Κωνσταντίνου: «Ο Αλαφούζος είναι ήρωας και επιμένει ότι θα ξανακάνει τον ΠΑΟ μεγάλο»

Ο Βασίλης Κωνσταντίνου μίλησε για τον αγώνα του Παναθηναϊκού κόντρα στον ΟΦΗ, τα απόνερά του, καθώς και τις μελλοντικές ενέργειες του Γιάννη Αλαφούζου, έπειτα από ένα μεγάλο σερί αρνητικών αποτελεσμάτων.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα soccerplus.gr: 

Βασίλη, 2-2 με τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο, μια ισοπαλία η οποία σε κάθε περίπτωση είναι γκέλα, που ίσως χάρη στον τρόπο με τον οποίο ήρθε (γκολ στο 94′) να αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Ποια είναι η γνώμη σου;

Θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να πάρει το διπλό. Ίσως η νίκη του Παναθηναϊκού να ήταν το πιο δίκαιο αποτέλεσμα, όμως με τις ευκαιρίες που έκανε ο ΟΦΗ, από την πλευρά του μπορεί να νιώθει ότι το τελικό αποτέλεσμα ήταν ανάλογο της συνολικής εικόνας. Το θέμα είναι ότι είδαμε τον Παναθηναϊκό να παίζει με ψυχή, με πάθος και να αρχίσει να δείχνει κάποια σημάδια ομοιογένειας, που δεν τα είχε στα προηγούμενα ματς. Σίγουρα χρειάζεται πίστωση χρόνου.

Άρα είδες τον Παναθηναϊκό, λίγο πιο βελτιωμένο σε σύγκριση με τα (απελπιστικά) προηγούμενα παιχνίδια…

Όχι λίγο, ήταν αρκετά βελτιωμένος, αλλά δεν ήταν σε καμία περίπτωση αυτό που πρέπει να δείχνει ο Παναθηναϊκός σαν ομάδα. Χρειάζεται δουλειά, δουλειά και δουλειά. Χρειάζεται ακόμα περισσότερο πάθος από τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και μόνο έτσι, θα μπορέσουν να επαναφέρουν τον Παναθηναϊκό στην επιφάνεια.

Για να μπορέσουν να επαναφέρουν τον Παναθηναϊκό, σημαίνει ότι στο υπάρχον υλικό, βλέπεις να υπάρχει κάποια ποιότητα…

Βλέπω, αλλά από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Η ομάδα πρέπει να δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίκτες, έτσι ώστε οι όποιοι ξένοι που θα έρχονται, να παίρνουν από τους Έλληνες τα θετικά στοιχεία, όπως το πάθος και η ψυχή με την οποία πρέπει να αγωνίζονται, αλλά και το να έρχονται και να αγαπάνε αυτή την ομάδα.

Από τα λίγα θετικά του χθεσινού αγώνα είναι η σύνδεση του Καρλίτος με τα αντίπαλα δίχτυα, έπειτα από τρία παιχνίδια χωρίς γκολ. Θα ήταν κακή αρχή αν χρειαζόταν να περιμένουμε και άλλα παιχνίδια για να τον δούμε να σκοράρει…

Το γκολ προήλθε από μια προσωπική ενέργεια. Όμως στην υπόλοιπη διάρκεια του παιχνιδιού, ο Παναθηναϊκός δεν πήρε αυτά που ήθελε από τον Καρλίτος.

Η αξία του Μακέντα είναι δεδομένη. Δεν θα σχολιάσω τον πανηγυρισμό γιατί πιστεύω ότι ήταν πανηγυρισμός για ένα ατομικό «επίτευγμα» και όχι για ένα ομαδικό. Θα αναφερθώ σε κάτι άλλο που δεν έχει σχολιαστεί. Ο Μακέντα στο 1-1 με τον Ολυμπιακό, τέταρτη αγωνιστική του περσινού πρωταθλήματος, εκτελεί πέναλτι, το εκτελεί άψυχα και το χάνει. Λίγο καιρό πιο μετά, ξαναχάνει πέναλτι στην Τρίπολη, αλλά επειδή η θέση του τερματοφύλακα του Αστέρα δεν ήταν σωστή, εκτελεί ξανά και έτσι ισοφαρίζει. Σήμερα εκτελεί ξανά πέναλτι, το χάνει για μια ακόμα φορά. Μήπως είναι ένα επαναλαμβανόμενο λάθος, η επιλογή του Μακέντα για να εκτελεί τα πέναλτι;

Όχι δεν συμφωνώ. Οι εκτελεστές των πέναλτι αποτελούν επιλογές του προπονητή. Ο Μπόλονι θα αποφασίσει αν ο Μακέντα, αποτελεί την καλύτερη επιλογή εκτελεστή για να συνεχίσει να βαραει τα πέναλτι. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πέναλτι είναι και σε τι μέρα βρίσκεται ο εκτελεστής. Ότι μπορώ να το πάρω εγώ πάνω μου και το βαράω. Είναι και θέμα ψυχολογίας.

