"Βόμβες" Κάτσε: «Η διοίκηση της ΠΑΕ εκμεταλλεύεται τους παίκτες! - Πιθανό να είμαι και του χρόνου στον ΠΑΟ αν...»

Το ντεμπούτο του Κάτσε με την "πράσινη" φανέλα! (pics)

Ο Έργκυς Κάτσε πέταξε “καρφιά” προς τη διοίκηση του Παναθηναϊκού, αποθέωσε τους “πράσινους” φιλάθλους και είπε αρκετά αλλά ακόμη σε συνέντευξή του στο SDNA.

Αναλυτικά τα κομμάτια που αφορούν τον Παναθηναϊκό:

Τελείωσε το εξάμηνο του δανεισμού σου στον Παναθηναϊκό. Τι εικόνα σου αφήνει;

«Η αλήθεια είναι ότι είμαι χαρούμενος. Όταν ήρθα στην ομάδα είχα την σκέψη των προβλημάτων και δεν ήξερα πως θα είναι τα πράγματα. Είχα ακούσει ότι οι παίκτες ήταν πολλούς μήνες απλήρωτοι, εγώ ήρθα Γενάρη και εκείνοι ακόμα δεν είχαν πληρωθεί τον Οκτώβρη. Παρ’ όλα αυτά, τελικά είμαι χαρούμενος γιατί πήρα τα παιχνίδια και δεν μετάνιωσα καθόλου για την επιλογή μου. Ήταν η σωστή επιλογή να έρθω στον Παναθηναϊκό».

Παρά τα προβλήματα έπαιξε ρόλο το ότι θα ερχόσουν σε μία μεγάλη ομάδα μαζί και με τον Γιάννη (Μυστακίδη);

«Όταν άκουσα για την προοπτική του Παναθηναϊκού, σκέφτηκα πως είναι μία μεγάλη ομάδα. Ήξερα το πρωτάθλημα και αυτό ήταν πολύ σημαντικό μιας και μιλούσαμε για έναν εξάμηνο δανεισμό. Θα ήταν δύσκολο να φύγω εκτός Ελλάδας τον Γενάρη. Αν πας κάπου έξω θα χρειαστείς καιρό να βρεις τα πατήματά σου. Για μένα ήταν εύκολο να πάω στον Παναθηναϊκό γιατί ήξερα πως δεν θα χρειαστώ καιρό να προσαρμοστώ, σε ένα – δύο παιχνίδια θα είχα βρει τα πατήματά μου».

Το γεγονός ότι θα πήγαινες σε μία άλλη ομάδα της Ελλάδας ενώ έχεις συναισθήματα για τον ΠΑΟΚ, το σκεφτόσουν;

«Όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ δεν πίστευα ποτέ ότι θα πάω σε άλλη ελληνική ομάδα. Το ποδόσφαιρο όμως πολλές φορές έχει εκπλήξεις και ήρθε η στιγμή που τελικώς αυτό έγινε».

Με τον Γιάννη τι συζητούσατε γι΄ αυτήν την προοπτική;

«Στην αρχή το σκεφτόμασταν. Πήγαμε σε μία άλλη μεγάλη ομάδα, ξέραμε βέβαια ότι δεν υπήρχαν ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό οι μεγάλες κόντρες, όπως με τον Ολυμπιακό. Την πρώτη μέρα που πήγαμε στην προπόνηση ήρθαν περίπου 50-100 άτομα στο προπονητικό. Τα παιδιά είχαν έρθει για να στηρίξουν τους παίκτες και τον προπονητή και να μας πουν ότι είναι δίπλα μας. Για εμάς ήταν η πρώτη προπόνηση, μας έδωσαν τα χέρια και μας ευχήθηκαν καλή επιτυχία. Μετά από εκείνη την ημέρα καταλάβαμε ότι το κλίμα είναι όμορφο και αυτό μας έκανε πολύ χαρούμενους».

Πόσο σημαντική ήταν η παρουσία του κόσμου στην πιο δύσκολη χρονιά στην ιστορία του Παναθηναϊκού;

«Η αλήθεια είναι ότι όταν οι ομάδες φτάσουν σε αυτό το σημείο ο κόσμος είναι αυτός που θα δείξει το πόσο μεγάλες είναι. Αν ήταν άλλη ομάδα δεν θα είχε την ίδια στήριξη από τον κόσμο. Στον Παναθηναϊκό, όπως και στον ΠΑΟΚ, στα δύσκολα φαίνεται ο φίλαθλος πόσο αγαπάει την ομάδα. Όπως γενικότερα στην ζωή, οι άνθρωποι φαίνονται στα δύσκολα. Ο κόσμος, όπως και ο προπονητής, προσπάθησαν παρά τα προβλήματα να κρατήσουν την ομάδα. Έτσι με βάση τα προβλήματα που υπήρχαν, θεωρώ ότι τα καταφέραμε και με το παραπάνω».

