Κοντό, ψηλό ή και τα δύο θέλει ο Παναθηναϊκός;

[ads]

Μέσα Νοέμβρη με τον Παναθηναϊκό να έχει νικήσει εις διπλούν τον Ολυμπιακό, να πορεύεται ομαλώς στην Ευρωλίγκα και να βρίσκεται αγκαλιά με την κατάκτηση του πρώτου στόχου (Κύπελλο), η ενίσχυση μεσούσης της περιόδου αποτελεί και φέτος ζητούμενο για τους «πράσινους».

[ads]

Την Παρασκευή ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε ότι αναζητά έναν ακόμη πλέι μέικερ προκειμένου να προσθέσει ποσότητα στην περιφέρεια κι όπως ήταν φυσικό οι σκέψεις και οι απόψεις δίνουν και παίρνουν για το κατά πόσο μια τέτοια κίνηση είναι απαραίτητη τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Είναι αλήθεια πως οι δύο καθαρόαιμοι πλέι μέικερ είναι λίγοι για να βγει μια ολόκληρη χρονιά, όπως λίγοι είναι και οι συνολικά 4 γκαρντ (μαζί με τον Παππά) που έχει ετοιμοπόλεμους αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός.

Μια ματιά να ρίξει κανείς στα ρόστερ των μεγάλων ομάδων της Ευρωλίγκας, αλλά και του Παναθηναϊκού των καλών χρόνων, θα διαπιστώσει ότι οι πέντε ποιοτικοί γκαρντ είναι το μίνιμουμ των παικτών που θέλει να έχει στα χέρια του ο προπονητής.

Με δεδομένο λοιπόν αυτό η ενίσχυση μ’ έναν ακόμη παίκτη, ρολίστα κατά βάση, θα δώσει λύση στην περιφέρεια και θα δώσει τη δυνατότητα στον Τζόρτζεβιτς να ξεκουράσει ακόμη περισσότερο τον Διαμαντίδη και να δώσει περισσότερες ανάσες στον Καλάθη.

Από την άλλη, μια ενίσχυση στα γκαρντ, θα μετατρέψει τον Λούντζη σε 6ο γκαρντ, χωρίς να υπολογίζουμε στο rotation τον Μποχωρίδη που πρέπει οπωσδήποτε να πάρει φέτος τις ευκαιρίες του, όταν πλέον επιστρέψει από τον τραυματισμό του. Μοιραία σε 2-3 μήνες από σήμερα, σε μια τέτοια περίπτωση, ο Τζόρτζεβιτς θα κληθεί να διαχειριστεί 7 γκαρντ (!), με τις όποιες δυσκολίες μπορεί να έχει αυτό το εγχείρημα.

Από ‘κει και πέρα, πληροφορίες αναφέρουν πως ο Παναθηναϊκός κρυφοκοιτάζει και για ψηλό. Η διοίκηση έχει «στείλει» σήμα στους μάνατζερ από την προηγούμενη Πέμπτη, αναζητώντας έναν ρολίστα με συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα.
Η ενίσχυση στη ρακέτα ήταν κάτι που έμοιαζε απαραίτητη από την πρώτη στιγμή, όχι επειδή δεν υπάρχει ποιότητα ή ποσότητα, αλλά επειδή λείπει αυτό το «κάτι διαφορετικό» που απαιτείται σε κάθε ομάδα.

Η 10ήμερη απουσία του Γκιστ επιβεβαίωσε το πρόβλημα, ο Τζόρτζεβιτς έχει δύο καλούς ψηλούς (Ραντούλιτσα, Κούζμιτς) με παρόμοια χαρακτηριστικά και μοιραία του λείπει η ταχύτητα, η αλτικότητα και η εκρηκτικότητα όταν απουσιάζει ο Γκιστ. Και στην περίπτωση ωστόσο του ψηλού, ο Παναθηναϊκός καλείται να διαχειριστεί την ποσότητα στη ρακέτα.

Με την προσθήκη ενός ακόμη παίκτη, οι «ψηλοί» θα γίνουν έξι (!) (Ραντούλιτσα, Κούζμιτς, Παπαγιάννης, Φώτσης, Γκιστ, Ξένος), οι πέντε εκ των οποίων είναι υπεραπαραίτητοι σε υψηλό επίπεδο. Μοιραία ο κλήρος θα πέσει στον Παπαγιάννη που είναι σαφές ότι αυτή την στιγμή δεν είναι έτοιμος για Ευρωλίγκα, αλλά ανήκει στο πλάνο που θέλει τους μικρούς να παίζουν χρόνο με το χρόνο περισσότερο, ανεξάρτητα αν αυτό δεν είναι πάντα το «κλειδί» της επιτυχίας.

Στους όποιους προβληματισμούς βεβαίως προστίθεται και το γεγονός ότι αν ο Παναθηναϊκός προχωρήσει στην απόκτηση δύο ξένων παικτών, τότε μοιραία κάποιος θα πρέπει να βγει εκτός πρωταθλήματος. Αυτή τη στιγμή μία προσθήκη «χωράει» στην Α1, στη δεύτερη ο Τζόρτζεβιτς θα κληθεί να αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός που θα μείνει – προσωρινά έστω – εκτός εγχώριων διοργανώσεων.

Από ‘κει και πέρα, το ποια προσθήκη έχει προτεραιότητα είναι απόφαση του προπονητή που αποφασίζει για το μοντέλο του μπάσκετ που θέλει να παίξει η ομάδα του. Μπορεί πράγματι το κενό στο «5» να μοιάζει μεγαλύτερο, αλλά θεωρώ ότι η προσθήκη στον άσο δίνει μεγαλύτερη ασφάλεια σε βάθος χρόνου. Αν δεχτούμε (δεν γίνεται κι άλλιώς…) ότι η δύναμη του Παναθηναϊκού είναι η περιφέρειά του, τότε αυτό που οφείλει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να προστατεύσει τα «κλειδιά» του κι αυτό γίνεται μόνο με προσθήκη και λιγότερο χρόνο συμμετοχής στους βασικούς.

Ταυτόχρονα, μια προσθήκη που θα προσθέσει αξιόπιστο σουτ από τη θέση «1», θα τελειοποιήσει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην περιφέρεια. Αν δίπλα στη δημιουργία των Διαμαντίδη, Καλάθη, υπάρχει ένας πλέι μέικερ που θα μπορεί να απειλήσει από μακριά, αναγκάζοντας την αντίπαλη άμυνα να ανοίξει περισσότερο και να μην ρισκάρει το ελεύθερο σουτ του Καλάθη, τότε το κέρδος θα είναι τεράστιο και θα υπάρξει αντίκρυσμα από τις φάσεις που θα τελειώσουν ευκολότερα οι ψηλοί.

Ο ψηλός από την άλλη μπορεί να περιμένει και η απόκτησή του να είναι σε άμεση συνάρτηση με τον τρόπο που θα λειτουργήσουν οι κοντοί σε βάθος χρόνου. Αν το εγχείρημα του τρίτου πλέι μείκερ αποδώσει, τότε ενδεχομένως ο Τζόρτζεβιτς να καταφέρει να μπαλώσει κι άλλο την τρύπα του αθλητικού ψηλού, «μεταφέροντας» περισσότερο παιχνίδι στην περιφέρειά του. Απλά,μ’αυτό τον τρόπο δεν λύνει το πρόβλημά του στην άμυνα…

gazzetta.gr

Διάβασε όλα τα νέα για το μπάσκετ του Παναθηναϊκού

Συνδεθείτε στην ομάδα του Newspao.gr στο Viber