Εγώ το αναφέρω γιατί όποιος πρόσεξε το πρόσωπο του Μακέντα λίγο πριν την εκτέλεση, θα μπορούσε να διαπιστώσει ότι δεν ήταν σίγουρος ότι θα μπορέσει να στείλει την μπάλα στα δίχτυα…

Όμως αυτός χτυπάει τα πέναλτι και αυτός είναι πρώτος σκόρερ, αν δεν βάλεις τον Μακέντα να χτυπήσει το πέναλτι και βάλεις εμένα, μετά θα την πληρώσω εγώ και ο προπονητής που με έβαλε να το εκτελέσω. Είναι θέμα ψυχολογίας, είναι θέμα προπονητή, προπόνησης αλλά και τύχης.

Εσύ, αν εκτελούσες τώρα ένα πέναλτι θα μπορούσες να το έβαζες;

Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Όμως αν ήμουν προπονητής και εγώ τον Μακέντα θα έβαζα να το εκτελέσει.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα το βρίσκω στην άμυνα. Δεν υπάρχει επίσημος αγώνα χωρίς να δεχτεί ο Παναθηναϊκός γκολ. Στην άμυνα δημιουργείται πολύ εύκολα πανικός, υπάρχουν παίκτες ιδιαίτερα επιρρεπείς στο λάθος. Και το επισημαίνω αυτό γιατί ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός ήταν κακός, η αμυντική του γραμμή είχε μια αξιοπρέπεια… Τώρα τι φταίει;

Φαίνεται ότι η ομάδα είναι αδούλευτη από τον Πογιάτος, αυτή είναι η κύρια αιτία. Δεν υπάρχει αλληλοκάλυψη και γενικότερα δεν έχει υπάρξει το παιχνίδι μεταξύ τους. Έπρεπε να υπήρχε στην αμυντική γραμμή μια ομοιογένεια, που θα έπρεπε να είχε έρθει από τις προπονήσεις και από το φιλικά παιχνίδια και αυτό ο Πογιάτος δεν το έκανε. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τα τρία νέα πρόσωπα στην αμυντική γραμμή τα οποία δεν έχουν δέσει μεταξύ τους, εξηγείται γιατί αμυντικά βλέπουμε αυτό το πράγμα…

Που πιστεύεις ότι οφείλεται η παταγώδης αποτυχία στο εγχείρημα «Ρόκα – Πογιάτος»;

Η αποτυχία οφείλεται στο ότι εν τέλει, δεν στοχεύανε να φτιάξουν μια ομάδα για τον Παναθηναϊκό, αλλά μια ομάδα που θα ήταν 100% δική τους, για να μπορούν να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο αυτοί και αυτό είναι το λάθος το οποίο έκαναν και δυστυχώς το πλήρωσε η ομάδα. Θέλανε να εξουσιάζουν αυτοί τους ποδοσφαιριστές και οι παίκτες να είναι παίκτες του Ρόκα και του Πογιάτος και όχι του Παναθηναϊκού. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού είναι περιουσιακό στοιχείο της ομάδας και όχι προσώπων.

Με τον Μπόλονι μπορεί να ελπίζεις σε καλύτερες μέρες; Ο ίδιος έχει πει ότι δεν είναι θαυματοποιός να αλλάξει άμεσα την εικόνα, όλα θα γίνουν μέσα από σκληρή δουλειά.

Η δουλειά είναι η αρχή. Ο Μπόλονι έχει δώσει τις εξετάσεις του, μπορεί να μην είναι ο top προπονητής, όμως έχει μια πείρα και ξέρει, αρκεί να του δώσουν να καταλάβει εξ αρχής τι θέλουνε από τον Παναθηναϊκό.

