Ο τρόπος που παίζει η ομάδα, με έφεση στην τρεχάλα και στα σουτ, την κάνει σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού να «πατά» καλύτερα από τους αντιπάλους της.
Όταν, δε, παίρνει βοήθειες από το σύνολο των παικτών της καταφέρνει να κεφαλαιοποιήσει αυτή της την υπεροχή με εύκολες, θεαματικές νίκες.
Το τριφύλλι έχει κάμποσους unmatched (ο πιο κατάλληλος χαρακτηρισμός αναφορικά με την ατμόσφαιρα που φέρνουν εντός του γηπέδου) παίκτες που όταν βρεθούν στο πικ τους ανεβάζουν επίπεδα τον Εξάστερο και κάνουν τους πάντες να βλέπουν με ηρεμία το παιχνίδι.
Οι Ναν, Γκραντ, Γκριγκόνις, Σλούκας είναι σε αυτή τη συνομοταξία, αν σε αυτούς προστεθεί επιτέλους κι ο Χουάντσο (που ήταν καλός στην Πάτρα) θα μιλάμε από άλλη βάση.
Ο Ισπανός ακόμα δεν σου επιτρέπει να τον λογαριάζεις ως σίγουρο χαρτί, αλλά ο σύλλογος τον πληρώνει καλά για να εξελιχθεί σε κολώνα φτιάχνοντας, με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, ακόμα περισσότερο το Fast break των πρασίνων.
