Το είδαμε με την Μακάμπι και με τον Ολυμπιακό κι αν πεις ότι από την πρώτη το περίμενες να πλησιάζει ανά ματς τους 90 πόντους, οι…μπετατζήδες του κόουτς Μπαρτζώκα δεν είναι ότι σε τρόμαζαν με τις αρετές του στο μπροστά μέρος του παρκέ.
Παρότι 90 πόντους σου έριχναν στους τελικούς, τους λύγισες χωρίς να τους στραγγαλίσεις αμυντικά.
Αυτό συνέβη γιατί όσο κι αν σε …τρύπαγαν δεν μπορούσαν να σε ρίξουν στο καναβάτσο γιατί η δική σου παραγωγική δυναμική είχε αυξηθεί κι άλλο με τον Σλούκα να βλέπει το καλάθι σαν βαρέλι, τον Γκραντ να επανέρχεται στα καλά παιχνίδια, τον Χουάντσο να πυροβολεί από μακριά και τον Λεσόρ να έχει καλά ποσοστά στο δίποντο.
Ο κόουτς ανεβάζοντας την ταχύτητα ανάπτυξης στο μισό γήπεδο και βλέποντας ότι με γκαρντ σε κέφια είχε παραγωγή και στο transition, ανέμειξε περισσότερους παίκτες στην επίθεση όπου ελάχιστα κλαμπ είχαν υπέρτερα όπλα να σε κοντράρουν.
Εδώ κοτζάμ Ρεάλ -που έπαιξε φέτος μπασκετάρα- στο Βερολίνο βρέθηκε φάτσα με την συντριβή με 20 πόντους κι ας πέτυχε 80!
