«Έγκλημα» η χαμένη διετία
Οι άνθρωποι -σχεδόν πάντα-παραμένουν στα σπορ σημαντικότεροι από το χρήμα.
Όταν ακούμε ότι ο σύλλογος θα στηριχθεί στο ποδόσφαιρο σε νέα παιδιά δεν τρομάζουμε επειδή η ομάδα θα ρίξει το κόστος της, αλλά επειδή δεν προκύπτει ότι αυτοί που αναλαμβάνουν το πρότζεκτ έχουν ικανότητες να κάνουν τη συγκεκριμένη δουλειά: αν υπήρχαν εκεί έξω διαθέσιμοι “Μπόλονι” (που την αξιοποίηση των πιτσιρικάδων την έχει κάνει ειδικότητα), όλα θα ήταν απλούστερα.
Αν δεν έχεις προπονητή με τεχνογνωσία στο “σμίλεμα” νεαρών, το αν μια ομάδα έχει νέους ή παλιούς στο ρόστερ μικρή σημασία έχει. Το 2014 και το 2018 που το τριφύλλι στράφηκε στις ακαδημίες του μπορεί να μην σάρωσε σε τρόπαια, αλλά αγωνιστικές υπερβάσεις έκανε: απέδειξε ότι μπορούσε να συναγωνίζεσαι αποδεδειγμένα καλούς αντιπάλους ακόμα και με άγουρα παιδιά.
Όταν καταφέρνεις κάτι τέτοιο ο κόσμος αναγνωρίζει την προσπάθεια και σου συμπαραστέκεται, όταν δεν το κάνεις, σε εγκαταλείπει. Οι νίκες με τα “λιμά” της λίγκας χρησιμοποιώντας έμπειρους παίκτες (αν υπάρχουν…) δεν δημιουργούν ενθουσιασμό -υποχρέωση είναι. Γι αυτό κανείς δεν πρόκειται να πετάξει τη σκούφια του από χαρά αν η ομάδα επί Μπόλονι πάρει τα τρίποντα που χρειάζεται για να αναρριχηθεί.
Το “έγκλημα” που καλείται να “σώσει” ο Ρουμάνος είναι ότι χάθηκε μια διετία (που ως κλαμπ δεν είχες στόχους) όπου ο Παναθηναϊκός δεν βελτίωσε ούτε ένα από τα φυντάνια του.
Δημήτρης Στρατής
Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber