Ο Ματέους Πονίτκα την περασμένη αγωνιστική σεζόν βρισκόταν στον Παναθηναϊκό με τις αναμνήσεις που έχει απ’ αυτή του την εμπειρία να είναι πολλές και ευχάριστες.
Από εκεί και πέρα ο Πολωνός forward μίλησε για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από τους πράσινους για όλους και για όλα μέσω συνέντευξης στο «gazzetta.gr».
Μάλιστα ο Πονίτκα ανέφερε πως ήταν παιδικό όνειρο να παίξει σ’ ένα ντέρμπι αιωνίων και μάλιστα να βάλει εκείνος το νικητήριο τρίποντο. Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα και γι’ αυτό κάθε φορά που το σκέφτεται… ανατριχιάζει!
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Για το Κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων: «Έχει γίνει πολύ ωραίο. Καινούργιο παρκέ, χαμηλός φωτισμός, όλα είναι ωραία…».
– Αρχικά πόσο διαφορετική ή ίδια είναι η ζωή στο Βελιγράδι συγκριτικά με την Αθήνα;
«Α, πολύ διαφορετική. Εντάξει και εκεί μπορεί να έχει ηλιόλουστες ημέρες, αλλά βρέχει και αρκετά. Υπάρχουν και κάποιες ομοιότητες ίσως στο φαγητό και στην κουλτούρα αλλά σίγουρα δεν μπορώ να βρω πουθενά φρέντο εσπρέσο (γέλια). Έχω αγοράσει μια μηχανή για να φτιάχνω στο σπίτι αλλά καμία σχέση. Δεν είναι σαν την Ελλάδας, αλλά εντάξει. Γίνεται δουλειά (γέλια).»
– Όσον αφορά την ομάδα; Προσαρμόστηκες;
«Είναι λίγο πιο αργή η ένταξή μου και η προσαρμογή μου στην ομάδα. Σχεδόν δεν έκανα προετοιμασία λόγω τραυματισμών και κάποιων προβλημάτων. Οπότε παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο, ειδικά από τη στιγμή που οι περισσότεροι παίκτες έπαιζαν καιρό μαζί στην ομάδα. Και λόγω του προγράμματος και των συνεχόμενων αγώνων δεν υπάρχει πολύ χρόνος για προπονήσεις. Κάθε μήνα έχουμε 11 ματς. Οπότε σιγά-σιγά και βήμα-βήμα ελπίζω να επιστρέψω στην φόρμα μου και αν βοηθήσω περισσότερο την ομάδα».
– Τι είναι αυτό που έχει ζητήσει ή σου ζητάει ο coach Ομπράντοβιτς;
«Θέλει να είμαι επιθετικός, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Εξαρτάται από το παιχνίδι και τον αντίπαλο καθώς ο ρόλος μου μπορεί να διαφοροποιείται. Η δομή της ομάδας είναι από την αρχή γνωστή. Πέρυσι τα παιδιά έκαναν τρομερή δουλειά καθώς έφτασαν πολύ κοντά στο Final Four. Στο τέλος της ημέρας ελπίζω να μπορέσω να βοηθήσει περισσότερο την Παρτίζαν με οποιονδήποτε τρόπο και αν μου το ζητήσει ο coach.»
– Σίγουρα θα είχες ακούσει πολλές ιστορίες για τον coach Ομπράντοβιτς και τον τρόπο δουλειάς του. Τώρα που είσαι παίκτης σου, επιβεβαίωσες όλα όσα ήξερες;
«Ναι, βέβαια. Η γνώση του είναι απίστευτη. Βρίσκεται περισσότερα από 30 χρόνια στους πάγκους. Γνωρίζει το μπάσκετ περισσότερο απ’ όλους όσους είμαστε εδώ συνολικά. Έχει κερδίσει τα πάντα. Να, μπορεί οποιοσδήποτε να το διαπιστώσει κοιτώντας και τα λάβαρα στο ΟΑΚΑ. Έχει κάνει τρομερές επιτυχίες. Στον Παναθηναϊκό, στη Φενέρ, στη Ρεάλ πιο παλιά στην Παρτίζαν. Και τώρα προσπαθούμε να πετύχουμε κάτι καλό. Είναι ωραίο να βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει. Όχι μόνο όσον αφορά την τακτική αλλά και όσον αφορά την ψυχολογία. Έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται τις προπονήσεις, τα παιχνίδια, την καθημερινότητα, τα πάντα. Παίρνω ένα σπουδαίο μάθημα από τον coach και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ».
-Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η Παρτίζαν είναι ομάδα με τρομερή πίεση. Το έχεις βιώσει ως τώρα κάνοντας μια μικρή σύγκριση;
«Ναι όντως. Η πίεση είναι μεγάλη και στα δύο κλαμπ. Ειδικά φέτος που και οι δύο ομάδες έχουν βάλει ψηλά τον πήχη. Ειδικά ο Παναθηναϊκός που έφτιαξε ένα πολύ καλό ρόστερ, με πολλούς σπουδαίους παίκτες. Έχει φέτος υψηλούς στόχους με τον coach Εργκίν. Και εμείς το ίδιο. Έχουμε σπουδαίο προπονητή ενώ και οι δύο ομάδες διαθέτουν εξαιρετικούς φιλάθλους. Τόσο η Παρτίζαν όσο και ο Παναθηναϊκός. Διαφορετικές χώρες, αλλά παραπλήσιες καταστάσεις. Και η κόντρα που έχει ο Παναθηναϊκός με τον Ολυμπιακό, υπάρχει και στη Σερβία μεταξύ της Παρτίζαν και του Ερυθρού Αστέρα. Τρομερές ατμόσφαιρες και στα δύο ντέρμπι».
– Το καλοκαίρι τι έγινε τελικά και βρέθηκες στην Παρτίζαν; Είχες και άλλες προτάσεις;
«Ναι, είχα κάποιες προτάσεις από την Euroleague. Όμως όταν σου δίνεται μια φορά στη ζωή σου η ευκαιρία να δουλέψεις με τον προπονητή που έχει κερδίσει τα πάντα, τότε δεν το σκέφτεσαι καν. Ήμουν πολύ περίεργος να δω τον τρόπο που δουλεύει. Όπως συνολικά πώς είναι το κλαμπ. Ημουν έτοιμος να έρθω ώστε να έβλεπα και κατά πόσο θα μπορούσα να βελτιωθώ ως παίκτης. Σίγουρα ήταν η καλύτερη απόφαση που θα μπορούσα να πάρω».
– Παρόλα αυτά μίλησες καθόλου με τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι μήπως και έμενες στην ομάδα;
«Δεν είχαμε πει κάτι το συγκεκριμένο. Υπήρχε κάτι στον αέρα ωστόσο δεν υπήρξε κάποια κουβέντα ή κάποια συγκεκριμένη πρόταση».
– Σε γενικές γραμμές πώς ήταν η εμπειρία σου στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό;
«Όταν προσγειωθήκαμε στην Ελλάδα για να έρθουμε για το παιχνίδι, ένιωσα πολύ όμορφα. Μου είχε λείψει η Ελλάδα. Είναι απίστευτη χώρα για να μείνει κάποιος. Σκέφτηκα αμέσως τα μέρη που πήγαινα, τις βόλτες που έκανα με τη σύζυγό μου και πραγματικά ένιωσα υπέροχα. Και στο Βελιγράδι υπάρχουν όμορφα μέρη, δεν λέω. Από εκεί και πέρα και μιλώντας μπασκετικά, μπορεί η σεζόν να μην ήταν όπως θα την περιμέναμε και θα την θέλαμε όλοι στην ομάδα, αλλά στο τέλος της ημέρας υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι και θα έχω στο μυαλό μου.»
-Θέλω να εστιάσουμε λίγο περισσότερο στο μπασκετικό κομμάτι. Πώς ήταν η εμπειρία σου μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ ως παίκτης του Παναθηναϊκού;
«Προσπαθούσαμε πολύ. Αλήθεια. Όμως κάτι δεν έκανε το λεγόμενο ‘κλικ’. Είχαμε καλούς παίκτες αλλά μέσα στις τέσσερις γραμμές δεν μπορούσαμε να βρούμε τους εαυτούς μας. Δεν θέλω να πω ότι δεν υπήρχε χημεία γιατί έξω από το γήπεδο δεν είχαμε προβλήματα. Όμως μέσα στο παρκέ δεν μπορούσαμε να βρούμε την ταυτότητά μας ως ομάδα. Υπήρχαν κάποια καλά ματς, αλλά σίγουρα δεν ήταν και αρκετά. Πραγματικά λυπάμαι πολύ γιατί οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, και πάντα θα το λέω αυτό, αξίζουν να έχουν μια δυνατή και ανταγωνιστική που θα παίρνει τίτλους και θα πηγαίνει στα Final Four. Και να νιώθουν υπερήφανοι. Είναι η ζωή τους ο Παναθηναϊκός. Το ζουν έντονα και το αξίζουν. Πραγματικά απόλαυσα την παρουσία μου εδώ. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία και είμαι πολύ ευγνώμων που γνώρισα όλους αυτούς τους ανθρώπους στην Αθήνα».
