Ο Σεντρίκ Καντέ θυμήθηκε όσα έζησε στο ντέρμπι της ντροπής στο Καραϊσκάκη πριν από δέκα χρόνια.
Το πρωτάθλημα του 2011 που δεν άφησαν τον Παναθηναϊκό να διεκδικήσει αλλά και ο απολογισμός του από την πορεία του με τα πράσινα.
Διαβάστε ένα απόσπασμα όσων δήλωσε στην ιστοσελίδα sdna.gr:
Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από το ντέρμπι της ντροπής στο Καραϊσκάκη, όπου ο Παναθηναϊκός έχασε όπως έχασε. Τι θυμάσαι από αυτό το ματς;
«Ήταν μια πολύ περίεργη μέρα. Κάθε φορά πριν από το ντέρμπι στο Καραϊσκάκη κάναμε την ίδια προετοιμασία. Πηγαίναμε στην Παιανία και φεύγαμε από εκεί με το πούλμαν. Υπήρχε πολλή αστυνομία. Μπορώ να σου πω ότι προετοιμαζόμασταν λες και πηγαίναμε στο Αφγανιστάν κάθε φορά που παίζαμε στο Καραϊσκάκη. Το πούλμαν πήγαινε σιγά και πέταγαν ακόμα και ελικόπτερα της αστυνομίας. Στο συγκεκριμένο ματς παίξαμε πολύ καλό ποδόσφαιρο. Παίξαμε ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου. Αν είχαμε κερδίσει τότε θα είχαμε πλησιάσει στους τέσσερις πόντους από τον Ολυμπιακό. Θυμάμαι ότι προς το τέλος του αγώνα σκοράραμε, αλλά ο διαιτητής ανακάλυψε ότι υπήρχε οφσάιντ.
Δεν ξέρω πως να το πω πιο ευγενικά. Φυσικά δεν υπήρχε οφσάιντ. Από την άλλη, είδαμε να σκοράρει ο Ολυμπιακός με ένα γκολ, που ήταν ξεκάθαρα οφσάιντ. Ήμασταν πολύ εκνευρισμένοι. Γι΄ αυτό όταν είδα τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο δεν ήθελα να τρέξω στα αποδυτήρια.
Μας είχε κλέψει ο διαιτητής και μας είχε κλέψει ο Ολυμπιακός. Όταν είδα τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να έρχονται κατά πάνω μας ήθελα να υπερασπιστώ τόσο τον εαυτό μου όσο και την ομάδα μου. Σκεφτόμουν: «Μας κλέψατε και τώρα μπαίνετε στον αγωνιστικό χώρο για μας επιτεθείτε κιόλας;». Αυτό δεν μπορούσα να το αποδεχτώ. Θυμάμαι ότι για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, χτύπησα έναν οπαδό του Ολυμπιακού και του έσπασα το πόδι. Μάλιστα ένα χρόνο μετά ο οπαδός αυτός μου έκανε μήνυση και έπρεπε να εξηγήσω στην αστυνομία τι ακριβώς συνέβη».
Πόσο φοβήθηκες όταν έβλεπες να έρχονται κατά πάνω σου;
«Φυσικά και φοβήθηκα. Όλοι οι παίκτες μας φοβήθηκαν ακόμα και για τη ζωή τους. Γι΄ αυτό και έριξα την κλωτσιά όταν τρεις οπαδοί του Ολυμπιακού ήρθαν κατά πάνω μου. Ήταν τρελό όλο αυτό που ζήσαμε. Φυσιολογικά όταν μια ομάδα κερδίζει, τότε οι οπαδοί της δεν μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για να κάνουν όλα αυτά. Μπορώ να σου πω ότι οι σεκιούριτι τους άφησαν να μπουν στον αγωνιστικό χώρο για να προσπαθήσουν να μας χτυπήσουν! Μετά μπήκαμε στα αποδυτήρια και περιμέναμε για περίπου μία ώρα. Εκεί μάθαμε ότι οι οπαδοί μας περίμεναν στην Παιανία, αλλά δεν ξέραμε για 10-15 λεπτά περίπου αν ήθελαν να μας αποθεώσουν ή να μας αποδοκιμάσουν. Τελικά ήθελαν να μας αποθεώσουν και ήταν περήφανοι για όσα κάναμε. Πιστεύω ότι εκείνη την μέρα τόσο εγώ όσο και τα υπόλοιπα παιδιά αποδείξαμε ότι είμαστε Παναθηναϊκοί και ότι δίνουμε και την ψυχή μας γι αυτή την ομάδα. Υπερασπίστηκα το κλαμπ και αυτό το εκτίμησαν οι οπαδοί μας».
