Γκιστ: «Εκστασιάζομαι στο ΟΑΚΑ»

Πάει ΝΒΑ ο Γκιστ;

Ο Τζέιμς Γκιστ τονίζει στο SDNA πως ανατριχιάζει με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αναφέρεται στα buzzer beater και τη διαιτησία των τελικών και εξηγεί γιατί ο Γιώργος Παπαγιάννης τον… μίσησε!

Πώς είναι να χάνεις το πρωτάθλημα με δύο buzzer beater; Ήταν καλή ή κακή η διαιτησία των τελικών; Στη σύγκριση Διαμαντίδης – Σπανούλης ποιος υπερέχει; Τι κάνει λάθος ο Παναθηναϊκός και απουσιάζει από τα Final Four τα τελευταία χρόνια; Ποια είναι η καλύτερη έδρα της Ευρώπης; Ο Γκιστ δίνει τις απαντήσεις στο sdna.gr

[ads2]

Ο Αμερικανός παίκτης του «τριφυλλιού», προσπαθεί να ερμηνεύσει τις σερί απουσίες που έχει πάρει ο έξι φορές πρωταθλητής Ευρώπης στα Final Four της Euroleague, εστιάζει στα καλάθια του Βασίλη Σπανούλη και τις «πράσινες» άμυνες στους τελικούς και επισημαίνει πως το «όνειρο του ΝΒΑ» συνεχίζει να υπάρχει στο μυαλό του.

Επιπλέον, σχολιάζει το «Γκιστ Γκιστ Γκιστ» που φωνάζουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ και «βγάζει το καπέλο» στην προσπάθεια του Γιώργου Παπαγιάννη.

– Πώς είναι το καλοκαίρι όταν έχεις χάσει το πρωτάθλημα με δύο buzzer beater;

«Δύσκολο. Είναι μια από τις πιο επικές σειρές και συναρπαστικές σειρές που έχω παίξει, παρότι χάσαμε. Νιώθω ότι ο κόσμος θα μιλάει για αυτά τα παιχνίδια για χρόνια. Ήταν το φινάλε του Διαμαντίδη και θέλαμε να τελειώσουμε με τον τίτλο. Ο τρόπος που συνέβη μας πλήγωσε. Σε κάθε κατοχή που είχαμε, είχαμε και την ευκαιρία να κερδίσουμε. Σε κάθε παιχνίδι είχαμε την ευκαιρία να κερδίσουμε. Αυτό το ένα σουτ, η μία κατοχή, μας σκότωσε, αλλά έτσι είναι το μπάσκετ. Ως παίκτης πρέπει να το σέβεσαι αυτό. Μπορεί να εκνευριστείς παροδικά, αλλά παράλληλα να σε κάνει να θέλεις να δουλέψεις πιο σκληρά. Δεν θέλεις να ξανανιώσεις έτσι. Αν είσαι καλός παίκτης, με νοοτροπία νικητή, το χρησιμοποιείς αυτό ως κίνητρο. Ό,τι κάνεις, όσο ιδρώτα χύνεις, το κάνεις για αυτό το συναίσθημα που είχες στο τέλος της σεζόν και δεν θες να επαναληφθεί. Για να σιγουρευτείς ότι την επόμενη φορά, τα πράγματα θα είναι 100 φορές καλύτερα».

– Έκανες καλή δουλειά κόντρα στον Σπανούλη στις τελευταίες άμυνες του τέταρτου τελικού. Μετανιώνεις που δεν πήγες πάνω του στην τελευταία φάση του αγώνα; 