Μπορεί εσένα να μην σε επηρέαζε άμεσα το οικονομικό, ωστόσο, πως βίωσες όλη αυτή την κατάσταση. Πόσο εύκολο ήταν να συγκεντρωθείτε στο ποδόσφαιρο;

«Το ποδόσφαιρο δεν είναι ατομικό άθλημα, είναι ομαδικό. Εγώ μπορεί να μην είχα πρόβλημα με τα χρήματα αλλά έβλεπα συμπαίκτες μου να είναι στενοχωρημένοι και να αναρωτιούνται πότε θα πληρωθούν. Φυσικά όχι μόνο τους παίκτες αλλά και τους εργαζόμενους. Έβλεπα εργαζόμενους να έρχονται στην δουλειά μόνο για να βοηθήσουν την ομάδα και όταν πήγαινε η κουβέντα στο οικονομικό να τους κοροϊδεύουν από την διοίκηση. Σίγουρα όλο αυτό σε παρασέρνει γιατί σκέφτεσαι πως θα ήταν να είσαι στην θέση τους. Θυμάμαι στα Γιάννενα χάσαμε τις φάσεις και σκεφτόμασταν πως δεν ήταν εύκολο να συγκεντρωθούμε. Όλο αυτό σε επηρεάζει ακόμα και αν έχεις πάρει εσύ τα λεφτά. Σε παίρνει από κάτω και δεν μπορείς να παίξεις μπάλα».

Ποιο ήταν το σημείο χρονικά που είδες τους συμπαίκτες σου να είναι πιο έξαλλοι με την στάση της διοίκησης;

«Τώρα προς το τέλος όταν κερδίζαμε και παίρναμε τους βαθμούς και την επόμενη μας τους αφαιρούσαν για οφειλόμενα. Έγινε μία φορά, έγινε δύο. Κάποια στιγμή άρχισαν να λένε πως αν είναι έτσι καλύτερα να μην παίζουμε. Χάναμε το κίνητρο να πάρουμε τους βαθμούς, αφού είτε κερδίζαμε είτε χάναμε ήταν το ίδιο πράγμα. Έχανε το νόημά του το να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε. Ο Κουλιμπαλί για παράδειγμα είχε ζητήσει να μην ξαναπαίξει. Το καλό ήταν ότι είχαμε παίκτες που ήταν πάρα πολύ καλά παιδιά και κράτησαν την ομάδα. Αν ήταν άλλοι, η ομάδα μπορεί να είχε πέσει. Είχαμε μία βαθμολογία που δεν ήταν πολύ μακριά από την επικίνδυνη ζώνη. Χάρη στα παιδιά που έμειναν ο Παναθηναϊκός σώθηκε».

Έτσι όπως το έζησες σου μοιάζει με θαύμα που ο Παναθηναϊκός έμεινε όρθιος;

«Οι παίκτες που ήταν στον Παναθηναϊκό ήταν πολύ καλύτεροι από πολλούς άλλους. Είχαμε καλό υλικό, το πρόβλημα ήταν στο οικονομικό. Ακόμα και τον Μέσι να έχεις, μπορεί αν δεν πληρώνεται, να μην θέλει να παίξει και να δώσει το 100%».

Είχαμε διαβάσει πως υπήρχαν στιγμές που οι παίκτες είχαν πει ξεκάθαρα προς την διοίκηση ότι μας κοροϊδεύετε και δεν πάει άλλο. Σας παρακίνησε όλο αυτό;

«Τα παιδιά αυτά ήταν πολύ καλά. Ως άνθρωποι ήταν πολύ ήρεμοι. Επειδή στην διοίκηση καταλάβαιναν ότι είναι πολύ καλά παιδιά και δεν θα σηκωνόντουσαν να φύγουν, πατούσαν εκεί πάνω και τους εκμεταλλεύονταν κι άλλο. Δεν ήταν παιδιά που θα παρατούσαν την ομάδα και δεν ήθελαν να καταστρέψουν τα πάντα. Υπήρχαν παιδιά που έφυγαν επειδή δεν πληρώνονταν».

Άρα πιστεύεις ότι η διοίκηση εκμεταλλευόταν την στάση των παικτών…

«Ναι. Όπως έβλεπα τα πράγματα στα μίτινγκ που κάναμε αυτό καταλάβαινα. Είχα βιώσει αντίστοιχη κατάσταση στον ΠΑΟΚ με τον Ζαγοράκη που όταν ερχόταν και έλεγε για τα λεφτά, έφευγαν και δεν έκαναν προπόνηση. Υπήρχαν παίκτες με καριέρα που έφτασαν να κάνουν αποχή. Ήταν όμως διαφορετικά τα πράγματα».

