Όσο λείπει ο Σλούκας τόσο θα απουσιάζει η δημιουργία, τόσο θα βλέπουμε φαινόμενα “όλοι σας και μόνος μου” σαν αυτό του Κέντρικ Ναν με τους Τούρκους, αλλά στο μπάσκετ των ημερών μας με τέτοια φαινόμενα πας γυρεύοντας για …μπελάδες.
Στο β΄ ημίχρονο είδαμε οne Nunn show, αλλά προηγουμένως είχε φροντίσει να δημιουργήσει καταστάσεις υπέρ του Αμερικανού ο Καλαϊτζάκης με τις αμυνάρες του πάνω στον Καλάθη.
Μπορεί ο Πάνος να σουτάρει με τρόπο που απαγορεύεται να βλέπουν τα μικρά παιδιά αλλά κερδίζει τα λεπτά του επαξίως. Χέρια πάνω στη μπάλα, πάθος που ξεχειλίζει από τις κάλτσες, ένταση αμυντική, κατοχές, σημαίνει ο τύπος με το 0 στην πλάτη στο παρκέ.
Τα άλλα (ξεψάρωμα, θράσος, καλύτερο διάβασμα, πιο τεχνικά σουτ) θα έρθουν με τον καιρό, το δύσκολο (να “γυρίσει” υπέρ του το κοινό) το καταφέρνει.
Την Παρασκευή για μια ακόμα φορά ο κόουτς είπε τα καλύτερα για εκείνον, δεν αργεί η στιγμή που θα αναβαπτιστεί κι άλλο.
Δημήτρης Στρατής