«Το σκέφτηκα, αλλά μετά το παιχνίδι. Δεν το σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή γιατί όπως πήγαινε το παιχνίδι είχαμε το μομέντουμ. Μετά το χάναμε, μετά είχαμε το προβάδισμα και έκαναν ένα come back. Προσπάθησα να τους μαρκάρω όλους. Προσπάθησα να κάνω τα πάντα για να τους σταματήσω όλους. Δεν ήθελα να χάσω αυτό το ματς. Σκεφτόμασταν να κάνουμε φάουλ νομίζω. Νομίζω ότι εγώ είχα τον Χάκετ, ο καθένας είχε τον παίκτη του και έμειναν ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης. Και σκέφτομαι να πάω πάνω του, αλλά να πάω νωρίς και να αφήσω ελεύθερο τον Χάκετ; Αν ο Σπανούλης πασάρει την μπάλα; Και τα έβαζαν όλα! Ο Αγραβάνης έβαλε από τη μία πλευρά στην άλλη με ταμπλό, ο Μάντζαρης έβαλε τρίποντο στην εκπνοή. Και εμπιστεύομαι τον Μήτσο στην άμυνά του και σε όλα. Μπορεί κάποιοι να λένε ότι δεν το έχει πια, αλλά ο Μήτσος έχει ακόμα την ενέργεια, τη μαχητικότητα. Δεν περίμενα ότι ο Σπανούλης θα σούταρε από εκεί. Αν ντρίμπλαρε ή προσπαθούσε να επιτεθεί προς το καλάθι θα πήγαινα αυτόματα, αλλά δεν περίμενα ότι θα έκανε αυτό το σουτ. Μετά το παιχνίδι, μόλις πήγα στα αποδυτήρια σκεφτόμουν συνέχεια τι θα γινόταν αν πήγαινα πάνω του. Ίσως να αστοχούσε, ίσως να πάσαρε, ίσως να έκλεβα, ίσως να αστοχούσε ο Χάκετ».

– Αλλά μπορεί και να σκόραρε.

«Ναι, ίσως και πάλι να ευστοχούσε. Ποτέ δεν ξέρεις. Αλλά το το συναίσθημα που είχα ήταν αν θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα. Ποτέ δεν ξέρεις».

– Το έκανε και στο προηγούμενο ματς ο Σπανούλης.

«Ο στόχος μου ήταν να είμαι πάνω στον Σπανούλη στο τέλος. Στο προηγούμενο αγώνα στο ΟΑΚΑ βγήκα με φάουλ, δεν μπόρεσα να τον μαρκάρω και έβαλε το τρίποντο. Ήμουν σκασμένος γιατί είχα φάουλ, μονολογούσα ότι θα είχαμε κερδίσει αυτό το παιχνίδι, ότι μπορεί να μην ευστοχούσε, αλλά ποιος ξέρει. Εγώ σε εκείνο το σημείο νόμιζα ότι το είχαμε το ματς. Είχαμε προβάδισμα δύο πόντων. Και πριν τη δεύτερη παράταση ήταν ο Διαμαντίδης στη γωνία στεναχωρημένος και έλεγε ότι δεν ήταν δίκαιο. Κάναμε ό,τι έπρεπε να κάνουμε και μετά… μπαμ βάζουν ένα τρίποντο, ή μπαμ παίρνουν μια κατοχή και ξανά παράταση και μπαμ κερδίζουν στη δεύτερη παράταση. Πριν αρχίσει η δεύτερη παράταση είπα στον Μήτσο ανεξάρτητα από το τελικό σκορ, ότι ζούμε ένα φοβερό παιχνίδι. Άμυνα, άμυνα, κατοχή, κατοχή, καλάθι, καλάθι. Τα δίνουμε όλα, τα δίνουν όλα. Αυτό είναι το μπάσκετ, ας ζήσουμε τη στιγμή».

– ΄Εγινε μεγάλη συζήτηση για τη διαιτησία στους τελικούς.

«Ξαναλέω, εμείς είμαστε παίκτες. Για τη διαιτησία, για τα σφυρίγματα πρέπει να διαμαρτύρονται η διοίκηση και οι προπονητές. Οι παίκτες δεν πρέπει να διαμαρτύρονται, ανεξάρτητα από το πόσο κακό είναι το σφύριγμα, γιατί χαλάς το μυαλό σου. Κοιτάς τον διαιτητή διαμαρτυρόμενος, ενώ παράλληλα το παιχνίδι συνεχίζεται και είσαι 4-5 πόντους πίσω γιατί εσύ διαμαρτύρεσαι για τον διαιτητή. Άσε τον διαιτητή ήσυχο. Παίξε μπάσκετ. Νομίζω ότι οι διαιτητές σέβονται περισσότερο έναν παίκτη που δεν διαμαρτύρεται για κάθε σφύριγμα. Οι διαιτητές είναι άνθρωποι, κάνουν λάθη».

