Ανακατατάξεις σε μεγάλο βαθμό περιλαμβάνει η τρέχουσα μεταγραφική περίοδος για τον Παναθηναϊκό, που αγοράζει, δανείζεται, πουλάει και δανείζει…
Η πικρή αλήθεια είναι ότι η πορεία του τριφυλλιού δικαιολογεί τις ανακατατάξεις στο έμψυχο υλικό καθώς η ομάδα πέρα από τις όποιες αντιξοότητες εμφανίζεται από το καλοκαίρι σταθερά κατώτερη των περιστάσεων.
[ads2]
Φυσικά κάθε μεταγραφή, κάθε αλλαγή εμπεριέχει ρίσκο, αλλά από τη στιγμή που η διοίκηση επέλεξε και έφερε τον Ιταλό τεχνικό, είναι αυτονόητο ότι θα στηρίξει τις όποιες επιλογές και αποφάσεις του. Τώρα όσον αφορά τις πιθανότητες επιτυχίας του νέου εγχειρήματος, αυτό θα απαντηθεί σε βάθος χρόνου.
Ωστόσο, επειδή πριν ολοκληρωθεί καν η μετακίνηση του Καρέλη στην Γκενγκ ο πολύς ντόρος γίνεται για τη συγκεκριμένη υπόθεση, πρέπει να σταθούμε και να αναλύσουμε το θέμα.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι ο διεθνής επιθετικός εκτοξεύτηκε τη τελευταία διετία, ήρθε στον Παναθηναϊκό από τα αζήτητα της Αμκαρ και φεύγει ως ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας επιθετικός. Είναι σε καλή ηλικία, βελτιώνεται συνεχώς και έχει συνολικά τα στοιχεία που ταιριάζουν με το ποδόσφαιρο, όπως αυτό παίζεται το 2016. Είναι καλά γυμνασμένος, δυναμικός και το μόνο που χρειάζεται πλέον είναι η βελτίωση του στο τελείωμα των φάσεων, καθώς τακτικά έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου.
Πλέον επικρατούν δύο απόψεις… Αυτή που λέει ότι οι πράσινοι δεν έπρεπε να πουλήσουν τον Καρέλη και να χτίσουν πάνω του και η άλλη που αναφέρει ότι όλα τα σπουδαία κλαμπ πουλάνε και αγοράζουν και αυτή πρέπει να είναι η λογική και στον Παναθηναϊκό. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση…
Πράγματι, ο διεθνής επιθετικός ήταν από τους καλύτερους παίκτες του τριφυλλιού και τράβαγε το «κουπί» στο επιθετικό κομμάτι μαζί με τον Μπεργκ. Είναι δεδομένο ότι το πρώτο διάστημα ο ενδεκαδάτος Καρέλης θα λείψει από την ομάδα και ίσως αν έμενε να ανέβαζε και άλλο την αξία του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Υπό αυτή την έννοια το τριφύλλι βγαίνει χαμένο…
Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά. Η πρόταση 3 εκατ. της Γκενγκ είναι εξαιρετική και έρχεται στα μέσα μιας σεζόν που οικονομικά χαρακτηρίζεται και καταστροφική. Ο Παναθηναϊκός γνώρισε το καλοκαίρι δύο αναπάντεχους αποκλεισμούς και ειδικά αυτός με την Γκαμπάλα έφερε ένα έλλειμμα 6-7 εκατ. ευρώ, τα οποία θεωρούνταν σχεδόν δεδομένα όταν ξεκίναγε ο σχεδιασμός πέρσι το καλοκαίρι.
Ταυτόχρονα, ο Καρέλης αποδείχθηκε χρυσοφόρο deal για τους πράσινους, τον αγόρασαν με τα… ψέματα και τον πουλάνε με ένα αξιοσέβαστο ποσό. Θυμίζω ότι ο Καρνέζης είχε παραχωρηθεί στην Ουντινέζε έναντι 800 χιλιάδων ευρώ(!), ενώ ο Σισέ στα καλά του 5 εκατ. στην Λάτσιο, έτσι για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης. Για να μην αναφερθούμε στις περισσότερες περιπτώσεις σπουδαίων παικτών τα τελυταία χρόνια όπου έφυγαν χωρίς να δώσουν ούτε ένα ευρώ, φεύγοντας ως ελεύθεροι. Υπό αυτή την έννοια, ο Παναθηναικός βγαίνει κερδισμένος…
Με δεδομένο λοιπόν ότι πέραν των γνωστών οικονομικών προβλημάτων, το τριφύλλι δαπανά ένα σημαντικό ποσό για ενίσχυση στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδος κάπως θα έπρεπε αυτό να ισορροπηθεί οικονομικά. Αρκεί βέβαια να υπάρξουν και άλλοι Καρέληδες… δηλαδή παίκτες που θα έρχονται, θα βοηθούν, θα εξελίσσονται και στο τέλος θα αφήνουν προίκα στον σύλλογο.
Υ.Γ. Όλες αυτές οι κινήσεις της διοικήσεις στηρίζουν με τον καλύτερο τρόπο τον Αντρέα Στραματσόνι, ωστόσο όπως όλοι μας και αυτός θα κριθεί από τα αποτελέσματα. Πάντως υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο Παναθηναϊκός πλέον πρέπει να κάνει βήματα προς τα εμπρός και να κυνηγήσει οπωσδήποτε το κύπελλο.
sportfm.gfr
