Μέχρι πρόπερσι οι φίλοι της ομάδας έκαναν ζάπινγκ στην τηλεόραση όταν έπαιζε ο μπασκετικός Παναθηναϊκός, αρνούμενοι να τον ενισχύσουν με την παρουσία τους στο γήπεδο. Η παρακμή χτυπούσε την πόρτα σου, άλλωστε είναι νόμος της ζωής πως ότι ανεβαίνει, κατεβαίνει.
Το καλό είναι πως οι…μαύρες πέρασαν για το κλαμπ πέρασαν εν ριπή οφθαλμού. Ιδιοκτήτης ξανά ενεργός (και κάτι παραπάνω), γηπεδάρα, διαρκείας, καλός κόουτς, παικταράδες στο παρκέ και κυρίως ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.
Κι όμως μερικούς μήνες πριν ο κόσμος περνούσε από το ΟΑΚΑ μόνο κατά…τύχη, με το κλειστό να γίνεται κέντρο διερχομένων όπου ο κάθε πικραμένος απέναντι στον Ουίλιαμς, τον Αγράβανη και τον Γκουντάιτις έστηνε γιορτή.
Euroleague με τσιμπημένες τιμές εισιτηρίων και στο ΟΑΚΑ να υπάρχουν μίνιμουμ 15.000-16.000 φίλαθλοι; Ακόμα και στα χρυσά χρόνια της προπερασμένης δεκαετίας δεν θυμόμαστε τόσο μεγάλο ενθουσιασμό.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι δίκαιος, όταν βλέπει ότι ο σύλλογος τον σέβεται θα τον ανταμείψει και με το παραπάνω.
Σίγουρα θα υπάρξουν και ήττες αλλά σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν θα αποτελούν τον κανόνα όπως τον αποτελούσαν αλλά την (σπάνια) εξαίρεση.