– Αποτέλεσε θέμα στα αποδυτήρια η τελευταία φάση του δεύτερου αγώνα με τον Σπανούλη;

«Βήματα ή όχι είναι δύσκολο σουτ. Ανεξάρτητα από το αν έκανε ή όχι βήματα, έπρεπε εμείς να ήμασταν σε αυτή τη θέση. Δεν έπρεπε να φέρουμε τους εαυτούς μας εκεί. Η δική μου φιλοσοφία είναι ότι έπρεπε να κρατήσουμε τη διαφορά στους 5-6 πόντους ώστε ακόμα και αν το βάλει ο Σπανούλης να μην έχει σημασία. Έτσι, αν ο διαιτητής πάρει μια λάθος απόφαση δε θα έπαιζε ρόλο. Όταν πρέπει να κερδίσεις, κερδίζεις. Αν χάσεις την ευκαιρία, θα γυρίσει και θα σε δαγκώσει. Έπρεπε να κερδίσουμε το δεύτερο ματς. Ένα ριμπάουντ, ένα κλέψιμο, ένα μπλοκ και το σουτ αυτό δεν θα έκρινε τίποτα. Δεν σκέφτομαι ποτέ τους διαιτητές και δεν τους ρίχνω την ευθύνη. Οι διαιτητές δεν βάζουν την μπάλα στο καλάθι. Εσύ το βάζεις. Όταν σούταρε ο Λοτζέσκι από τη γωνία, δεν το έβαλε ο διαιτητής. Δεν πάσαρε ο διαιτητής. Ξέρω καλά ότι μπορούν να επιβάλλουν τα σφυρίγματα, αλλά είμαι πάντα της άποψης, όχι τώρα, ότι το παιχνίδι είναι στα χέρια των παικτών. Αν σκεφτώ οτιδήποτε άλλο θα χάσω τον προσανατολισμό μου».

– Είναι η ελληνική νοοτροπία;

«Δεν είναι μόνο ελληνική. Είναι σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει και στην Αμερική. Είναι στο μπάσκετ, στον αθλητισμό γενικά. Όταν δεν αρέσει σε έναν παίκτη, σε έναν προπονητή, σε κάποιον ένα σφύριγμα, είναι η ανθρώπινη φύση να αντιδράσει. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, είναι σε όλο τον κόσμο».

– Το δίλημμα στην Ελλάδα είναι: Διαμαντίδης ή Σπανούλης. Πριν μίλησες για τη νέα εποχή, του Σπανούλη.

«Ο Διαμαντίδης αποσύρθηκε. Θα είναι πάντα θρύλος. Θα είναι πάντα γνωστός ως ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία».

– Αλλά αν μπορούσες να τους συγκρίνεις…

«Δεν μπορείς. Είναι δύο διαφορετικοί παίκτες».

– Γιατί;

«Στον έναν αρέσει να σκοράρει, στον άλλο όχι. Ο Σπανούλης σκοράρει 20 πόντους. Για να παίξει ο Ολυμπιακός καλά, πρέπει να παίξει ο Σπανούλης καλά. Πρέπει να έχει καλή βραδιά σκοραρίσματος. Δεν μπορεί να βάλει 3 πόντους και ο Ολυμπιακός να κερδίσει. Ο Διαμαντίδης μπορεί να βάλει 3 πόντους και εμείς να κερδίσουμε με 20. Γιατί αυτή την επίδραση έχει στο παιχνίδι. Είναι δύο διαφορετικοί παίκτες, επηρεάζουν το παιχνίδι διαφορετικά. Άρα δεν μπορείς να τους συγκρίνεις. Παίζουν και σε διαφορετικές θέσεις. Και οι δύο χρειάζονται την μπάλα, αλλά, παίζουν σε διαφορετική θέση».

– Αλλά αν είχες την ευκαιρία να πάρεις έναν από τους δύο;

«Εξαρτάται από το ποιον άλλο θέλω στην ομάδα. Πρέπει να αποφασίσω ποιον θέλω γύρω του. Δεν μπορώ έτσι να πω ποιον θέλω στην ομάδα. Όποιον και να πάρεις θα έχεις έτσι κι αλλιώς καλό αποτέλεσμα. Ο Σπανούλης έχει πρωταθλήματα, ο Διαμαντίδης έχει πρωταθλήματα. Ο Σπανούλης ήταν MVP, ο Διαμαντίδης ήταν MVP. Είναι σαν να παίρνεις ένα κομμάτι πεπερόνι και ένα κομμάτι τυρί. Σου αρέσει το πεπερόνι, σου αρέσει και το τυρί. Ναι αλλά σε όλους αρέσει η πίτσα. Δεν μπορείς να διαλέξεις! Είναι θέμα τι μπάσκετ θέλεις να παίξεις. Είναι τρομεροί παίκτες και δεν θα κάνεις λάθος, όποιον και αν διαλέξεις».

