Η πρωτοβουλία κυριάρχησε παντού. Η άμυνα προφανώς και δεν χάθηκε, ίσα-ίσα υπήρξαν ματς που ο Παναθηναϊκός του Αταμάν αναδείχθηκε ως ο καλύτερος εκφραστής του μπάσκετ πίσω από την μπάλα. Ρωτήστε και την Ρεάλ Μαδρίτης.
Μόνο που το στιλ αυτό που θέλει να κυνηγάς τον αντίπαλο μανιασμένα είναι πια μειονότητα γιατί δεν δουλεύει όσο καλά δούλευε στα 90s. Όχι γιατί χάθηκε η τέχνη της άμυνας, αλλά γιατί τελειοποιήθηκε η τέχνη της επίθεσης.
Κάθε σεζόν που περνάει μικραίνει ολοένα η απόσταση από την μια ρακέτα στην άλλη, κάθε χρόνο βρίσκεται ο τρόπος για τις ομάδες που έχουν την μπάλα να φτάνουν ολοένα και πιο κοντά στο καλάθι.
Αν κάτι αλλάζει σταδιακά σε όλα τα πρωταθλήματα, τότε κατά βάση οφείλεται σε έναν προπονητή και σε μια ομάδα που δημιουργεί τάσεις, μετά βλέπουμε αμέτρητους μιμητές, οπότε μιλάμε για καθολική επικράτηση μιας φιλοσοφίας.
Τον καιρό του Ομπράντοβιτς π.χ ο Παναθηναϊκός έγινε case study ακόμα και στο ΝΒΑ με την τελειοποίηση του πικ εν ρολ. Τώρα ίσως ήρθε η ώρα του Εργκίν Αταμάν που ξεκίνησε να δημιουργεί…κλώνους από τις μέρες του στην Εφές. Μόνο που ο Επτάστερος είναι ισχυρότερο brand.
