Πώς και έτσι, φέτος; Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε (τελικά) σε πισίνα της επαρχίας κατά τη διάρκεια χειμερινού μήνα και δεν έθεσε σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα των ποδοσφαιριστών του, πρωτίστως, και μετέπειτα την παρουσία του στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Γράφει ο Νότης Καμπέρης.
Τα έχουμε δει όλα τα τελευταία 20 χρόνια, δεν θα έκανε σε κανέναν εντύπωση, εάν ο Παναθηναϊκός αγωνιζόταν και το μεσημέρι της Πέμπτης στους «Ζωσιμάδες». Το Τριφύλλι έχει παίξει σε χιονοδρομικά κέντρα, παγοδρόμια, ομιχλώδεις τοπία και πισίνες υπερχείλισης. Άραγε, στο παρελθόν θα είχε αναβληθεί παιχνίδι των πρασίνων πριν από ντέρμπι με τον Ολυμπιακό;
Δεν τον θέλει τον Παναθηναϊκό να αγωνίζεται στο φετινό Κύπελλο, αλλά όχι ότι φταίει κιόλας. Το ζήτημα των γηπέδων στην Ελλάδα είναι γνωστό, αλλά αυτό αντικατοπτρίζει και το επίπεδο του ποδοσφαίρου στη χώρα, μην ξεχνιόμαστε.
Και δεν ήταν λύση να γίνει το πρώτο ματς στη Λεωφόρο, πέρα από το ότι δεν συνέφερε τον Παναθηναϊκό να γίνει το ξεκαθάρισμα στους Ζωσιμάδες. Γιατί να επιβαρυνθεί ο δικός του αγωνιστικός χώρος στην εξίσου βροχερή Αθήνα, τρεις μέρες πριν το κρίσιμο ντέρμπι;
Το Τριφύλλι βγαίνει επωφελημένο στην παρούσα φάση, σαφώς, γιατί δεν «μάτωσε» στις λάσπες του γηπέδου στα Ιωάννινα και θα ξεκουραστεί ενόψει του «τελικού» με τους Πειραιώτες, ενώ μάλιστα, θα κερδίσει και… χρόνο για τη συμμετοχή του Σωκράτη Διούδη στα προημιτελικά.
Υ.Γ Πού να ζούσε, ο Λάσλο Μπόλονι στιγμές από το ΔΑΚ της Λαμίας προ τετραετίας. Βιβλίο θα έγραφε.
