«Μαλάκωνε» όσο περνούσε η ώρα

Η διαφορά στην ενέργεια και το γενικότερο effort που κατέθεσε στο επιθετικό κομμάτι η ομάδα του Ντάνι Πογιάτος σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα του αγώνα είναι όλη η ιστορία.

Ο Παναθηναϊκός όσο περνούσε η ώρα “μαλάκωνε” όλο και περισσότερο, ενώ με το που δέχτηκε το γκολ οι περισσότεροι παίκτες χλώμιασαν, απαράδεκτη συμπεριφορά, δείγμα μιζέριας και ηττοπάθειας.

Ο Αστέρας μπορούσε να σκοράρει κι άλλες δύο φορές στο τελευταίο τέταρτο, την ώρα που εσύ πετούσες τη μπάλα άουτ ή τους την έδινες άκοπα (συνέβη με Αγιούμπ, Βέλεθ), αντί να λυσσάξεις να ισοφαρίσεις έδειχνες συμβιβασμένος με την γκέλα.

Οι γηπεδούχοι κινήθηκαν πολύ ελεύθερα στην επίθεση kι όταν δεν αναγκάσεις παίκτες μαθημένους στον κλεφτοπόλεμο να αισθανθούν άβολα, είναι φυσικό να δέχεσαι πάσες στη πλάτη της άμυνας σου κι ελεύθερα σουτ από όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου.

Είμαστε αισιόδοξοι ότι η ομάδα θα παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο και σταδιακά θα σταθεροποιήσει την απόδοση της σε καλό επίπεδο εφόσον βάλει παίκτη αξιώσεων δίπλα στον Κουρμπέλη κι αποφασίσει τι θα κάνει με Μακέντα-Καρλίτος που μπορούν να βοηθήσουν δίχως όμως να τρακάρει ο ένας πάνω στον άλλο. Χωρίς τον Κουρμπέλη η άμυνα χάνει μεγάλο μέρος της δυναμικότητας της (ειδικά τώρα που δεν έχει το βάθος και τα τρεξίματα στα χαφ για να πιέσει όπως θέλει) κι ας είναι σε κακή κατάσταση αυτή την εποχή ο αρχηγός.

Δημήτρης Στρατής