Για αυτό προτίμησε τους μικρούς ο Μπόλονι!

Η αγωνία του Λάζλο Μπόλονι μετά την διακοπή των γιορτών και με διαμορφωμένες τις ελλείψεις των καλύτερών του χαφ ήταν αν θα βαστούσε γερά η άμυνα σε παιχνίδια που λόγω σχηματισμού δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα έκανε κατοχή μπάλας.

Ήταν προφανές ότι πολλά θα εξαρτιόταν από την κατάσταση στην οποία θα βρίσκονταν Διούδης και Σένκεφελντ οι οποίοι θα ήταν οι παίκτες που θα καλούνταν να απορροφήσουν την περισσότερη πίεση.

Από τη στιγμή που ο διεθνής πορτιέρο κι ο Ολλανδός μπακ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, το ζητούμενο ήταν τι ψάρια θα έπιαναν οι επιθετικοί.

Ενώ περιμέναμε τις επιδόσεις Καρλίτος και Μακέντα ο προπονητής εκτόξευσε στα ύψη το ενδιαφέρον δίνοντας το χρίσμα στους μικρούς, προφανώς επειδή όλα στην Ελλάδα εξαρτώνται από το αποτέλεσμα να είστε σίγουροι ότι ο Ρουμάνος θα …σταυρώνονταν αν κάποιο ματς πήγαινε άσχημα.

Ακριβώς επειδή κι ο ίδιος γνώριζε τι θα επακολουθούσε είναι δύο φορές υπέρ του που τόλμησε κι έριξε στη μάχη τους νεαρούς που μπορεί να μην σκόραραν γκολ με το τσουβάλι αλλά έδωσαν πιο ορμητική μορφή στο σχήμα.

Ο κόουτς δεν τρελαίνεται για στατικούς επιθετικούς: θέλει κίνηση, δηλαδή συγκλίσεις των ακραίων, ντρίπλες, σλάλομ, σουτ. Οι επιθετικοί που περιμένουν μπάλα στην περιοχή δεν τον πολυενδιαφέρουν: θέλει οι κυνηγοί να γυρνάνε και να ανοίγουν την αντεπίθεση γι αυτό έχει «ερωτευτεί» τον Εμμανουηλίδη που είναι μαμούνι.

Για μεγαλύτερη παραγωγικότητα οι μπακ από εδώ και στο εξής πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για κατά μέτωπο επιθέσεις, το καλό είναι πως ο βετεράνος τεχνικός έχει καλά όπλα αφού Μολό, Χουάνκαρ ο καθένας με τον τρόπο του, τη διείσδυση την επιχειρούν για πλάκα. Το θέμα είναι τι κέφι έχουν και τι αποθέματα ενέργειας διατηρούν αφού σοβαρή προετοιμασία δεν έχουν κάνει.

Δημήτρης Στρατής