Ο Παπαπέτρου είναι χρόνια στα παρκέ στο πιο υψηλό επίπεδο και σαφώς ποιοτικά λεπτά μπορεί να δώσει.
Η επιστροφή του το καλοκαίρι έγινε στο καλύτερο δυνατό timing και για τον ίδιο και για την ομάδα.
Γύρισε πιο έμπειρος, πιο έτοιμος και πιο συνειδητοποιημένος για τον ρόλο τον οποίο θα έχει στην ομάδα.
Το καλοκαίρι του 2020 και ύστερα από τις ανακατατάξεις που είχαν προκύψει στον σύλλογο μετά την απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να αποστασιοποιηθεί από την ΚΑΕ με αποτέλεσμα να μειωθεί ραγδαία το μπάτζετ κλήθηκε να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος.
Ως και…πλέι μέικερ τον είδαμε να παίζει, σίγουρα δεν ήταν προετοιμασμένος κι έτοιμος για κάτι τέτοιο.
Του ζητήθηκαν να κάνει πράγματα για πρώτη φορά στην καριέρα του, δεν κρύφτηκε ποτέ, προσπάθησε να σηκώσει όλο αυτό το βάρος αλλά μετά ένιωσε ότι χρειαζόταν μια αλλαγή.
Πήγε στο Βελιγράδι, συνεργάστηκε με τον δάσκαλο Ομπράντοβιτς, επέστρεψε πιο ώριμος. Ο τραυματισμός του τον πήγε πίσω, αλλά είναι ένας παίκτης με παράσημα κι εμπειρία που μπορεί να δώσει πολλά.