Εσύ δεν ήσουν το πρώτο εξάμηνο αλλά πιστεύεις πως θα ήταν καλύτερα αν είχε γίνει σαφής η κατάσταση από την αρχή και να είχαν μείνει μόνο όσοι παίκτες ήθελαν στην ομάδα;

«Ναι. Όταν ξέρεις τα πράγματα από την αρχή πως έχουν είναι πολύ καλύτερα. Το χειρότερο είναι να σου λέω ότι θα σου δώσω τα χρήματα αύριο και να μην σου τα δίνω. Αν ξέρεις πως θα σου τα δώσω σε δύο μήνες είναι το σωστό να σου το έχω πει από την αρχή. Όταν βλέπεις ότι σε κοροϊδεύουν, τρελαίνεσαι. Όχι για τα λεφτά, αλλά για την κοροϊδία. Ακόμα και ένα ευρώ να ήταν πάλι θα νευρίαζες. Αυτό ήταν που είχε κάνει έξαλλα τα παιδιά. Στα δύσκολα ήταν μία οικογένεια και σε μία τέτοια κατάσταση μόνο έτσι μπορείς να μείνεις όρθιος. Στον ΠΑΟΚ δεν είχαμε πρόβλημα με τα λεφτά αλλά κάποιες φορές δεν κερδίζαμε και αυτό χαλούσε το κλίμα. Τώρα μαθαίνω ότι ο ΠΑΟΚ έχει καλό κλίμα και παίζει καλό ποδόσφαιρο και κερδίζει».

Οι ξένοι παίκτες πως βίωναν αυτή την δύσκολη κατάσταση στην ομάδα που είχαν άλλη εικόνα για τον Παναθηναϊκό;

«Ακόμα και στην Αλβανία που το πρωτάθλημα είναι πολύ χειρότερο δεν υπάρχουν προβλήματα όπως αυτά που βίωσε φέτος ο Παναθηναϊκός να είναι παίκτες απλήρωτοι έξι και οκτώ μήνες. Παίκτες που είχαν παίξει σε μεγάλες ομάδες έφτασαν σε σημείο να γελάνε με την κατάσταση. Ήταν άνθρωποι με παιδιά και οικογένειες που έφτασαν να είναι απλήρωτοι οκτώ μήνες. Φαντάσου να ήσουν στο εξωτερικό και να έπαιρνες και έξτρα και ξαφνικά να σε έχουν τόσους μήνες απλήρωτο. Μετά το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να σκεφτείς είναι το ποδόσφαιρο».

Πόσο σημαντική ήταν η παρουσία του Μαρίνου Ουζουνίδη για σένα προσωπικά αλλά και για την ομάδα γενικότερα σε μία τόσο δύσκολη σεζόν;

«Εμένα ο Μαρίνος Ουζουνίδης με βοήθησε πολύ από την πρώτη ημέρα που ήρθα στον Παναθηναϊκό. Όταν ήρθα μιλήσαμε οι δύο μας, μου εξήγησε πως είναι η κατάσταση και σταδιακά με βοήθησαν πάρα πολύ και ψυχολογικά και στο να βελτιωθώ ως ποδοσφαιριστής. Σαν χαρακτήρας είναι πολύ καλός άνθρωπος, αυτός κράτησε την ομάδα. Σε μία τέτοια κατάσταση έπρεπε να έχεις στο τιμόνι κάποιον που να είναι και ψυχολόγος. Δεν ήταν μόνο το ποδόσφαιρο το θέμα στην φάση που βρισκόμασταν. Θα έπρεπε εκείνος να μας μιλήσει και εκτός ποδοσφαίρου. Πιστεύω ότι είναι ένας πολύ δυνατός χαρακτήρας και πολύ καλός προπονητής που βοήθησε και εμένα και τον Γιάννη πολύ».

Για σένα ο κύκλος στην Αθήνα και στον Παναθηναϊκό έχει κλείσει;

«Πρέπει να μιλήσω με τον ΠΑΟΚ, να μιλήσω με τον μάνατζέρ μου και να δούμε. Εγώ αυτό που έχω πει είναι ότι θέλω να παίζω. Δεν θέλω να παίρνω λεφτά και να κάθομαι. Θα κοιτάξω να είμαι σε μία ομάδα που να παίζω και όχι θα είμαι στον πάγκο».

Σε περίπτωση που στον Παναθηναϊκό έρθει ο Δώνης θα ήθελες να έρθεις και εσύ ξανά

«Το πρώτο χέρι το έχει ο ΠΑΟΚ. Σε περίπτωση που μου πουν ότι δεν είμαι για βασικός δεν θα κάτσω εκεί. Αν τότε ο Παναθηναϊκός κάνει κάποια καλή πρόταση και είναι και ο Δώνης προπονητής που με ξέρει και τον ξέρω είναι πολύ πιθανό να είμαι και πάλι εδώ».

