Μουνιέ: «Στον Παναθηναϊκό μου στέρησαν το δικαίωμα να νιώθω ποδοσφαιριστής»
Την αγάπη του, αλλά και την πικρία του για όσα συνέβησαν στον Παναθηναϊκός εξέφρασε ο Αντονι Μουνιέ.
Διαβάστε ένα απόσπασμα, όσων δήλωσε ο Γάλλος στην ιστοσελίδα sdna.gr
«Αυτό για το οποίο είμαι απογοητευμένος είναι το ότι όταν όλοι άρχισαν να μιλούν άσχημα για μένα κανείς από τον Παναθηναϊκό δεν με υπερασπίστηκε. Κανείς δεν πήρε το μέρος μου γιατί το να μιλούν όλοι άσχημα για εμένα, προστάτευε εκείνους. Εγώ ήμουν έτοιμος για αυτό, δεν είχα πρόβλημα να υπάρξει πίεση προς εμένα. Ήμουν 31 ετών και είχα την εμπειρία να το διαχειριστώ. Σίγουρα όμως δεν ήταν ωραίο να μιλάει όλος ο κόσμος άσχημα για μένα μόνο. Στην εξέλιξη της σεζόν μπήκα σε κάποια παιχνίδια αλλά για λίγο. Από τον Φλεβάρη και ως το τέλος της σεζόν, δεν ήμουν έτοιμος να αγωνιστώ σε ένα μόνο ματς, αυτό απέναντι στην ΑΕΚ. Αυτό γιατί μπήκα αλλαγή κόντρα στον Πανιώνιο και αισθανόμουν πολύ μεγάλη πίεση επειδή λίγες μόνο πριν, είχαν προσπαθήσει να μπουν κλέφτες στο σπίτι μου και ενώ ήταν μέσα η οικογένειά μου. Αυτή τη συγκυρία την πλήρωσα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μετά ήμουν συνεχώς εκτός αποστολής. Πήγα στον προπονητή και τον ρώτησα τι συμβαίνει. Μου εξήγησε ότι δεν είναι κάτι προσωπικό με μένα. Του απάντησα ότι με βάση τον τρόπο που έκανα προπόνηση άξιζα να είμαι στην ενδεκάδα και όχι εκτός αποστολής. Μου απάντησε ότι συμφωνεί μαζί μου αλλά υπάρχει ένα πλάνο του κλαμπ να πουλήσει τους νέους παίκτες και έτσι έπρεπε να παίζουν. Αυτό το πλάνο όμως αφορούσε εκείνον, όχι εμένα. Του είπα ότι έβλεπα πως όλοι στο κλαμπ προσπαθούσαν να βγάλουν προς τα έξω πως ο Μουνιέ είναι μονίμως τραυματίας και πως δεν μπορεί να βοηθήσει έτσι ώστε το καλοκαίρι να μου ζητήσουν να φύγω. Μου είπε πως δεν είναι έτσι τα πράγματα και πως επειδή τα οικονομικά του συλλόγου δεν ήταν καλά, έπρεπε να πουληθούν κάποιοι νέοι παίκτες. Από την πλευρά μου εξήγησα ότι αν με βάζει να παίζω θα ήταν εύκολο να βρεθεί μία ομάδα για να φύγω το καλοκαίρι. Όταν δεν παίζεις για μεγάλο διάστημα και είσαι 30 χρονών πολλοί αρχίζουν να πιστεύουν πως έχεις καεί και πως δεν μπορείς να βοηθήσεις άλλο. Η σεζόν ολοκληρώθηκε στις 6 Μαΐου και μας κράτησαν ως τις 22 του μήνα για να κάνουν μία ξεχωριστή αξιολόγηση για τον καθέναν.
