Ο Γίρι Κόβαρ αντικατέστησε και με το παραπάνω τον Ερνάντεζ στο Ρέντη.
Η αλήθεια είναι πως ο Ιταλός (με τσέχικες ρίζες) δεν είχε ενθουσιάσει με την πράσινη φανέλα κι οι πολλές απώλειες βαθμών στο πρωτάθλημα μια αναταραχή την έφεραν.
Ο κορμός σου είναι γερασμένος, δυστυχώς δε γινόταν στο άψε-σβήσε να αναπληρωθούν Ανδρεόπουλος-Πρωτοψάλτης-Ράπτης, γκέλες θα γινονταν, όμως δεν μπορούμε από τη μια στιγμή στην άλλη να ανοίγουμε πυρ κατά παιδιών με τέτοιο βιογραφικό.
Η αγωνιστική αξιολόγηση είναι κάτι σημαντικό όταν μιλάμε για σπορ –όμως το βόλεϊ είναι τόσο σύνθετο, που από μόνη της δεν αρκεί για να γίνει μια σωστή προσέγγιση.
Αυτό η συγκεκριμένη ομάδα το έχει αποδείξει πολλές φορές, πρόσφατα χθες, όταν χωρίς τον νο1 παίκτη της χώρας πήρε προβάδισμα τελικού.
Στην περίπτωση του Γίρι ο προπονητής θα μπορούσε να πει στο ξεκίνημα της σεζόν πως τον θέλει δίπλα του ως εμψυχωτή και για να βαστά τα μπόσικα όταν…τρελαίνεται ο Ερνάντεζ: η εκτίμησή του θα ήταν ορθή (με βάση τα αγωνιστικά κριτήρια και την λαμπρή καριέρα του αθλητή) και την ίδια στιγμή θα αποδεικνυόταν λανθασμένη λόγω των αποτελεσμάτων που όσο να ναι διαμορφώνουν κλίμα.
Όμως οι οπαδοί (που είναι πάντα στην απέξω) βλέπουν μόνο το ταμπλό και δεν λαμβάνουν υπόψη τον χαρακτήρα, τη βαρύτητα, τη μαγκιά ,αν θέλετε, κάθε αθλητή.
Ομολογούμε ότι κι εμείς τέτοια ηγετική παρουσία από τον Κόβαρ δεν την περιμέναμε και προφανώς χαιρόμαστε που ο τύπος έκανε κατάθεση κλάσης στο πιο απαιτητικό παιχνίδι της σεζόν.
Έως το επόμενο…
Δημήτρης Στρατής
