Επιδραστικότητα. Αυτή είναι η λέξη που χαρακτηρίζει το παιχνίδι του Κώστα Σλούκα που μπορεί να έβαλε ένα χρόνο ακόμα στην πλάτη, αλλά φέτος με Γκραντ, Καλαϊτζάκη, Μπράουν, Ναν, Μωραϊτη, Γκριγκόνις, γενικά έχοντας μια “γεμάτη” γραμμή κοντών μαζί του θα μπορεί να ξεκουράζεται περισσότερο και να ετοιμάζεται για τα…καλά της άνοιξης, τότε που θα μπαίνει το κλαμπ στην τελική ευθεία για το 8ο!
Ο Έλληνας σταρ διαθέτει αυτή την ιδανική ισορροπία μεταξύ σκορ/δημιουργίας και μια ταχύτητα στην απόφαση, πεδίο στο οποίο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός ανεξαρτήτως πλαισίου επίθεσης. Με παρόμοιο, θετικό χαρακτηρισμό μπορούμε να αξιολογήσουμε την ικανότητα του στη περιφερειακή εκτέλεση.
Είναι εξίσου αποτελεσματικός σουτάροντας από θέση ή μετά από ντρίμπλα, ενώ η εμπειρία του αποτελεί τη καλύτερη βάση για να δημιουργήσει χώρο ανάμεσα σ’ αυτόν και τον αμυνόμενο.
Γενικά το σκληροτράχηλο πνευματικό προφίλ του (είδαμε ότι πέρσι δεν “μάσησε” ούτε από το λιμανίσιο μπούλινγκ, ούτε από τις ιστορίες του ΣΕΦ στον 2ο και στον 4ο τελικό -πριν το τζάμπολ-, ούτε στα πνευματικά παιχνιδάκια που σκάρωσε ο Αϊζάια Κάνααν) δένει άψογα δίπλα στον συγκροτημένο αγωνιστικό χαρακτήρα ενός παιδιού που πάντα κατέρριπτε προγνωστικά και στερεότυπα.