– Ίδια ερώτηση για το ΝΒΑ. Λεμπρόν ή Κάρι;

«Εγώ θα έπαιρνα τον Λεμπρόν. Ο Κάρι μπορεί να κάνει πολλά, αλλά ο Λεμπρόν μπορεί να τα κάνει καλύτερα. Ο Κάρι είναι φοβερός σουτέρ. Ένας από τους καλύτερους που έχουν παίξει στο ΝΒΑ. Αλλά αν μιλάς για impact στο παιχνίδι… Έχω δει τον Λεμπρόν να ωριμάζει… Δύο χρόνια πριν από εμένα στο high school. Θυμάμαι να τον βλέπω στα 16 του τότε που όλοι έλεγαν ότι θα γίνει ο Μάικλ Τζόρνταν. Όλοι έλεγαν ότι θα γίνει ο καλύτερος παίκτης από τότε που ήταν 16 ετών. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να είσαι έτσι. Πόσο δύσκολο είναι να το χειριστείς ως παιδί. Και να γίνει αυτός που είναι τώρα. Από το πρώτο άρθρο που βγήκε για τον Λεμπρόν όταν ήταν στο high school μέχρι το πώς δείχνει τώρα ως παίκτης, ως ηγέτης, αυτές οι εμφανίσεις στους τελικούς είναι από τις καλύτερες all around εμφανίσεις όλων των εποχών στο ΝΒΑ».

– Καλύτερες και από τον Τζόρνταν;

«Είναι διαφορετικό γιατί ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο καλύτερος παίκτης στην εποχή του. Είναι διαφορετική εποχή τώρα, διαφορετική γενιά παικτών. Στη δική του εποχή κανείς δεν ήταν καλύτερος. Κανείς δεν ήταν καλύτερος και από τον Κόμπι, όταν ο Κόμπι ήταν στα καλύτερά του».

– Αν τους βάλουμε να παίξουν μονό;

«Θα έλεγα Τζόρνταν. Αν όμως μιλήσουμε για ομάδες, τι έχεις πετύχει στο ΝΒΑ, έχουν υπάρξει ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Τζέρι Γουέστ, Μπιλ Ράσελ, Γουίλτ Τσάμπερλεϊν, Μάτζικ Τζόνσον, Κόμπι Μπράιαντ, Λεμπρόν Τζέιμς, Στεφ Κάρι, Κέβιν Ντουράντ, Τόνι Πάρκερ, Τιμ Ντάνκαν έχουν πάρει πρωταθλήματα. Αλλά αν πάρεις εμφανίσεις, ο Λεμπρόν έκανε κάτι μοναδικό φέτος. Αν είδατε τους τελικούς, γίνατε μάρτυρες ιστορίας. Θα μιλάμε για χρόνια για αυτό. Ήταν πρώτος σε όλες τις κατηγορίες. Δεν έχει ξαναγίνει. Ήταν πρώτος σε κάθε θέση, σε κάθε στατιστική κατηγορία απέναντι σε όλους που έχουν παίξει στους τελικούς.

Ο Στεφ Κάρι δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Ο Κέβιν Ντουράντ δεν μπορεί να το κάνει. Ο Τζόρνταν δεν το έκανε, ο Κόμπι δεν το έκανε. Δεν λέω ότι είναι καλύτερός τους, αλλά λέω ότι αυτή η εμφάνιση είναι από τις καλύτερες ever. Ο Τζόρνταν έβαλε 63 άρρωστος, όλοι έλεγαν ότι ήταν άρρωστος. Ήταν φοβερή εμφάνιση, που θα θυμούνται όλοι. Ο Κόμπι έβαλε 81 και αν κάποιος το είδε ήταν φοβερή εμφάνιση. Ιστορία! Κανείς δεν το έχει κάνει.

