Τα χρήματα βοηθούν πολύ στον επαγγελματικό αθλητισμό μα δεν είναι και το παν αν δεν γνωρίζεις πως θα αξιοποιήσεις τα όπλα που σου δίνονται.
Το αναφέρουμε με αφορμή την “άκομψη” αποπομπή του Τζίμερ Φριντέτ που αναχώρησε από τη χώρα μας με την ταμπέλα του “υπερτιμημένου”.
Η επένδυση στον Τζίμερ ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη που είχε κάνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στον Παναθηναϊκό, πίσω μόνο από τον Νικ Καλάθη.
Η διοίκηση δεν δίστασε να προσφέρει στον απόφοιτο του BYU ένα ποσό που έφτανε στο 1.500.000 ευρώ ετησίως, για διετή συνεργασία και στο τέλος της χρονιάς ο οργανισμός έκλαιγε τα λεφτά του παρότι οι μ.ό του αθλητή μονάχα άσχημοι δεν ήταν με 12 πόντους και 42% από το τρίποντο!
Στην εποχή της υπερ-πληροφόρησης ήξερες πολύ καλά τι αθλητή έπαιρνες, το ότι δεν παίζει άμυνα ήταν γνωστό από τα μικράτα του στο κολέγιο. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να απορροφήσει ένα παιδί που:
-Νο1: Σουτάρει όπως εμείς πετάμε βότσαλο στη θάλασσα
-Νο2: Δεν “νιώθει” από αποστάσεις, έχει τόση αυτοπεποίθηση που πολλάκις τον είδαμε να εκτελεί από τα εννιά μέτρα.
-Νο3: Εχει τόση εμπιστοσύνη στο εαυτό του του που προτιμά να σουτάρει μόνος του από τα 6,75μ., παρά να τη δώσει στον ελεύθερο συμπαίκτη του στα 4 μέτρα.
-Νο4: Είναι τόσο μεγάλη η επιθετικότητά του στο σουτ που ανάγκαζε τον προσωπικό του αντίπαλο να τον μαρκάρει από τα 10 μέτρα. Ενα σκριν ψηλά να πάρει από τον ψηλό συμπαίκτη του αυτόματα θα άνοιγε σαν… βεντάλια η επίθεση του Παναθηναϊκού.
