Παίρνουμε όμως την ευκαιρία για να πούμε κάτι για τα μεταγραφικά: φανερά έχει γίνει μια καλή δουλειά από τη διοίκηση.
Ο κόουτς Αταμάν έχει στα χέρια του πολλούς παίκτες, έχουν προστεθεί κάποιοι ποιοτικοί κι επιπλέον ο Τούρκος έχει αποδείξει πως αξιοποιεί ό,τι έχει στα χέρια του και πως μπορεί φτιάξει μια ομάδα χωρίς δογματισμούς και κολλήματα – μια ομάδα που θα έχει πάντα ηγέτες, αλλά όχι βασικούς κι αμετακίνητους από την πεντάδα.
Λέγονται πολλά για τον Τούρκο αλλά λίγοι έχουν επισημάνει την μεγαλύτερη αρετή του: δηλαδή την ικανότητα του να παίρνει αρκετά από πολλούς – από όλους θα λέγαμε.
Όπως συχνά συμβαίνει αυτοί που κάνουν τη διαφορά τραβάνε τους προβολείς, ο Ναν, ο Σλούκας, ο Λεσόρ, αλλά δίπλα στον συγκεκριμένο προπονητή βρήκαν ευκαιρία να λάμψουν όλοι.
Ο Παπαπέτρου τον οποίο προ ετών οι περισσότεροι ειρωνεύονταν, ο Καλαϊτζάκης που μια σεζόν πριν χαρακτηριζόταν βαρίδι, ο Μήτογλου που ξανάνιωσε όντας τόσους μήνες εκτός δράσης, ο Γκριγκόνις τον οποίο ο Ράντονιτς είχε μετατρέψει σε…ποδηλάτη, ο Αντετοκούνμπο που έγινε νο2 στους ψηλούς εις βάρος του Ολεκ Μπαλτσερόφσκι που ήταν επιλογή του Τούρκου!
Όπως γράψαμε…αρκετά από πολλούς!