Ο Τσάμπερλεϊν έβαλε 100. Σαν all around νομίζω ότι ο Λεμπρόν είναι ο καλύτερος. Κάποιος που παίζει άμυνα, επίθεση, δεν κοιτάει μόνο να σκοράρει αλλά και να πασάρει. Και είναι ηγέτης. Υπάρχουν κάποιοι που τα κάνουν όλα αυτά, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να είναι ηγέτες. Ο Λεμπρόν θέλει να το κάνει και το έκανε μόνος του. Είπε ότι θα πάρει πρωτάθλημα στο Κλίβελαντ και το έκανε. Ποιος μπορεί να το πει και μετά να το κάνει κιόλας; Και να διασφαλίσει ότι χάρη σε αυτόν θα συμβεί».

– Τι έχει κάνει λάθος ο Παναθηναϊκός και δεν έχει παίξει στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα τα τελευταία πέντε χρόνια;

«Δεν είναι εύκολο».

– Πριν το 2012 γιατί πήγαινε;

«Πριν έπαιρναν το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ. Είναι δύσκολο να πας στο φάιναλ φορ χωρίς πλεονέκτημα έδρας. Ειδικά αν έχεις έδρα σαν τη δική μας. Έρχεσαι στο ΟΑΚΑ σαν αντίπαλος και ξέρεις ότι το πιθανότερο είναι να χάσεις. Και αν έχεις την ευκαιρία να παίξεις τρία παιχνίδια στην έδρα σου σε best of five, τότε αυτό είναι σπουδαίο. Την πρώτη μου σεζόν χάσαμε από την Μπαρτσελόνα. Κερδίσαμε το δεύτερο παιχνίδι, το τρίτο και χάσαμε το τέταρτο.

Και χρειάστηκε να πάμε στη Βαρκελώνη για το πέμπτο ματς και το χάσαμε. Όλοι λένε και εγώ το πιστεύω ότι αυτός ο τίτλος θα έπρεπε να είναι δικός μας. Νομίζω ότι έπρεπε να πάρουμε την Ευρωλίγκα εκείνη τη χρονιά και αξίζαμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα. Νικήσαμε 3-0 τον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός κέρδισε την Ευρωλίγκα εκείνη τη σεζόν. Και είχαμε παίξει κόντρα στις άλλες ομάδες που πήγαν στο φάιναλ φορ και τις είχαμε νικήσει. Την επόμενη σεζόν αντιμετωπίσαμε την ΤΣΣΚΑ. Χάσαμε τα δύο πρώτα ματς, ο Πεδουλάκης απολύθηκε και είχαμε ως κόουτς τον Αλβέρτη. Κερδίσαμε δύο ματς στο ΟΑΚΑ και πήγαμε για το πέμπτο στη Μόσχα και χάσαμε. Άλλη μια χρονιά που θα μπορούσαμε να έχουμε πάει στο φάιναλ φορ.

Ίσως αν είχαμε το πλεονέκτημα της έδρας. Πέρυσι είχαμε τον Ιβάνοβιτς. Χάσαμε δύο ματς στη Μόσχα και πήραμε το τρίτο ματς εδώ. Αλλά πάλι δεν είχαμε το πλεονέκτημα έδρας. Αν ξεκινάμε τα πλέι οφ με δύο ματς στην έδρας μας, έχουμε την πιθανότητα να κάνουμε κάτι μεγάλο. Είναι δύσκολο να πας στο φάιναλ φορ χωρίς πλεονέκτημα έδρας. Κάθε ομάδα φέτος στο φάιναλ φορ είχε το πλεονέκτημα της έδρας. Ήταν τυχαίο; Και τα προηγούμενα χρόνια το ίδιο. Είναι μεγάλο κλειδί. Στεναχωρήθηκα όταν χάσαμε από την Εφές στο τελευταίο ματς του Top 16. Γιατί αν νικούσαμε θα παίζαμε με την Μπαρτσελόνα στην έδρα μας. Αντί να παίξουμε με τη Λαμποράλ. Το αβαντάζ έδρας πρέπει να είναι ο στόχος μας αν θέλουμε να πάμε στο φάιναλ φορ και να κατακτήσουμε την Ευρωλίγκα».

