Ο Δημήτρης Μελισσανίδης τα έβαλε με τους παίκτες της ΑΕΚ ζητώντας τους σοβαρότητα αλλά και τα …ρέστα γιατί -λέει-ξεφτιλίστηκαν από την πράσινη πιτσιρικαρία.
Αναρωτιόμαστε ποια ήταν η άποψη του μεγαλομετόχου της Ένωσης για τον προπονητή του που τα έκανε θάλασσα γιατί μάλλον κατάλαβε κατασκοπεύοντας τον Παναθηναϊκό ότι αυτό που έγινε στο β΄ μέρος στο Καραϊσκάκη ήταν …θαύμα και τα θαύματα δεν επαναλαμβάνονται.
Πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι άφησε τον καλύτερο κόφτη του (Σιμόες) δίπλα του, πιστεύοντας -ίσως- ότι ο Αλεξανδρόπουλος θα κώλωνε μπροστά στους εμπειρότερους Κρίστισιτς, Σάκχοφ.
Ο μικρός βγήκε στο χορτάρι με θράσος, έπαιρνε εύκολα μπάλα και τους ξεπάστρεψε όλους όπως είχε κάνει και στον Πειραιά.
Δεύτερον, πίστεψε ότι αρκούσαν Λιβάγια, Ανσαριφάντ ξεκομμένοι, μόνοι, μακριά από όλους, για να πετύχουν γκολ, γιατί «η άμυνα των πράσινων είναι αδύναμη»: στην πραγματικότητα με αυτούς τους δύο μπροστά χύμα, ο Παναθηναϊκός κατέληξε να επιτίθεται και με τους ακραίους του που ένιωσαν ότι δεν υπήρχε λόγος για βοήθειες σε Σένκεφελντ-Βέλεθ.
Επιπλέον ο Καρέρα υπερτίμησε τον Πέτρο Μάνταλο στήνοντας πάνω του το επιθετικό σχέδιο και ζητώντας του παράλληλα τροφοδότηση, επιθετικές προσπάθειες και καλύψεις στην άμυνα: αν αυτά τα μπορούσε ο Πέτρος, θα ήταν ο Αντρέα Πίρλο -τέτοια κλάση-ακόμα- δεν έχει. Κατά τ΄ άλλα η ΑΕΚ την έπαθε από τα…παιδάκια του Παναθηναϊκού.
Δημήτρης Στρατής
