Η έλλειψη ομοιογένειας και το... πολιτισμικό σοκ του Πογιάτος

Ο Τσαβι Ρόκα έφερε στο Κορωπί (τηρουμένων των αναλογιών) ορισμένα ηχηρά ονόματα όμως ο Ντάνι Πογιάτος τον εκθέτει παρουσιάζοντας κάθε φορά φορά μια κακοστημένη ομάδα.

Το τριφύλλι έχει παίκτες ικανούς στη προσωπική φάση (μην κοιτάτε που ακόμα δεν έχουν ρυθμό και περιφέρονται σαν τις άδικες κατάρες στο χορτάρι) κι ο προπονητής πρέπει να μοιράσει σωστά τη πίτα των συμμετοχών διατηρώντας χαρούμενο αρκετό κόσμο. Εκεί είναι που το χάνει ο κόουτς ο οποίος παρουσιάζεται χαμένος σε ένα δικό του κόσμο, έχοντας βιώσει 100% πολιτισμικό σοκ από την πίεση που του ασκείται.

Η ομάδα δεν δείχνει το παραμικρό σημάδι προόδου, δεν είναι σύνολο ούτε ενστίκτου, ούτε ρυθμού. Στην άμυνα οι πράσινοι έχουν να ανέβουν βουνό (οι συνεργασίες στα μετόπισθεν βρίσκονται ακόμα σε κακό επίπεδο) κι από εκεί χάνουν το περισσότερο αίμα.

Αν δεν δέσουν πίσω και δεν ανεβάσουν ρυθμούς τρεξιμάτων τίποτα ενθαρρυντικό δεν πρόκειται να γίνει. Θεωρούμε τον Παναθηναϊκό “φορτωμένο” μεσοεπιθετικά αλλά πιστεύουμε ότι θα δυσκολευτεί να βρει ισορροπία παρότι φέτος διαθέτει περισσότερο firepower με πιστοποιημένους σκόρερ και δημιουργούς που πρόσθεσε στο ρόστερ.

Πόσο καλύτερη είναι αυτή η ομάδα από το σύνολο που διαλύθηκε πέρσι από τον Άρη και τον ΟΦΗ;

Ενας Μακέντα δεν φτάνει για να σε ξελασπώσει… Πέρσι ο Δώνης πόνταρε στην ομοιογένεια, φέτος δεν φτάνει που για μια ακόμα σεζόν είχαμε ράβε-ξήλωνε, αλλά βλέπουμε ότι και παιδιά που είναι μήνες στο Κορωπί (Καρλίτος, Αγιούμπ) δεν έχουν καν εγκλιματιστεί.

Δημήτρης Στρατής