Τα θυμάται αυτά σήμερα ο Τούρκος και γελάει με όσους έλεγαν ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον είχε του χεριού του. Ο Τούρκος βρήκε τον τρόπο να συνέλθει από εκείνες τις αποτυχίες που τον ώθησαν στα όριά του.
Ο κόουτς τα κατάφερε περίφημα στην Ευρώπη με ομάδα που δεν ήταν η Εφές, χωρίς το περιβάλλον-θερμοκήπιο της Πόλης όπου ότι κι αν έλεγε ήταν νόμος! Στην Ελλάδα έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν.
Παρέμεινε στο ίδιο υψηλότατο επίπεδο, δικαιώνοντας τον εαυτό του μιας και τα τελευταία έτη παίρνει πάντα high profile δουλειές, προσπαθώντας να παίξει το ίδιο μπάσκετ. O Αταμάν δεν θριάμβευσε επειδή κάνει καλύτερη δουλειά από τους συναδέλφους του. Το έκανε γιατί το δικό του μπάσκετ είναι αυτό που επικρατεί. Περισσότερο από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία ζούμε την εποχή της επίθεσης, της πρωτοβουλίας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 αγώνες κρίνονταν με τους πόντους που βάζουν οι παίκτες του σήμερα σε ένα ημίχρονο, τότε οι μάχες ήταν αμφίρροπες, τα αποτελέσματα μοιρασμένα. Σήμερα εκείνος που έχει τους σταρ και τον άνθρωπο που ξέρει να τους χειρίζεται είναι πάντα ένα βήμα μπροστά.