– Σας έλειψε ο Στέφαν Λάσμε ή ένας σέντερ τέτοιου τύπου; Τη νέα σεζόν θα υπάρχει στο ρόστερ…

«Το μπάσκετ αλλάζει. Δεν βλέπεις πια τόσο ψηλούς σέντερ. Έχουν γίνει τα πράγματα πιο αθλητικά τώρα. Τα γκαρντ είναι γρήγορα και οι μεγάλοι ψηλοί γίνονται μικρότεροι».

– Ναι αλλά αυτή τη σεζόν είχατε τρεις μεγάλους ψηλούς. Ραντούλιτσα, Κούζμιτς και Παπαγιάννη.

«Ήταν διαφορετικό, δύσκολο. Δείτε τη σεζόν, πώς πήγαμε. Δεν λέω ότι αποτύχαμε γιατί είχαμε μεγάλα κορμιά. Είναι η πρώτη φορά που έπαιξα σε ομάδα που είχε τέτοιο μέγεθος. Είναι καλό να αισθάνεσαι ότι έχεις μέγεθος».

– Αλλά στο τέλος της σεζόν, εσύ έπαιξες σέντερ!

«Είναι τρελό, ε; Είναι τρελό. Εγώ είμαι διατεθειμένος να κάνω ό,τι θα βοηθήσει την ομάδα να κερδίσει. Οτιδήποτε θα κάνει την ομάδα καλύτερη. Σε αυτή την περίπτωση κάτι τέτοιο έγινε. Χάσαμε τον προπονητή μας, τον Τζόρτζεβιτς, χάσαμε τον Πάβλοβιτς, τον Κούζμιτς, τον Γιάνκοβιτς, τον Παπαγιάννη. Τέσσερις πέντε παίκτες μαζί και ο προπονητής. Αυτό αφαιρεί όπλα από τη φαρέτρα μας. Με κάλεσε ο Πεδουλάκης και μου είπε αυτό είναι που θέλω να κάνεις. Πρέπει να το κάνεις γιατί δεν έχουμε άλλο τρόπο. Μπορούμε να κερδίσουμε τον Κολοσσό έτσι όπως είμαστε τώρα, μπορούμε τον Άρη, αλλά όχι τον Ολυμπιακό. Οπότε πρέπει εσύ να κάνεις αυτό, ανεξάρτητα από το αν πρέπει να παίξεις 40 λεπτά».

– Στην παράταση του τέταρτου τελικού έδειξες εξαντλημένος και ζήτησες αλλαγή…

«Χρειαζόμουν ανάσα μιας κατοχής. Μόνο μια κατοχή. Σκεφτόμουν, ας πετάξει κάποιος την μπάλα έξω, να γίνει κάτι. Δώστε μου 30 δευτερόλεπτα, απλά 30 δευτερόλεπτα. Σε αυτά τα παιχνίδια πρέπει να τα δίνεις όλα. Και όπως είπα, ο προπονητής μού είπε ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή. Στην πραγματικότητα δεν είχαμε αυτό που χρειαζόταν για να κερδίσουμε τον Ολυμπιακό. Ακόμα και έτσι δείτε πόσο κοντά φτάσαμε. Με έξι-επτά παίκτες!».

– Άρα το κλειδί των τελικών ίσως και να ήταν το βάθος του πάγκου; 

«Θα βοηθούσε, να έχεις περισσότερους παίκτες στο rotation, πεπειραμένους που να ξέρουν τι να κάνουν ειδικά κόντρα σε ομάδα όπως ο Ολυμπιακός. Αλλά αν είχαμε μεγαλύτερο πάγκο, μπορεί και τότε να μη κερδίζαμε. Βοηθάει, όμως, να έχεις περισσότερους ανθρώπους να καταλαβαίνουν. Οι μικροί δεν καταλαβαίνουν το ίδιο με τους μεγαλύτερους, τους πιο πεπειραμένους. Αλλά ακόμα και έτσι, με τον Παπαγιάννη, τον Φελντίν που έπαιξε τρομερό μπάσκετ, τον Χαραλαμπόπουλος που έπαιξε εκπληκτικά και μας έδωσε φλόγα όταν δεν μας είχε μείνει τίποτα. Ήταν σπουδαίο για το ελληνικό μπάσκετ. Να πατούν γερά Χαραλαμπόπουλος και Παπαγιάννης, ο Αγραβάνης από τον Ολυμπιακό. Γιατί αυτοί είναι το next big thing της Ελλάδας. Μετά τον Διαμαντίδη, τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη, αυτοί είναι οι επόμενοι.

