμένα παιχνίδια που μπορείς να τους αφήσεις όλους…αμολυτούς ώστε να σκαρώσουν “κηδείες”.
Δημήτρης Στρατής