Εγώ πήγαινα κάθε μέρα και προπονούμουν όσο καλύτερα μπορούσα, θέλοντας να δώσω το καλό παράδειγμα στα νέα παιδιά. Πέρναγαν οι μέρες και κανείς δεν ερχόταν να μου πει τίποτα. Διάβαζα μόνο στον Τύπο ότι θα φύγω. Όλοι έγραφαν ότι δεν είμαι σε καλή κατάσταση παρά το ότι εγώ είχα χάσει μόνο μία εβδομάδα προπονήσεων τους τελευταίους έξι μήνες. Με πήρε τηλέφωνο ο Νταμπίζας στις 22 Μαΐου, μία μέρα πριν φύγω για διακοπές. Τον συνάντησα, λοιπόν, στη Γλυφάδα για καφέ και μου είπε πως η κατάσταση είναι δύσκολη. Πως μίλησε με τον πρόεδρο και πως δεν μπορεί να με κρατήσει εξαιτίας όχι της ποιότητάς μου αλλά του συμβολαίου μου. Μου είπε πως πρέπει να βρω μία ομάδα και να φύγω. Του απάντησα πως δεν θα ήταν εύκολο και πως είχαν την ευκαιρία να με βάλουν να παίξω στα έξι τελευταία ματς που πρακτικά μετά τα επεισόδια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και την αφαίρεση βαθμών, δεν είχε στόχο η ομάδα όμως δεν το έκαναν. Μάλιστα, ο προπονητής τότε μου έλεγε πως με αφήνει εκτός αποστολής από σεβασμό επειδή λέει δεν θα ήταν σωστό από πλευράς του να με αφήνει μονίμως στον πάγκο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα ματς με τον Ατρόμητο που με άφησε εκτός αποστολής και επέλεξε για τη βασική ενδεκάδα έναν νεαρό, τον Αθανασακόπουλο, στον οποίο από εκείνο το σημείο και μετά δεν έδωσε ξανά καμία ευκαιρία. Είπα, μάλιστα, στον Νταμπίζα πως το πλάνο του συλλόγου ήταν ενάντια μόνο σε μένα. Είχαν ένα πλάνο για να δίνουν ευκαιρίες στους νέους παίκτες αλλά έβαζαν κανονικά τον Κάτσε και τον Κουλιμπαλί που θα έφευγαν στο τέλος της σεζόν. Θα προτιμούσα να μου έλεγαν την αλήθεια παρά να έβρισκαν τόσες δικαιολογίες. Εξήγησα λοιπόν, στον Νταμπίζα πως έχω ένα συμβόλαιο που ήταν δύσκολο να αφήσω από τη στιγμή μάλιστα που η οικογένειά μου ήταν καλά στην Ελλάδα.
Επιστρέφουμε λοιπόν από τις διακοπές για τα εργομετρικά. Εγώ δεν έλαβα κανένα μήνυμα, κανείς δεν μου είπε κάτι. Μαθαίνω από τον Τύπο πως εγώ, ο Τζανδάρης, ο Αρμενάκας, ο Οικονόμου και ο Άλτμαν θα προπονούμαστε μόνοι μας. Κανείς δεν σήκωσε το τηλέφωνο να με πάρει να μου το πει. Έκανα την πρώτη προπόνηση έτσι και πήγα στον Νταμπίζα και του εξήγησα πως είμαι έτοιμος να βοηθήσω το κλαμπ αν με βοηθήσει και αυτό. Πως χρειάζεται να προπονούμαι με την υπόλοιπη ομάδα, να πάω στην προετοιμασία και να δείξω στον κόσμο πως είμαι ακόμα ζωντανός. Τότε μου απάντησε πως ο προπονητής δεν θέλει μαζί παίκτες στους οποίους δεν υπολογίζει ενόψει της νέας χρονιάς. Η ομάδα πήγε στην Ολλανδία και εμείς μείναμε πίσω μόνοι μας να προπονούμαστε με τον τεχνικό της Κ19 για δύο μήνες. Τον Σεπτέμβρη μας είπαν ότι θα επιστρέψουμε στις προπονήσεις με την υπόλοιπη ομάδα. Μας είπε μάλιστα, μπροστά σε όλους, ο προπονητής