Έκανε κακό η χρόνια αποχή του κλαμπ από τις διακρίσεις κι η πιάτσα σε αντίκρυζε με δυσπιστία. Τώρα με τους τίτλους, το ανέβασμα του μπάτζετ , το τέμενος του ΟΑΚΑ που έχει γίνει παγκόσμιο viral (και που είστε ακόμα) έχεις την δυνατότητα να επιλέγεις κι όχι το αντίθετο. Σε νόμους αγοράς απλά έχεις κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία σου στο Βερολίνο.
Το καταπληκτικό μπάσκετ που έπαιξες, ο τρόπος που σάρωσες όποιον βρέθηκε στο δρόμο σου έδωσαν το σήμα στον έξω κόσμο ότι κάθε άλλο παρά τρωτός είσαι.
Ίσα ίσα που τώρα ξεκινάς την ώρα που σε πολλούς αντιπάλους από την αρχή της σεζόν ή μεσούσης της υπήρξε μια αίσθηση «last dance» στην ατμόσφαιρα.
Η Ρεάλ με την παλιά φρουρά (Ρούντι, Ροντρίγκες) σε ηλικία συντάξιμη, η Μακάμπι με τους Αμερικανούς αναστατωμένους από τον πόλεμο με την Χαμάς να αναζητούν από την άνοιξη τον επόμενο σταθμό της καριέρας τους, ο Ολυμπιακός με τον Μπαρτζώκα και το…σοσιαλιστικό του μπάσκετ να ξινίζει σε πολλούς.
Ο Παναθηναϊκός με τα διαδοχικά sold out, την ρευστότητα, τους χορηγούς και τον κόσμο παντού δίπλα του έμενε να παρουσιάσει και στο γήπεδο ένα δεμένο σύνολο, μπολιασμένο με τον σκληρό χαρακτήρα και την winner αύρα του Αταμάν και του DPG ώστε το γλυκό να…δέσει.
Ο Επτάστερος έγινε η πιο fun to watch ομάδα της ηπείρου όπου τώρα πια όλοι ονειρεύονται μια θέση στα αποδυτήριά του.
