Τα δύο πρώτα ήταν παντελώς άστοχα, μα παρά την μουρμούρα της εξέδρας ο Αργεντινός πήρε και τρίτη προσπάθεια, σκόραρε και ξέσπασε.
Θα μπορούσε να παίξει πολύ περισσότερο από 8 λεπτά με τους Τούρκους, σε εποχές που ο Τζέριαν Γκραντ δείχνει κουρασμένος και δεν υπάρχει στην εξίσωση ο Σλούκας.
Όντας ένας γκαρντ δοκιμασμένος σε τοπ επίπεδο ο νοτιοαμερικάνος στην καλή του μέρα ξεκινάει δίνοντας μέγεθος στην επιθετική συνεισφορά.
Μάλιστα στο Βελιγράδι και στον Ερυθρό Αστέρα ήταν αυτός που ξεκινούσε και την πίεση σε όλο το γήπεδο.
Παίζοντας σε ομάδα σκληροτράχηλη με μέγεθος στις περισσότερες θέσεις, φαινόταν καλύτερος αμυντικός από ότι είναι στην πραγματικότητα.
Είναι σαφές ότι ο Βιλντόζα έχει κάποιες βασικές αρχές, δεν είναι αμυντικός εξολοθρευτής, δεν είναι ο πιο συνεπής που κυκλοφορεί, δοκιμάζει συχνά το εξεζητημένο, ρισκάρει, όμως δεν είναι και για να παίζει τόσο λίγο, ελλείψει του αρχηγού σου.