ότι θα είμαστε μέλη του γκρουπ και πως αν δείξουμε πως αξίζουμε να παίξουμε, θα παίξουμε. Ήξερα όμως από την αρχή ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια και το έκανε απλά για να βάλει πίεση τους υπολοίπους για να προσπαθήσουν περισσότερο. Έκανα όλες τις προπονήσεις ως τον Δεκέμβρη και για μένα ήταν καλό τουλάχιστον αυτό. Περίμενα κάτι να γίνει και προσπαθούσα να διατηρούμαι σε καλή κατάσταση. Μιλούσα με άλλους παίκτες στα αποδυτήρια και κανείς δεν καταλάβαινε πως από τη στιγμή που δεν είχε βρεθεί λύση για να φύγω και προπονούμουν καλά, δεν με έβαζαν να παίξω. Άλλωστε, όλοι θυμούνται πως στα πρώτα ματς τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και ο προπονητής ήταν κοντά στην αποχώρηση. Εγώ πιστεύω ότι ήθελαν να μου δώσουν μία δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν το έκαναν από εγωισμό. Πήγα στον προπονητή και του εξήγησα πως είχε την ευκαιρία να με βάλει να παίξω για λίγο, να δείξω τι μπορώ να κάνω. Δεν το έκανε παρά το ότι άλλους που δεν έπαιζαν καλά, δεν τους έβγαζε λεπτό από την ενδεκάδα. Τότε, λοιπόν, αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο και όχι να του μιλήσω στο γραφείο του. Αυτό διότι στον Παναθηναϊκό όταν κάτι λέγεται στα αποδυτήρια μετά από μία ώρα είναι όλος ο διάλογος γραμμένος στον Τύπο κατά λέξη. Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω πως γίνεται να συμβαίνει αυτό το πράγμα.
Τον πήρα, λοιπόν, τηλέφωνο και του είπα ότι σέβομαι την απόφασή του αλλά δεν την αποδέχομαι. Ήταν πριν τον επαναληπτικό με την Παναχαϊκή στο Κύπελλο. Του ζήτησα να με βάλει να παίξω μόνο σε αυτό το ματς, να δείξω ότι είμαι ακόμα ζωντανός. Έτσι θα ήταν πιο εύκολο να βρω μία ομάδα τον Δεκέμβρη και να φύγω. Τότε γελώντας μου απάντησε ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Όλα αυτά γίνονταν γιατί κάποιος στον Παναθηναϊκό έλεγε άσχημα πράγματα για μένα προς τα έξω. Είχε πει πως υπήρχε καλή πρόταση για μένα από την Κύπρο αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Εγώ σε όλη μου την καριέρα έκανα γεμάτες σεζόν εκτός από την περσινή. Μετά αρχίσαμε με την ομάδα να δουλεύουμε πάνω στο να βρούμε μία λύση για να φύγω, βρέθηκε ο Παναιτωλικός και έτσι υπέγραψα το νέο μου συμβόλαιο. Σίγουρα έχασα χρήματα παρά τα όσα έλεγε ο κόσμος. Έχασα χρήματα για να νιώσω και πάλι ποδοσφαιριστής, να προσπαθώ κάθε μέρα και να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό έτσι ώστε να παίξω στο τέλος της εβδομάδας. Να ταξιδεύω με την ομάδα, να μένω με τους συμπαίκτες μου στο ξενοδοχείο. Για έξι μήνες στον Παναθηναϊκό μου στέρησαν το δικαίωμα αυτό. Έχω τεράστιο σεβασμό για τον Παναθηναϊκό, για τον κόσμο. Μέσα όμως στο κλαμπ υπήρξαν άνθρωποι που δεν με σεβάστηκαν».