Είσαι υπέρ της ύπαρξης ενός τεχνικού διευθυντή στην ομάδα; Και αν είσαι υπέρ, εκτιμώ ότι η επόμενη επιλογή θα πρέπει να γίνει με πολύ πιο προσεκτικά κριτήρια και όχι με εν λευκώ διαχείριση, σωστά;

Χρειάζεται τεχνικός διευθυντής, όμως το πιο βασικό είναι να δίνουν εξηγήσεις και να έχουν άμεση επικοινωνία στον ιδιοκτήτη ή το διοικητικό συμβούλιο. Όσοι έχουν τις τύχες του Παναθηναϊκού, κάθε 15 μέρες, κάθε 10 μέρες ή και κάθε μέρα πρέπει να δίνουν εξηγήσεις για το καλό του Παναθηναϊκού. Ότι για παράδειγμα θέλουμε αυτό, και αυτό γίνεται έτσι. Και από κει και πέρα να υπάρχουν άμεσες εκτιμήσεις για την πορεία του τμήματος. Πρέπει να υπάρξει ο όρος οικογένεια. Να είναι όλοι όσοι είναι στον Παναθηναϊκό μια οικογένεια και να έχουν τον ίδιο στόχο.

Σε προβληματίζει το γεγονός ότι ο Αλαφούζος πήγε στην προπόνηση του Παναθηναϊκού να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου εν όψει του αγώνα στο Ηράκλειο, αλλά παρ’ όλα αυτά, οι παίκτες ήταν σα να τον αγνόησαν προκλητικά και επί 93 λεπτά φλέρταραν με μια νέα ήττα;

Εκτιμώ ότι είναι νωρίς να βγάλουμε ένα τέτοιο συμπέρασμα, αλλά σε κάθε περίπτωση, γι’ αυτό έρχεται νέος προπονητής για να μπορεί να μπει στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών και να βοηθήσει. Οι πρόεδροι και οι ιδιοκτήτες πολλές φορές δεν μπορούν να μεταδώσουν στους παίκτες στον επιθυμητό βαθμό τα θέλω τους, και εδώ ξεκινάει η δουλειά του προπονητή και του τεχνικού διευθυντή, που πρέπει να καταφέρουν επί της ουσίας ένα πράγμα, να φέρνουν θετικά αποτελέσματα που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της διοίκησης. Οι παίκτες αυτούς πρέπει να εμπιστεύονται και να φοβούνται παράλληλα. Η επίπληξη και η επιβράβευση είναι καθημερινότητα στο ποδόσφαιρο. Αλλά όπως είπα και πριν, βλέπουμε τους Έλληνες, να πεισμώνουν, να θυμώνουν, να στεναχωριούνται, να προσπαθούν ακόμα και να κλαίνε και βλέπουμε από πολλούς ξένους μια ενοχλητική απάθεια, στο στυλ ότι δεν έγινε και κάτι αν δεν κερδίσουμε. Αυτό όμως διορθώνεται πρώτα από τους ίδιους τους παίκτες. Πρέπει να έρχονται οι ξένοι εδώ και να λένε κάθε μέρα τι σημαίνει Παναθηναϊκός και η διοίκηση από κοντά να τους μαθαίνει την ιστορία του Παναθηναϊκού καθώς και το τι απαιτεί ο κόσμος από αυτούς και από την ομάδα. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει σωστή δουλειά στον Παναθηναϊκό. Και πρέπει να υπάρχει κατά τη γνώμη μου ένας τεχνικός διευθυντής που να μιλάει κάθε μέρα σε όλους τους παίκτες για το πιο είναι το πλάνο και το πώς ο Παναθηναϊκός θα φτάσει εκεί που του αρμόζει.

Ο Αλαφούζος έστω και την ύστατη στιγμή διόρθωσε το λάθος, φέρνοντας Μπόλονι και Μαουρίσιο. Μήπως όμως αυτή η παρέμβαση του Αλαφούζου, άργησε να γίνει και όλες αυτές οι αλλαγές θα έπρεπε να είχαν γίνει ακόμα νωρίτερα;