– Έχεις κρατήσει επαφή με κάποιους από τους συμπαίκτες σου;
«Όλο και με κάποιον θα μιλήσω. Όχι σε καθημερινή βάση, αλλά θα μιλήσουμε. Έχω επαφή με τον Όλεκ (σ.σ. Μπαλτσερόφσκι) που είναι φέτος στον Παναθηναϊκό, ενώ μιλάω και με τους ανθρώπους της ομάδας. Τον Πάρη (σ.σ. Δερμάνης), τον Σάββα (σ.σ. Αρώνης) τους οποίους και σέβομαι πολύ. Πραγματικά δουλεύουν πολύ σκληρά τόσα χρόνια για την ομάδα. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις από εδώ…»
– Μιας και ανέφερες τον Όλεκ με τον οποίο είσαι φυσικά συμπαίκτης στην εθνική Πολωνίας, του έδωσες κάποια συμβουλή για την παρουσία του στον Παναθηναϊκό;
«Ναι, του έχω μιλήσει και του έχω πει ότι εάν δίνει το μάξιμουμ κάθε μέρα, τότε θα το αναγνωρίσει ο κόσμος και θα σεβαστεί την προσπάθεια που κάνεις και τον επαγγελματισμό που δείχνεις. Σίγουρα μπορεί να έχεις κάποια άσχημα ματς και κάποιες άσχημες στιγμές λόγω του ότι μιλάμε για μια μεγάλη σε διάρκεια σεζόν, αλλά αν δίνεις το 100%, τότε ο κόσμος θα το καταλάβει. Γιατί ο κόσμος του Παναθηναϊκού ξέρει μπάσκετ. Και θα σε αγκαλιάσει. Επίσης του ξεκαθάρισα ότι θα είναι δύσκολα στην πρώτη του χρονιά στην Euroleague και να μην περιμένει ότι θα πετυχαίνει 15-20 πόντους. Γιατί πολύ απλά δεν θα μπορεί να το κάνει. Να δουλεύει σκληρά, να είναι ταπεινός και να μαθαίνει από τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού που έχουν μεγάλη εμπειρία ώστε να βελτιώνεται μέρα με την ημέρα».
– Πριν μου είπες ότι θα υπάρχουν στιγμές χαραγμένες στο μυαλό σου. Ύστερα από 10 χρόνια, όταν θα έχεις πιθανόν αποσυρθεί από την ενεργό δράση και σου πει κάποιος να ανακαλέσεις κάποιες από τις μνήμες σου από την εμπειρία σου στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό, τι θα επέλεγες;
«Θα σου πω ένα πράγμα. Στον Παναθηναϊκό έκανα το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα. Ειλικρινά. Ήταν η στιγμή που ευστόχησα στο νικητήριο τρίποντο στον 2ο τελικό με τον Ολυμπιακό. Στο λέω τώρα και ανατριχιάζω. Ήταν γεμάτο το γήπεδο, η ατμόσφαιρα ήταν καυτή και ήταν η πρώτη φορά που τους είχαμε νικήσει πέρυσι. Όλος αυτός ο κόσμος περίμενε να τους κερδίσουμε. Όταν ήμουν μικρός παρακολουθούσα τα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού και έβλεπα για παράδειγμα να σκοράρουν ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης και σκεφτόμουν: ‘Ας μου δοθεί και εμένα κάποια στιγμή η ευκαιρία να πάρω ένα τέτοιο σουτ’. Και γι’ αυτό σου είπα ότι έγινε το παιδικό όνειρό μου πραγματικότητα».
