Μόνο ο Βοτανικός μας σώζει

Υπάρχει μία ρεαλιστική λύση, που δημιουργεί προσδοκία και δείχνει ικανή να ανυψώσει τον σύλλογο.

Να μπουν οι υπογραφές για το Βοτανικό (με προϋποθέσεις που θα ευνοούν το κλαμπ, ειδάλλως απεμπλοκή ΧΘΕΣ από το νόμο της Διπλής Ανάπλασης) και στη συνέχεια να ενεργοποιηθούν βαριά πορτοφόλια, για να μπει ο Παναθηναϊκός σε μία νέα πορεία, με νέα, σύγχρονη μορφή πολυμετοχικότητας.

Βέβαια το πλάνο αυτό θέλει χρόνια για να υλοποιηθεί κι επιπλέον η ομάδα στο μεσοδιάστημα χρειάζεται να κερδίσει το κοινό της, παρουσιάζοντας ενδιαφέρουσες ποδοσφαιρικές προτάσεις. Ο Γιάννης Αλαφούζος, παρότι έχει συμφέρον να κάνει τα πάντα ώστε να κερδηθεί αυτός ο χρόνος και οι οπαδοί να παραμείνουν ζεστοί στο πλευρό του τριφυλλιού, δεν κάνει το παραμικρό ή για να ακριβολογούμε προχωρά κάθε σεζόν σε περίεργες αποφάσεις που εικάζεις πως πάντα είναι εναντίον του σωματείου.

Φέτος ας πούμε άφησε τα κλειδιά στους Ισπανούς και βλέπει ασυγκίνητος να του διαλύουν το μαγαζί, χωρίς να μπαίνει στο κόπο, ούτε την ύστατη στιγμή, να παλέψει, να διαφοροποιήσει, να πάρει σκληρές αποφάσεις, να μοιράσει άλλες κατευθυντήριες μπας κι αποφύγει την ολοκληρωτική καταστροφή.

Καταλαβαίνουμε πως η πλειοψηφία δεν δέχεται δικαίωμα παρεμβολής Αλαφούζου, αλλά η πραγματικότητα είναι σκληρή, αυτός έχει τις μετοχές, αυτός αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις (ακόμα και το σοβαρότατο ζήτημα στέγασης του Ομίλου για τα επόμενα 100 χρόνια), σήμερα δεν φαίνεται στον ορίζοντα καμία άλλη λύση για να της δοθούν τα διοικητικά κλειδιά.

Δημήτρης Στρατής