Καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα

Με τις μεταγραφικές κινήσεις που κάνει η διοίκηση του Παναθηναϊκού σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο, δείχνει έμπρακτα πως και τον προπονητή στηρίζει και κινείται επιθετικά και όχι μοιρολατρικά σε μια κακή χρονιά για την ομάδα.

Οι μεταγραφές σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο, του Ιανουαραίου, δεν είναι χειμερινές. Σαν καλοκαιρινές μοιάζουν τόσο σε ποσότητα, όσο και σε ποιότητα, με βάση τουλάχιστον όσα έχουμε δει μέχρι τώρα.

[ads2]

Θυμίζουν εκείνο το καλοκαίρι πριν 2,5 χρόνια, όταν είχε αναλάβει ο Γιάννης Αναστασίου και μαζί με το Νίκο Νταμπίζα, προσπάθησαν και τελικά κατάφεραν να γεμίσουν το ρόστερ του Παναθηναϊκού με παίκτες – στοιχήματα, ώστε να φτιαχτεί μια ομάδα που θα μπορούσε μέσα σε μια τριετία να χτυπήσει πρωτάθλημα. Πήρε κύπελλο εκείνη την πρώτη χρονιά, αλλά το πρότζεκτ του πρωταθλήματος έμεινε πρότζεκτ – και τελικά ο φετινός αποκλεισμός από το Europa έφερε εξελίξεις, αλλαγή προπονητή, απώλεια εσόδων, τραυμάτισε το πρεστίζ, ξενέρωσε τους οπαδούς και πήγε την ομάδα αρκετά βήματα πίσω.

Πώς αντιμετώπισε ο Γιάννης Αλαφούζος αυτή την «καταστροφή»; Με το επιχειρηματικό μοτο που λέει ότι πρέπει να κινείσαι επιθετικά στην κρίση κι όχι να κρατάς παθητική στάση. Με άλλα λόγια, χωρίς τα ευρωπαϊκά έσοδα, με ένα σωρό πρόστιμα μετά το ντέρμπι που δεν έγινε ποτέ, τα ματς κεκλεισμένων των θυρών και το κλείσιμο της 13 και της 14, θα είχε κάθε «δικαίωμα» να πάρει τα χρήματα από την πώληση Καρέλη και να προσπαθήσει με αυτά να βουλώσει τρύπες. Αντιθέτως, ο Πρόεδρος της ομάδας επέλεξε να τα ρίξει αυτά τα χρήματα και ακόμα περισσότερα για να ενισχύσει την ομάδα και να δώσει περισσότερα όπλα στον νέο προπονητή για να κάνει τη δουλειά του. Όχι με στόχο το φετινό πρωτάθλημα, αλλά το κύπελλο και την πρώτη θέση στα play-offs. Κυρίως όμως, με στόχο να δουλευτεί μέχρι το καλοκαίρι η ομάδα όσο καλύτερα γίνεται, ώστε να προσπαθήσει να ανέβει επίπεδο μετά το καλοκαίρι. Τόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα, όσο και στην Ευρώπη.

Τι μας δείχνουν όλες αυτές οι κινήσεις από τη διοίκηση της ομάδας; Πρώτον, ότι στηρίζει έμπρακτα την ομάδα, αν βάλουμε κάτω τις πολλές και δαπανηρές κινήσεις που έγιναν τόσο το καλοκαίρι (Εσιέν, Σάντσεθ, Τελάντερ, Καλτσάς, Βέμερ, Λουντ), όσο και τώρα. Δεύτερον, ότι όπως στήριξε τον Γιάννη Αναστασίου (με εξαίρεση το περσινό καλοκαίρι με τις ελάχιστες προσθήκες) στηρίζει έμπρακτα και τον νέο προπονητή: το «σε πιστεύω» δεν μπορεί να είναι μια γενική κουβέντα χωρίς αντίκρυσμα. Πρέπει να συνοδεύεται από πράξεις. Και τέτοιου είδους πράξεις, είναι οι μεταγραφές κατά τις οποίες ακούς τα «θέλω» του προπονητή, κάνεις πραγματικότητα τις εισηγήσεις του, τον ρωτάς για παίκτες που έχεις δει ή που έχεις διαλέξει πριν έρθει και προσπαθείς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς τηρουμένων των αναλογιών. Αν εκείνος καταφέρει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, να εντάξει τους νέους παίκτες στη νοοτροπία της ομάδας, να ομορφύνει το παιχνίδι, να ξαναφέρει στο γήπεδο κόσμο που το είχε «κόψει» και να πετύχει τους στόχους που έχουν απομείνει, τότε σημαίνει ότι οι επενδύσεις έπιασαν τόπο και ότι είναι σωστή η επιλογή του Αντ΄ρεα Στραματσόνι. Παράλληλα με όλα αυτά, αν οι παίκτες που εισηγήθηκε και ήρθαν αποδειχθούν καλές περιπτώσεις, έχει ένα ακόμα «plus» – ήδη ο Μέστο έχει δείξει πολύ καλή περίπτωση, τα πρώτα δείγματα γραφής του Εβαντζελίστα είναι άκρως ενθαρρυντικά και περιμένουμε να δούμε και τους υπόλοιπους (Μαμούτε – Μολέντο).

Υ.Γ 1. Ό,τι και να κάνει κανείς μεταγραφικά ή αγωνιστικά, με την τύχη, την ατυχία ή τον Θεό δεν τα έβαλε κανείς… Δυο τραυματισμοί από το πουθενά στον Πλατανιά, κέντρο άμυνας που έχει μείνει χωρίς κεντρικούς αμυντικούς, γκαντεμιές που έχουν ξεκινήσει από το καλοκαίρι (τραυματισμοί και τιμωρίες για Εσιέν, Σάντσεθ, Τελάντερ, Βέμερ) και συνεχίζονται και τώρα (έξω Σάντσεθ, Μπουμάλ και Τελάντερ, Μπεργκ με προβλήματα, Κουτρουμπής τιμωρημένος). Αν δεν καταφέρει να είναι σύντομα πλήρης η ομάδα ή σχεδόν πλήρης, τότε δεν θα μπορούμε να την κρίνουμε χωρίς να την αδικήσουμε. Και δεν θα μπορεί να κάνει τη δουλειά που έχει στο μυαλό του ο προπονητής, όταν του λείπουν συνέχεια παίκτες 11δάτοι.

Υ.Γ. 2: Είναι ωραία η προσμονή του Σεμπάστιαν Λέτο, ακόμα κι αν πέρασαν τα χρόνια, ακόμα κι αν δεν είναι κανείς σίγουρος σε τι κατάσταση είναι τα πόδια του. Είναι επίσης ωραία όλη αυτή η αλλαγή κλίματος, όλη αυτή η λατρεία των οπαδών που «ανάγκασε» τη διοίκηση να ασχοληθεί πολύ ζεστά με την περίπτωση του Αργεντινού. Θα δούμε πώς θα κυλήσει αυτή η ιστορία και αν καταλήξει θετικά, θα έχουμε πολλά ωραία πράγματα να πούμε και – ίσως – να δούμε.

sportit.gr