Πως είχες στο μυαλό σου το παιχνίδι Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ πριν το ματς και πως το έζησες;

«Το σκεφτόμουν πάρα πολύ γιατί ήταν η πρώτη φορά που θα έπαιζα αντίπαλος του ΠΑΟΚ. Πιστεύω ότι δεν έπρεπε να χάσουμε 3-0, ήμασταν άτυχοι. Ήταν παράξενα τα συναισθήματα αλλά μας έδωσαν το «οκ» να παίξουμε και έτσι μπήκαμε. Ο ΠΑΟΚ έχει τους παίκτες που την μία φάση θα την κάνουν γκολ, εμείς έπρεπε να κάνουμε 2-3 φάσεις. Ο κόσμος επίσης καταλάβαινε πως η ομάδα βρισκόταν στην χειρότερη στιγμή της ιστορίας της και έπαιζε με την καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος. Αυτός πιστεύω ότι ήταν ο λόγος που χειροκρότησε».

Μετά το ματς οι παίκτες του ΠΑΟΚ τι έλεγαν;

«Μίλησα μετά το ματς με τον Μακ και μου είπε πως πρώτη φορά βλέπει ομάδα να είναι τόσους μήνες απλήρωτη, να μην κάνει ούτε προπόνηση και να παίζει τόσο καλά. Στο πρώτο μέρος να έπρεπε να μας κερδίζει. Του εξήγησα ότι το κλίμα είναι πάρα πολύ καλό ανάμεσά μας. Χαρήκαμε που κάναμε καλό παιχνίδι. Την προηγούμενη ημέρα είχα πάρει τον Πασχαλάκη και του είχα πει πως θα του βάλω γκολ. Για μένα είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας στην Ελλάδα και απορώ πως είναι εκτός Εθνικής».

Η χρονιά στον ΠΑΟΚ ξεκίνησε πολύ καλά για σένα. Τι έγινε στην πορεία και φτάσαμε στον δανεισμό;

«Η χρονιά ήταν πολύ παράξενη. Ξεκίνησα να παίζω και ξαφνικά έμεινα εκτός αποστολής. Δεν είμαι στο μυαλό του κάθε ανθρώπου να ξέρω πως σκέφτεται. Πήγα στην Εθνική και έπαιξα βασικός δύο ματς και μετά όταν γύρισα στον ΠΑΟΚ, δεν έπαιζα ούτε στο Κύπελλο. Φαντάσου πόσο δυνατός πρέπει να είσαι για να παίξεις την μία βδομάδα αντίπαλος με τον Ίσκο και την επόμενη να μην παίρνεις λεπτό ούτε στην Καλαμαριά για το Κύπελλο. Εκεί κατάλαβα ότι θα φύγω. Μπορεί ο προπονητής να θεωρεί ότι άλλοι είναι καλύτεροι, το δέχομαι. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο Μέσι. Έβαλα το κεφάλι κάτω γιατί έχω περάσει άλλα πολύ πιο δύσκολα και αυτά είναι εύκολα. Πιο παλιά είχα μείνει πέντε μήνες έξω και όμως κατάφερα να επιστρέψω. Είμαι από μία χώρα πολύ φτωχή και έχω ζήσει δύσκολες καταστάσεις. Αισθάνομαι ευλογημένος για αυτό γιατί αν ένας άνθρωπος ζήσει κάποια πράγματα στη ζωή πολύ χειρότερα τα άλλα σου φαίνονται εύκολα. Το 1996/97 στην Αλβανία είχαμε εμφύλιο, τώρα είμαι σε μία φάση που είμαι ποδοσφαιριστής και έχω κάποια χρήματα. Μου αρέσει να πηγαίνω στα μέρη που γεννήθηκα και να βλέπω τους ανθρώπους εκεί. Προσπαθώ να τους βοηθάω και όλο αυτό με κάνει καλύτερο άνθρωπο».

Από τους παίκτες του Παναθηναϊκού ποιος θα έλεγες ότι είναι ο πλέον απαραίτητος στην ομάδα;

«Έχει καλούς παίκτες η ομάδα. Εμένα μου αρέσει πολύ ο Λουντ και ο Μουνιέ γιατί έχουν πολύ καλά στοιχεία. Όπως και ο Γιόχανσον και ο Ινσούα. Είχαμε φτιάξει ένα πολύ καλό σύνολο και παίζαμε καλά. Πιστεύω ότι σαν παίκτης και χαρακτήρας αυτός που ξεχώριζε ήταν ο Λουντ. Είναι παίκτης που μπορεί να κάνει πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο».

 

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber
Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News