Η εμφάνισή τους στους τελικούς, λοιπόν, ήταν τεράστια. Αλλά οι απαιτήσεις ήταν μεγάλες. Είναι 19 ετών και απαιτούμε να παίξουν τέλεια για να πάρουμε το πρωτάθλημα; Όχι! Πρέπει να έχεις τύπους σαν εμένα, τον Διαμαντίδη, τον Καλάθη, τον Πρίντεζη, τον Λοζέτσκι, τον Σπανούλη. Αυτοί πρέπει να καθαρίσουν το πρωτάθλημα. Οι νέοι πρέπει να φέρουν ενέργεια. Να βοηθήσουν όταν είμαστε κουρασμένοι».

– Μίλησες για τον Παπαγιάννη. Περίμενες τη θέση που πήρε πριν από λίγες μέρες στο ντραφτ;

«Ναι, σίγουρα. Πώς να μην είναι lottery pick; Είναι 18 χρονών με απίστευτη άνοδο. Αν ως τζένεραλ μάνατζερ κοιτάς να χτίσεις την ομάδα σου για τα επόμενα 3-4 χρόνια και αν αποφασίσεις ότι αυτή η σεζόν δεν είναι τόσο σημαντική, αλλά θέλεις να ξαναχτίσεις, να φτιάξεις κάτι πιο δυνατό τα επόμενα χρόνια, αυτόν τον τύπο παίκτη παίρνεις για να είναι ο ψηλός σου. Γιατί θα μάθει, θα γίνει καλύτερος, πιο δυνατός, πιο πεπειραμένος και τα πράγματα που έχει δεν μπορείς να τα διδάξεις. Δεν μπορείς να διδάξεις κάποιον να πηδήξει ψηλά. Δεν μπορείς να του δείχνεις πώς να μπλοκάρει, να καρφώνει. Πρέπει να το έχει αυτό».

– Είχες καμία επαφή μαζί του τις τελευταίες μέρες;

«Ναι, του μίλησα, του έδωσα συγχαρητήρια και του είπα ότι πρέπει να ξεκινήσει τη δουλειά».

– Τι τον συμβούλευες κατά τη διάρκεια της σεζόν.

«Υπήρχαν στιγμές που ο Big George μάς μίσησε. Που μίσησε εμένα. Γιατί ήθελα τόσα πολλά από αυτόν. Ήμουν από πάνω του. Κάθε φορά που έκανε κάτι λάθος ή έδειχνε μια αδυναμία, ήθελα να το εκμεταλλευτώ και να το διορθώσει. Στην αρχή της σεζόν μου είπε ότι ήθελε να είναι Νο.1 στο ντραφτ. “Θέλω να πάω στο ΝΒΑ και να είμαι Νο.1 επιλογή στο ντραφτ, πώς θα το κάνω”. Κι εγώ του είπα, αν θέλεις να κάνεις αυτό πρέπει να δουλέψεις σκληρά. Αυτό είναι το Νο.1 και το Νο.2. Γιατί μπορεί να λέω ότι θέλω να γίνω Νο.1, αλλά θα θέλω να δουλέψω σκληρά, τόσο σκληρά ώστε να γίνω Νο.1;

Θα δουλέψω για να είμαι στους τοπ του ντραφτ; Μόνο 60 καλούνται στο ΝΒΑ εκείνη τη βραδιά. Πάνω από 100 έχασαν το όνειρό τους και περιμένουν να δουν τώρα τι θα γίνει. Οπότε για να είσαι σε αυτή τη θέση πρέπει να δουλεύεις σκληρά κάθε μέρα. Πρέπει να το θέλεις περισσότερο από τον καθένα, γιατί για να είσαι ένα από το τα top picks πρέπει να δουλέψεις πιο σκληρά από όλους. Είμαι χαρούμενος για τον Big George, γιατί ξέρω ότι το ήθελε πολύ και δούλεψε για αυτό. Το αξίζει».

– Εσύ έχεις βγάλει από το μυαλό σου το όνειρο του ΝΒΑ;

«Όχι, καθόλου. Θέλω να παίξω μπάσκετ στο υψηλότερο επίπεδο, όσο περισσότερο μπορώ. Αυτός είναι ο στόχος μου, το όνειρό μου. Θέλω να κερδίσω ένα πρωτάθλημα. Θέλω μια Ευρωλίγκα, θέλω έναν τίτλο στο ΝΒΑ αν γίνεται. Αν έρθει ποτέ αυτή η μέρα, θέλω να είμαι μέρος αυτού».