Ο κύριος Αλαφούζος είναι ένας ήρωας γιατί με τον δικό του τρόπο, επιμένει ότι θα καταφέρει να ξανακάνει τον Παναθηναϊκό μεγάλη ομάδα. Έχει βάλει πάρα πολλά λεφτά. Πίστεψε ότι αυτοί που πήραν τα ηνία του Παναθηναϊκού, θα μπορέσουν να τα καταφέρουν και μόλις είδε όλη αυτή την απόκλιση, σε σχέση με τις προσδοκίες του και τα αποτελέσματα που του έφερναν, ανέτρεψε αυτό το πλάνο. Πλέον ο Αλαφούζος θα έχει και προσωπική συμμετοχή στα όσα γίνονται. Θα δώσει σε όλους να καταλάβουν ότι πλέον είναι δίπλα στην ομάδα και ότι τα κακώς κείμενα του παρελθόντος δεν πρόκειται να ξαναγίνουν ποτέ. Θέλει να εμφυσήσει σε όλη την ομάδα ότι ο Παναθηναϊκός είναι μια οικογένεια, ότι η ομάδα πρέπει να γίνει αισθητά πιο καλύτερη, απαιτεί πολύ μεγαλύτερη πειθαρχία από τους ποδοσφαιριστές και μέσα από αυτό ο Παναθηναϊκός να φτάσει εκεί που του αξίζει. Εγώ αν και βρίσκω ρεαλιστικό το πλάνο του Αλαφούζου, δεν πιστεύω ότι θα αντέξει μόνος του, το βλέπω δύσκολο να τα καταφέρει μόνος. Επιβάλλεται να βρει και συνεργάτες σε όλο αυτό. Ας βρει συνεργάτες που να μπορούν να βοηθήσουν και να δώσουν πίστη για την υλοποίηση των στόχων και κουράγιο, σε μια ομάδα που έχει περάσει τα πάνδεινα και ας μην μπορούν να συνεισφέρουν οικονομικά στην ομάδα ούτε με ένα ευρώ. Ο πρώτος στόχος είναι από τον Αλαφούζο, τους ποδοσφαιριστές, τις ακαδημίες, αλλά και όλους όσους είναι στον Παναθηναϊκό, να κερδίσουνε ξανά την εμπιστοσύνη του κόσμου και μέσα από αυτό να ξαναγίνει ο Παναθηναϊκός αυτό που ήταν. Κανένας μόνος δεν μπορεί να κάνει τον Παναθηναϊκό μεγάλο. Αν όμως γίνουν όλοι όσοι αγαπάνε τον Παναθηναϊκό, γίνουν ένα, ο Παναθηναϊκός θα μεγαλώσει ξανά.

Υπάρχει όμως η αίσθηση ότι ο ίδιος ο Αλαφούζος δεν θωρακίζει την προσπάθεια που έχει ξεκινήσει να κάνει, και τα χρήματα τα οποία βάζει, καταλήγουν στο να χρησιμοποιούνται «καταχρηστικά» από άτομα που κάνουν κακό στον Παναθηναϊκό, όπως ο Ρόκα.

Πρέπει ο Αλαφούζος να θωρακίσει εξωαγωνιστικά την ομάδα αλλά και αγωνιστικά. Ήρθε η ώρα να πάρει πρωτοβουλίες και δόξα το θεό, έχει αποδείξει πως ξέρει πώς να φτάνει και να διατηρεί στην κορυφή μια επιχείρηση. Ήρθε ο καιρός ο Αλαφούζος να πάρει τα ηνία της ομάδας. Χειρότερα λάθη από αυτά που έχουν κάνει οι άνθρωποι τους οποίους ο Αλαφούζος προσωρινά εμπιστεύτηκε, δεν μπορούν να γίνουν. Όλοι αυτοί, είχαν ως μόνο στόχο την εμπιστοσύνη του, δεν κάνανε τίποτα για τον Παναθηναϊκό, δεν ματώσανε πουθενά για τον Παναθηναϊκό και όταν έβλεπαν να έρχεται η καταστροφή, αντί να βοηθήσουν για να σώσουν το καράβι, αυτοί περίμεναν να πάρουν τις παχυλές τους αποζημιώσεις και να φύγουνε. Αποζημιώσεις τις οποίες πήρανε επειδή ο Αλαφούζος είναι κύριος με τις υποχρεώσεις του. Υπάρχουν και παράγοντες που έρχονται και αν εκ του αποτελέσματος κάνουν κακό στην ομάδα, δεν ανταμείβονται. Εδώ δυστυχώς έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων που ανταμείφθηκαν αδρά χωρίς να το αξίζουν, κάνανε κακό στην ομάδα, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, φέρθηκαν με τον χειρότερο τρόπο και μετά απειλούσανε. Όλες αυτές οι αποτυχίες του παρελθόντος, με αφαιρέσεις βαθμών και τιμωρίες σε όλα τα επίπεδα, είναι προϊόν, ανθρώπων που αμείφθηκαν αδρά χωρίς να το αξίζουν. Πλέον θα σταματήσει αυτό.