– Πόσες φορές το έχεις δει αυτό το ματς ή έστω αυτό το σουτ;
«Όχι πολλές. Μια-δυο φορές. Και αυτό διότι το έχω πολύ έντονα στο μυαλό μου. Ευστόχησα και στη πλευρά που ήταν οι φανατικοί φίλοι του Παναθηναϊκού οπότε αντιλαμβάνεσαι πόσο πολύ το απόλαυσα. Όπως σου είπα. Έκανα το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα…»
– Παρόλα αυτά δεν μπόρεσες να το ζήσεις περισσότερο γιατί στον 3ο τελικό τραυματίστηκες…
«Ναι είχα πάθει διάσειση και δυστυχώς δεν μπόρεσα να αγωνιστώ στη συνέχεια. Και πραγματικά ήταν κάτι που με στεναχώρησε πολύ. Αν είχαμε πάρει το πρώτο ματς στο ΣΕΦ που είχαμε φτάσει πολύ κοντά, η συνέχεια θα ήταν διαφορετική και με μεγαλύτερο ακόμα ενδιαφέρον. Δεν ξέρεις τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια…»
– Και λόγω του τραυματισμού σου δεν ήσουν καν στο ΟΑΚΑ όταν εκτυλίχθηκαν οι άσχημες εικόνες…
«Όχι δεν ήμουν, παρακολουθούσα το παιχνίδι από το σπίτι. Όμως καταλαβαίνω για ποιον λόγο αντέδρασαν έτσι οι φίλαθλοι. Είναι συναισθήματα. Ήταν θυμός για αυτά που έβλεπαν. Τους καταλαβαίνω. Όμως από την άλλη είναι άσχημο να βλέπουμε αυτές τις εικόνες και να υπάρχουν αυτές οι καταστροφές. Είναι το σπίτι τους εδώ. Ναι, ήταν θυμωμένοι. Και εγώ ήμουν θυμωμένος. Δεν έπρεπε να τελειώσει έτσι η σεζόν. Δεν ήταν ο δίκαιος τρόπος για να ολοκληρωθεί έτσι η χρονιά»
– Κάνοντας έναν απολογισμό της περσινής σεζόν, τι θα μπορούσατε να κάνετε διαφορετικό ως ομάδα ώστε να είχαν κυλήσει διαφορετικά τα πράγματα;
«Θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα καλύτερα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Είναι δύσκολο να το πούμε τώρα. Πρέπει να τα βάλουμε κάτω ένα-ένα και να δούμε συγκεκριμένες στιγμές τις οποίες θα μπορούσαμε να αλλάξουμε. Ίσως το σημαντικό παιχνίδι το οποίο ενδεχομένως να είχε αλλάξει τα πάντα εάν το είχαμε κερδίσει, ήταν αυτό εναντίον της Βαλένθια εκτός έδρας, το οποίο και χάσαμε στην παράταση. Θα μου πεις θα ήταν απλά μια νίκη. Όμως ίσως να χτίζαμε κάτι από εκείνο το σημείο και μετά αποκτώντας μομέντουμ. Δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο, δεν θέλω να το σκέφτομαι… »
– Επειδή σε βλέπω προβληματισμένο όταν το λες αυτό, υπήρχε τίποτε άλλο;
«Ισχύει αυτό που ανέφερα πριν. Δεν είχαμε το ‘κλικ’ ως ομάδα στο παρκέ… Πιστεύω ότι όλοι έπρεπε να κάνουμε περισσότερα. Κάναμε meetings, είχαμε συζητήσεις, προπονούμασταν καλά, αλλά στο τέλος πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Έκανα τα πάντα στο 100%; Μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικά και καλύτερα; Θυσίασα τον εαυτό μου για την ομάδα; Θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα κάποιες μικρές λεπτομέρειες. Είχαμε την ποιότητα. Όμως για κάποιον λόγο δεν το κάναμε…»
– Και κλείνοντας θα ήθελα να μου δώσεις τις δικές σου προβλέψεις για την φετινή Euroleague…
«Τα τρία τελευταία χρόνια η Euroleague είναι πολύ πιο ανταγωνιστική απ’ ότι ήταν πιο παλιά. Κάθε ομάδα δίνει μεγάλη βάση σε αυτά που κάνει και προσπαθεί να χτίσει κάτι μεγάλο. Τώρα που μιλάμε θεωρώ ότι στο Final Four θα βρεθεί σίγουρα η Ρεάλ Μαδρίτης που παίζει τρομερό μπάσκετ. Από εκεί και πέρα τα πάντα είναι ανοικτά και αυτό φαίνεται από την κατάταξη καθώς 11 ομάδες μπορούν να διεκδικήσουν την είσοδο στην τετράδα στο τέλος της regular season. Οπότε δεν μπορώ να κάνω κάποια άλλη πρόβλεψη!»