– Αισθάνεσαι καλύτερα στην Ευρώπη, στην Ελλάδα;

«Είμαι σε μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη, είμαι ένας από τους βασικούς παίκτες της, βγάζω καλά λεφτά, είμαι σε μια φοβερή χώρα. Δεν μπορώ, λοιπόν να πω ότι δεν αισθάνομαι καλά εδώ, αισθάνομαι φανταστικά. Αυτό που θέλω είναι να κερδίσω έναν τίτλο. Θέλω Ευρωλίγκα και τίτλο ΝΒΑ. Ό,τι έρθει πρώτο, θα το πάρω. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει».

– Πώς αισθάνεται ένας ξένος παίκτης όταν το όνομά του γίνεται σύνθημα των οπαδών;

«Είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Νιώθω ότι με εκτιμούν. Όπως είπες, είμαι ξένος. Δεν είμαι Έλληνας. Ούτε Ιταλός ή Ρώσος, δεν είμαι από αυτές τις χώρες. Το λατρεύω. Για μένα είναι δύσκολο πια να παίξω σε μια ομάδα που δεν έχει μεγάλη βάση οπαδών. Γιατί παίζω με πολλή ενέργεια. Θέλω να διασκεδάζω, να φωνάζω, να ουρλιάζω, να τρέχω, να καρφώνω και όλα αυτά και να παίρνω αντίδραση από τον κόσμο. Μου αρέσει. Μου αρέσει να παίρνω αντίδραση από τους συμπαίκτες μου στον πάγκο. Αλλά να παίζεις σε μια ομάδα που δεν έχει βάση οπαδών ή να μαζεύει 1.000 ανθρώπους και να κάνεις κάτι καλό και να ακούς μόνο ελαφρά χειροκροτήματα, δεν είναι διασκεδαστικό. Εδώ οι φωνές και το “Γκιστ Γκιστ Γκιστ”, σε οποιοδήποτε γήπεδο, αλλά ειδικά στο ΟΑΚΑ, είναι ένα φοβερό συναίσθημα, δεν μπορείς να το περιγράψεις. Και δεν έχουν όλοι την ευκαιρία να έχουν τέτοια εμπειρία, άρα είναι ξεχωριστό που μου έχει συμβεί. Είναι φοβερή εμπειρία, απερίγραπτη».

– Πέρα από το ΟΑΚΑ, σε ποιο άλλο γήπεδο απολαμβάνεις να αγωνίζεσαι;

«Στην Ελλάδα ο Άρης έχει καλό γήπεδο. Στην Ευρώπη ο Ερυθρός Αστέρας σίγουρα, η Παρτιζάν, η Γαλατασαράι, η Φενέρμπαχτσε, η Λαμποράλ».

– Η καλύτερη έδρα;

«Είμαι μεταξύ του ΟΑΚΑ και του Βελιγραδίου. Μου αρέσουν και οι οπαδοί της Μακάμπι. Αλλά δεν έχω ακούσει πιο θορυβώδες γήπεδο από αυτό του Βελιγραδίου και του ΟΑΚΑ. Όταν παίξαμε με την Μπαρτσελόνα είχαμε μέσα 30.000 ανθρώπους και φέτος στο τέταρτο παιχνίδι, στο τελευταίο του Διαμαντίδη, ήταν οι φορές που άκουσα πιο θορυβώδες από ποτέ το ΟΑΚΑ. Τα σκέφτομαι αυτά τα ματς και ανατριχιάζω. Δε μπορούσα να συνεννοηθώ με τους συμπαίκτες μου. Φώναζα “σκριν, σκριν” στον γκαρντ και εκείνος πήγε και τράκαρε πάνω στο σκριν. Και μετά μου λέει “γιατί δεν είπες σκριν”; Μα τι λες, για δέκα δευτερόλεπτα σου φωνάζω σκριν! Βουίζουν τα αυτιά σου γιατί είναι όλα τόσο δυνατά και χάνεις την αίσθηση της επικοινωνίας».

πηγή: sdna.gr

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber
Ακολουθείστε τo Newspao.gr στο Google News