Η ακαδημία, τα συμβόλαια κι άλλη μια... χαμένη (;) φουρνιά

Η αλήθεια είναι πως ο Ντάνι Πογιάτος έδωσε ευκαιρίες σε νεαρούς Έλληνες παίκτες ασχέτως αν ο Τσάβι Ρόκα δεν έδειχνε να ενθουσιάζεται με το γηγενές στοιχείο, αρκεί να δούμε τις μεταγραφικές του αναζητήσεις. Το θέμα είναι ο Παναθηναϊκός -σε σεζόν που πρωταθλητισμό δεν κάνει -να στηρίξει το γηγενές στοιχείο.

Το καλοκαίρι του ’22 τελειώνουν τα συμβόλαια Ζαγαρίτη, Σερπέζη, Αλεξανδόπουλου και του Εμμανουηλίδη, που η εξέλιξη του έχει γίνει σημαντικός στόχος της διοίκησης. Αυτά τα παιδιά έδειχναν έτοιμα από την πρώτη σεζόν του Γιώργου Δώνη να πάρουν ευκαιρίες και να γεμίσουν το ρόστερ, να ξεκινήσουν αρχικά σαν λύσεις πάγκου κι όποιος άρπαζε την ευκαιρία να έμπαινε στην 11άδα.

Στο εξωτερικό οι ομάδες που επενδύουν στις Ακαδημίες φροντίζουν τα παιδιά που εμφανίζουν στο γήπεδο να τα έχουν “δέσει” με μακροχρόνια συμβόλαια, πρώτα εξασφαλίζονται και στη συνέχεια, δίνουν ευκαιρίες.

Αυτήν την εποχή ανάγκη έχουν τα παιδιά τον σύλλογο, γνωρίζουν πως μπορεί να τους δώσει την ευκαιρία να κάνουν βήμα παραπάνω, όταν όμως αυτό γίνει, το μικρό συμβόλαιο θα τους φέρει άμεσα σε σκέψεις να ορίσουν μόνοι την τύχη της καριέρας τους, δίχως να έχουν ανάγκη τον Παναθηναϊκό.

Χρόνια βλέπουμε το ίδιο έργο, κάποια παιδιά να κάνουν το ξεπέταγμα και μετά ο σύλλογος να τα χάνει τζάμπα και βερεσέ. Περιμένουμε τις αξιολογήσεις του καινούργιου προπονητή και του τεχνικού διευθυντή για να καταλάβουμε πως θα τσουλήσει το έργο με ακόμα μία χαρισματική φουρνιά πιτσιρικάδων που όμως δεν έπαιξε/στηρίχτηκε όσο έπρεπε.

Δημήτρης Στρατής