«Φοβηθήκαμε ακόμα και για τη ζωή μας στο ντέρμπι του 2011»
Μπορούμε να πούμε ότι είναι η χειρότερη εμπειρία της ζωής σου;
«Φυσικά. Έζησα κάτι αντίστοιχο όταν έπαιζα στην Αφρική. Στο ματς με τον Ολυμπιακό πιο πολύ στεναχωρήθηκα για τον τρόπο που μας έκλεψαν το παιχνίδι. Αυτό που έγινε έκανε κακό στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς μαθεύτηκαν όλα μέχρι την άλλη άκρη της γης. Με τον Ολυμπιακό είχαμε συνηθίσει να ζούμε παρόμοιες καταστάσεις. Δεν ήταν κάτι μου εξέπληξε».
Αν δεν σας είχαν κλέψει σε αυτό το ματς θα μπορούσατε να είχατε διεκδικήσει στα… ίσα τον τίτλο;
«Σίγουρα. Μετά από αυτό το ματς κερδίζαμε συνεχώς. Δεν είχαμε ωστόσο τα ψυχολογικά αποθέματα. Ειδικά όταν είδαμε την αντίδραση και τα όσα είπε ο Μαρινάκης, που ήταν τότε πρόεδρος της Λίγκας».
«Με τις δηλώσεις Μαρινάκη καταλάβαμε ότι θα έκαναν ότι περνάει από το χέρι τους για να κατακτήσουν τον τίτλο»
Πως νιώσατε τότε με τις δηλώσεις που έκανε ο Βαγγέλης Μαρινάκης μετά το ματς;
«Ήταν πραγματικό τρελό όλο αυτό. Καταλάβαμε λοιπόν ότι θα έκαναν ότι περνάει από το χέρι τους για να κατακτήσουν τον τίτλο».
Πάμε να προχωρήσουμε σε κάτι άλλο. Θα ήθελες νου πεις δύο λόγια για τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού τότε, τον Νικόλα Πατέρα;
«Πιστεύω ότι είναι πολύ καλό να έχεις έναν πρόεδρο σαν τον Νικόλα Πατέρα. Όταν έχεις να παλέψεις απέναντι στον Ολυμπιακό του Μαρινάκη, αν ο πρόεδρος σου δεν είναι τόσο δυνατός, δεν μπορείς να είσαι ανταγωνιστικός. Στην Ελλάδα δεν κρίνονται 100% στον αγωνιστικό χώρο τα πρωταθλήματα.Ο Ολυμπιακός φυσικά συνέχισε να έχει επιρροή, αλλά με τον Πατέρα νιώθαμε ασφάλεια. Ήταν πάντα δίπλα μας. Ένιωθα πολύ ωραία που είχαμε αυτήν την προσωπικότητα για πρόεδρο».
«Νιώθαμε ασφάλεια με τον Πατέρα»
Πάμε λίγο στο σήμερα. Παρακολουθείς τον Παναθηναϊκό πλέον;
«Δεν τον παρακολουθώ γιατί δεν μπορώ από εδώ, αλλά μαθαίνω συνέχεια νέα. Έχω πολλούς φίλους στην Ελλάδα, που είναι Παναθηναϊκοί. Ακολουθώ την ομάδα. Ο Παναθηναϊκός είναι μέρος της ζωής μου, ακόμα και αν δεν… χωρίσαμε καλά στο τέλος. Φυσικά, εγώ κρατάω τις ωραίες στιγμές που έζησα με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Πέρασα πανέμορφα με την οικογένεια μου στην Αθήνα. Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους».
Πλέον τι κάνεις στη ζωή σου;
«Πλέον σχολιάζω ποδοσφαιρικούς αγώνες στην τηλεόραση. Σκέψου ότι πήγα στο Μιλάνο για να περιγράψω τον αγώνα της Ίντερ με την Μίλαν στο γαλλικό Canal +. Παράλληλα, πουλάω ποτά σε μπαρ και restaurant και μάλιστα έχω και πολλά ελληνικά προϊόντα».
Για το τέλος θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια για τον νυν προπονητή του Παναθηναϊκού,τον Λάζλο Μπόλονι.
«Αυτό που ξέρω είναι ότι δίνει μεγάλη σημασία στην πειθαρχία. Είναι πολύ αυστηρός και έχει «στρατιωτική» λογική. Γενικά όμως θεωρώ ότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής, ένας προπονητής υψηλού επιπέδου. Εμένα τέτοιοι προπονητές μου αρέσουν, αλλά μπορώ να σου πω ότι με αυτούς έχουν προβλήματα οι παίκτες που παίζουν στην επίθεση (σ.σ. γέλια)».
