Καλός ο Κίκο, αλλά θέλει και συμπαράσταση!

Το πλαίσιο της “απομόνωσης” του Κίκο Μακέντα και των στοχοποιημένων συνεργασιών περιλαμβάνεται εσχάτως στην επιθετική τακτική του Λάζλό Μπόλονι ο οποίος επέλεξε τον Ιταλό για να επιτεθεί πάνω στο “βαρύ σασί” της οπισθοφυλακής των αντιπάλων.

Ο Ρουμάνος πόνταρε στην αδιαμφισβήτητη ικανότητα του πρώην άσου της Μαν. Γιουνάιτεντ να τρέξει τέτοιες καταστάσεις, παρότι δεν είναι ο κλασικός στράικερ εντούτοις όμως διαθέτει ποιότητα, ντρίμπλα, τεχνική, ψυχολογία, σαφώς δεν είναι να τον παίρνεις αψήφιστα.

Από το ματς με τον ΠΑΟΚ την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος το τριφύλλι είναι πιο αποτελεσματικό μπροστά αλλά δεν έχει “εκτοξεύσει” κιόλας το πλεονέκτημα του καλού φεγγαριού που διανύει ο Φεντερίκο αφού για μια ακόμα σεζόν παίρνει πολύ λίγα γκολ από τους χαφ.

Η αίσθηση που αποκομίζουμε είναι ότι ο προπονητής βασίζεται περισσότερο στη πεποίθηση ότι θα βρει τον τρόπο ο Ιταλός να “καθαρίσει”, παρά στη σπουδή να βάλει κι άλλους παίκτες στο κόλπο των τελειωμάτων.

Μένει να δούμε πότε οι πράσινοι θα βάλουν τον αντίπαλο μέσα στο τέρμα του με καθαρές μεταβιβάσεις (που δημιουργεί κέρδος χρόνου), χωρίς να βγάλουν “αίμα” στην προσπάθεια να σκοράρουν, μένοντας μακριά από το στρες του “πρέπει να πάρω κεφάλι στο σκορ” το οποίο είναι γαντζωμένο στο σβέρκο τους.

Ο τρόπος που διαχειρίζεται ο Ιταλός τον εαυτό του (δεν του επιτρέπει να απογοητευτεί από την αστοχία, το ντεφορμάρισμα, το “άραγμα” στον πάγκο) είναι απόσταγμα των χιλιομέτρων που έχει διανύσει στο πιο υψηλό επίπεδο αλλά και της συναισθηματικής νοημοσύνης που τον χαρακτηρίζει. Είναι αυτή τη στιγμή ο νο1 παίκτης σου μπροστά αλλά χρειάζεται βοήθεια…

Δημήτρης Στρατής